اقتصاد۲۴- برای تسهیل پروژه، ناسا اخیرا با صدور فراخوانی از پیشگامان و متخصصان فعال در حوزه حمل و نقل درخواست کمک کرده است. در فراخوان مربوطه ناسا از شرکت‌ها و دانشمندان می‌خواهد تمام تجارب خود در زمینه توسعه وسایل نقلیه پیشرفته را به کار بسته و به این سازمان در ساخت خودروی ماه نورد کمک کنند.
در سری ماموریت‌های آپولو، هر بار بر میزان مسافتی که فضانوردان در سطح ماه طی کرده اند، افزوده شده؛ این رقم از حدود نصف مایل در ماموریت آپولو ۱۱، به ۱۵ مایل در ماموریت‌های ۱۵-۱۷ افزایش پیدا کرده است.
شاید بپرسید که چه لزومی دارد یک خودروی ماه نورد به همراه فضانوردان به سطح ماه ارسال شود. در پاسخ باید گفت بهره گیری از چنین خودرویی فضانوردان را قادر می‌سازد به اکتشافات ژئولوژیکی بیشتری پرداخته و اطلاعات بیشتری را در رابطه با کره ماه گردآوری کنند.
در پروژه آرتمیس، ناسا اهداف بسیار بزرگی را نشانه گرفته است. عزیمت فضانوردان به قطب جنوب ماه، جایی که پای بشر تاکنون به آنجا نرسیده و انجام آزمایش یکی از اهداف این پروژه است.
تحقق هدف فوق ارتباط تنگاتنگی با بهره گیری از یک خودروی ماه نورد پیشرفته دارد. این خودرو مسلما باید به گونه‌ای طراحی شود که توسط فضانوردان قابل هدایت بوده و دارای کابین فاقد تحت فشار (روباز) باشد. امکان نصب تجهیزات ضروری و دستگاه‌های ارتباطی دیگر مساله مهمی است که باید مد نظر قرار بگیرد.
علاوه بر موارد یاد شده، ناسا می‌خواهد خودروی ماه نورد به کار برده شده در پروژه آرتمیس توانایی حمل ربات‌های خودران را نیز داشته باشد. این ربات‌ها وظیفه دارند در حمل لوازم یا تکه سنگ‌های جمع آوری شده از سطح ماه به یاری فضانوردان بشتابند.
مارشال اسمیت (Marshall Smith) یکی از مدیران رده بالای ناسا در بخش اکتشافات ماه در این باره گفته:
بیشترین مسافتی که ما پیش بینی می‌کنیم فضانوردان بتوانند با لباس‌های مخصوص خود پیاده روی کنند، حدود یک دوم مایل است. اگر ما بتوانیم پیش از رسیدن فضانوردان، یک خودروی ماه نورد را در نزدیکی‌های محل فرود قرار دهیم، پتانسیل بازگردانی دستاورد‌های علمی در اولین ماموریت‌ها تا حد قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد.
در سری ماموریت‌های آپولو، هر بار بر میزان مسافتی که فضانوردان در سطح ماه طی کرده اند، افزوده شده؛ این رقم از حدود نصف مایل در ماموریت آپولو ۱۱، به ۱۵ مایل در ماموریت‌های ۱۵-۱۷ افزایش پیدا کرده است.
شاید بپرسید که چه لزومی دارد یک خودروی ماه نورد به همراه فضانوردان به سطح ماه ارسال شود. در پاسخ باید گفت بهره گیری از چنین خودرویی فضانوردان را قادر می‌سازد به اکتشافات ژئولوژیکی بیشتری پرداخته و اطلاعات بیشتری را در رابطه با کره ماه گردآوری کنند.
در پروژه آرتمیس، ناسا اهداف بسیار بزرگی را نشانه گرفته است. عزیمت فضانوردان به قطب جنوب ماه، جایی که پای بشر تاکنون به آنجا نرسیده و انجام آزمایش یکی از اهداف این پروژه است.
تحقق هدف فوق ارتباط تنگاتنگی با بهره گیری از یک خودروی ماه نورد پیشرفته دارد. این خودرو مسلما باید به گونه‌ای طراحی شود که توسط فضانوردان قابل هدایت بوده و دارای کابین فاقد تحت فشار (روباز) باشد. امکان نصب تجهیزات ضروری و دستگاه‌های ارتباطی دیگر مساله مهمی است که باید مد نظر قرار بگیرد.
علاوه بر موارد یاد شده، ناسا می‌خواهد خودروی ماه نورد به کار برده شده در پروژه آرتمیس توانایی حمل ربات‌های خودران را نیز داشته باشد. این ربات‌ها وظیفه دارند در حمل لوازم یا تکه سنگ‌های جمع آوری شده از سطح ماه به یاری فضانوردان بشتابند.
مارشال اسمیت (Marshall Smith) یکی از مدیران رده بالای ناسا در بخش اکتشافات ماه در این باره گفته:
بیشترین مسافتی که ما پیش بینی می‌کنیم فضانوردان بتوانند با لباس‌های مخصوص خود پیاده روی کنند، حدود یک دوم مایل است. اگر ما بتوانیم پیش از رسیدن فضانوردان، یک خودروی ماه نورد را در نزدیکی‌های محل فرود قرار دهیم، پتانسیل بازگردانی دستاورد‌های علمی در اولین ماموریت‌ها تا حد قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد.
منبع: دیجیاتو