اقتصاد۲۴- مهران مدیری معمولا نشان داده که در برنامه‌های سری دوم هر شبی یا چند شبی اش در تلویزیون موفق نیست.
مثلا سریال «مرد هزار چهره» خیلی بهتر از «مرد دوهزار چهره» بود. یا سریال «در حاشیه یک» قطعا از «در حاشیه دو» بهتر بود.
حالا، اما حکایت سری دوم یا سوم یا چهارم! برنامه دورهمی است. برنامه‌ای که در سری‌های قبلی اش به واسطه اجرای نمایش‌های زنده طنز با تنوع خوبی همراه بود.
به ترکیب بازیگران در ادوار مختلف این برنامه نگاه کنید:
سری اول (بخش اول):
سیامک انصاری، شقایق دهقان، محمد نادری، الیکا عبدالرزاقی، مهران رنجبر، امیرمهدی ژوله
سری اول (بخش دوم):
سیامک انصاری
سروش جمشیدی، الیکا عبدالرزاقی، محمد نادری، رامین ناصرنصیر، مهران رنجبر، امیر جنانی، لیلا ایرانی
سری دوم:
سیامک انصاری، سروش جمشیدی، مه‌لقا باقری
سری سوم:
سروش جمشیدی، سحر ولدبیگی
سری سوم (بخش دوم):
سروش جمشیدی
و در نهایت سری چهارم که مهران مدیری نیاز ندید تا حتی از سروش جمشیدی ایفاگر نقش جذاب «قیمت» بهره ببرد تا به تنهایی و همراه با متن‌های امیر وفایی کار سری جدید دورهمی را به پیش ببرد.
این کار، اما به یکی از ضعف‌های دورهمی تبدیل شده و این برنامه را از تنوع سابق دور کرده است.
در سری سوم، بخش دوم دورهمی هر وقت حرف‌ها و در اصل نریشن‌های امیر وفایی -که با گوشی در گوش چپ مهران مدیری خوانده و او آن‌ها را تکرار می‌کند- خوب از آب در نمی‌آمد و به اصطلاح نمی‌گرفت و مخاطبان را نمی‌خنداند، این کاراکتر قیمت بود که در نقش یک فرشته نجات ظاهر می‌شد و تقریبا یک تنه بار طنز برنامه را به دوش می‌کشید.
حالا و در سری چهارم برنامه دورهمی از سروش جمشیدی هم خبری نیست که با «قیمت» یخ دورهمی را آب کند.
برنامه دورهمی الان شده: گفتگو با مهمان، متن‌های طنز و کنایه داری که توسط مدیری خوانده می‌شود و همچنین بخش کوتاهی که مثلا کامنت‌های مخاطبان در اینستاگرام را می‌خوانند.
درباره گفتگو‌ها که باید گفت سوالات کلیشه‌ای و تکراری شده و مهمانان هم به خاطر حضور در برنامه‌های مختلف سیما، حرفهایشان برای مخاطب جذابیت زیادی ندارد.
مثلا آریا عظیمی نژاد چندین بار در برنامه‌های مختلف سیما مثل عصر جدید، چهل تیکه و... سرگذشت زندگی و نجات از مرگ و نابینایی و... خود را گفته و دوباره همان‌ها را در دورهمی تکرارکرد.
طنز‌های امیر وفایی هم مثل سابق جذاب نیست تا بتواند به تنهایی بار برنامه را به دوش بکشد.
کامنت خوانی مخاطبان توسط مدیری هم که آن قدر مصنوعی است که باور آن را سخت می‌کند.
با همه این حرف‌ها در نبود برنامه خندوانه یا برنامه درست، درمان دیگری در سیما همین برنامه دورهمی هم نعمتی به حساب می‌آید هر چند که دیگر «قیمت» ندارد.
مثلا سریال «مرد هزار چهره» خیلی بهتر از «مرد دوهزار چهره» بود. یا سریال «در حاشیه یک» قطعا از «در حاشیه دو» بهتر بود.
حالا، اما حکایت سری دوم یا سوم یا چهارم! برنامه دورهمی است. برنامه‌ای که در سری‌های قبلی اش به واسطه اجرای نمایش‌های زنده طنز با تنوع خوبی همراه بود.
به ترکیب بازیگران در ادوار مختلف این برنامه نگاه کنید:
سری اول (بخش اول):
سیامک انصاری، شقایق دهقان، محمد نادری، الیکا عبدالرزاقی، مهران رنجبر، امیرمهدی ژوله
سری اول (بخش دوم):
سیامک انصاری
سروش جمشیدی، الیکا عبدالرزاقی، محمد نادری، رامین ناصرنصیر، مهران رنجبر، امیر جنانی، لیلا ایرانی
سری دوم:
سیامک انصاری، سروش جمشیدی، مه‌لقا باقری
سری سوم:
سروش جمشیدی، سحر ولدبیگی
سری سوم (بخش دوم):
سروش جمشیدی
و در نهایت سری چهارم که مهران مدیری نیاز ندید تا حتی از سروش جمشیدی ایفاگر نقش جذاب «قیمت» بهره ببرد تا به تنهایی و همراه با متن‌های امیر وفایی کار سری جدید دورهمی را به پیش ببرد.
این کار، اما به یکی از ضعف‌های دورهمی تبدیل شده و این برنامه را از تنوع سابق دور کرده است.
در سری سوم، بخش دوم دورهمی هر وقت حرف‌ها و در اصل نریشن‌های امیر وفایی -که با گوشی در گوش چپ مهران مدیری خوانده و او آن‌ها را تکرار می‌کند- خوب از آب در نمی‌آمد و به اصطلاح نمی‌گرفت و مخاطبان را نمی‌خنداند، این کاراکتر قیمت بود که در نقش یک فرشته نجات ظاهر می‌شد و تقریبا یک تنه بار طنز برنامه را به دوش می‌کشید.
حالا و در سری چهارم برنامه دورهمی از سروش جمشیدی هم خبری نیست که با «قیمت» یخ دورهمی را آب کند.
برنامه دورهمی الان شده: گفتگو با مهمان، متن‌های طنز و کنایه داری که توسط مدیری خوانده می‌شود و همچنین بخش کوتاهی که مثلا کامنت‌های مخاطبان در اینستاگرام را می‌خوانند.
درباره گفتگو‌ها که باید گفت سوالات کلیشه‌ای و تکراری شده و مهمانان هم به خاطر حضور در برنامه‌های مختلف سیما، حرفهایشان برای مخاطب جذابیت زیادی ندارد.
مثلا آریا عظیمی نژاد چندین بار در برنامه‌های مختلف سیما مثل عصر جدید، چهل تیکه و... سرگذشت زندگی و نجات از مرگ و نابینایی و... خود را گفته و دوباره همان‌ها را در دورهمی تکرارکرد.
طنز‌های امیر وفایی هم مثل سابق جذاب نیست تا بتواند به تنهایی بار برنامه را به دوش بکشد.
کامنت خوانی مخاطبان توسط مدیری هم که آن قدر مصنوعی است که باور آن را سخت می‌کند.
با همه این حرف‌ها در نبود برنامه خندوانه یا برنامه درست، درمان دیگری در سیما همین برنامه دورهمی هم نعمتی به حساب می‌آید هر چند که دیگر «قیمت» ندارد.