اقتصاد۲۴ - علی لشکری بزرگترین نگرانی کارآفرینان صنعت کفش را رعایت الزامات و پروتکل‌های بهداشتی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت عنوان کرد و گفت: یکی از مشکلات واحد‌های تولید کفش در شرایط شیوع ویروس کرونا این است که به دلیل ماهیت تولید کفش، کارگران عموما فاصله کمی با هم دارند.
وی با تاکید بر اینکه بین سلامت و اقتصاد، اولویت سلامت مردم و کارکنان است، اظهار کرد: بنابراین در چنین شرایطی دولت باید توجه ویژه‌ای به صنعت کفش و بخش‌های مشابه داشته باشد، برای مثال صندوق بیمه بیکاری که کارفرما‌ها سالیان طولانی مبلغ سه درصد به آن واریز کردند، حالا باید به کارفرما‌ها و کارگران کمک کند.
بیشتر بخوانید: تداوم تعطیلات به بیکاری چند نفر منجر می‌شود؟
لشکری یکی دیگر از مشکلات این بخش را تعداد زیاد شاغلان در بخش غیررسمی عنوان کرد و گفت: با توجه به نبود حمایت‌های لازم از تولید و مبالغی که در ابتدا و پیش از رسیدن به درآمد از سوی بخش‌های مختلف از جمله دارایی و سازمان حفاظت محیط زیست دریافت می‌شود، بسیاری از واحد‌های تولید کفش که عمدتا کوچک و متوسط هستند، به صورت خوداشتغال و غیررسمی فعالیت می‌کنند و جوازی از اتحادیه یا وزارت صمت دریافت نمی‌کنند.
وی افزود: با توجه به اینکه واحد‌های غیررسمی، شناسه کارگاه ندارند نمی‌توانند نیرو‌های خود را بیمه کنند، بنابراین عمدتا در صنعت کفش و همچنین پوشاک که وضعیت مشابهی دارد، با پدیده‌ای به نام مشاغل غیررسمی مواجه هستیم که کارگران با سابقه و صاحب فن هستند، جایگزین کردن آن‌ها دشوار و تعدادشان هم زیاد است. در بخش پوشاک هم می‌توان به مشاغل خانگی اشاره کرد که بخش اعظم آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند.
وی با تاکید بر اینکه بین سلامت و اقتصاد، اولویت سلامت مردم و کارکنان است، اظهار کرد: بنابراین در چنین شرایطی دولت باید توجه ویژه‌ای به صنعت کفش و بخش‌های مشابه داشته باشد، برای مثال صندوق بیمه بیکاری که کارفرما‌ها سالیان طولانی مبلغ سه درصد به آن واریز کردند، حالا باید به کارفرما‌ها و کارگران کمک کند.
بیشتر بخوانید: تداوم تعطیلات به بیکاری چند نفر منجر می‌شود؟
لشکری یکی دیگر از مشکلات این بخش را تعداد زیاد شاغلان در بخش غیررسمی عنوان کرد و گفت: با توجه به نبود حمایت‌های لازم از تولید و مبالغی که در ابتدا و پیش از رسیدن به درآمد از سوی بخش‌های مختلف از جمله دارایی و سازمان حفاظت محیط زیست دریافت می‌شود، بسیاری از واحد‌های تولید کفش که عمدتا کوچک و متوسط هستند، به صورت خوداشتغال و غیررسمی فعالیت می‌کنند و جوازی از اتحادیه یا وزارت صمت دریافت نمی‌کنند.
وی افزود: با توجه به اینکه واحد‌های غیررسمی، شناسه کارگاه ندارند نمی‌توانند نیرو‌های خود را بیمه کنند، بنابراین عمدتا در صنعت کفش و همچنین پوشاک که وضعیت مشابهی دارد، با پدیده‌ای به نام مشاغل غیررسمی مواجه هستیم که کارگران با سابقه و صاحب فن هستند، جایگزین کردن آن‌ها دشوار و تعدادشان هم زیاد است. در بخش پوشاک هم می‌توان به مشاغل خانگی اشاره کرد که بخش اعظم آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند.
سهم ۱۵ درصدی از بازار کفش ورشی برای ۲۰۰۰ واحد غیررسمی
به گفته عضو هیات مدیره جامعه متخصصین صنعت کفش، در شرایط فعلی کارگرانی که تحت پوشش تامین اجتماعی نیستند مانند مشاغل خانگی، خوداشتغال و غیررسمی باید در مرکز حمایت‌های اجتماعی قرار بگیرند و سازمان تامین اجتماعی در این زمینه اقدامات موثر انجام دهد، در غیر این صورت با توجه به دشواری جایگزین کردن این نیرو‌های متخصص، صدمات جبران ناپذیری به صنعت کفش وارد خواهد شد.
لشکری در ادامه به عنوان مثال از کار‌های کفشی صحبت کرد که در جنوب غربی تهران مستقر هستند؛ در حالیکه حدود ۲۰۰۰ واحد از این تولیدی‌ها مجوز ندارند، اما تقریبا ۱۵ درصد کفش ورزشی کشور را تولید می‌کنند.
منبع: ایسنا