اقتصاد۲۴ -وی با انتشار این عکس نوشت: فیلم جوکر رو دیدم. از اون طرف هم این روزا قصه‌ی لایو‌های متعدد تتلو که تو فضای مجازی پر شده توجهمو جلب کرد. تا پیش از این که با تعصب و قضاوت بهش نگاه میکردم اصلن نمیتونستم هضمش کنم و ازش بدم میومد، اما این روزا راستش یه چندتایی از کاراشو به چشم خریدار گوش دادم و لایواشو دیدم.
بیشتر بخوانید:به بهانه تولد محسن تنابنده «شعبده باز»
بیشتر بخوانید:به بهانه تولد محسن تنابنده «شعبده باز»
امشب همش دارم به شباهت جوکر و تتلو فکر میکنم، عجیب‌تر این که تو سرم میچرخه هر روز چندتا از این جوکرا شبیه انبار باروت تو شهر میچرخن؟
امروز رفقام داشتن از لایوای تتلو میگفتن، خیلی خیلی از ته ناخودآگاهم گفتم اتفاقن انگار حسم به این آدمه بد نیست، اتفاقن به نظرم آدم بدی نیست، اتفاقن انگار زیادی هم با معرفته و صاف.
آره انگار آدم بدی نیست فقط زیاد بد دیده.
آخه ما‌ها یا بهتر بگم جامعه چی دادیم به خیلیا که ازشون انقد توقع داریم؟ چقدر آدم لای چرخ دنده‌های دنیا و زندگی دارن با صدای خرد شدن استخوناشون روزگار میگذرونن و لِه میشن و روحشون تیکه تیکه میشه.
اصلن جامعه و روزگارو ولش کن، همین خود من و تو و دور و بریامون چقدر از سر حرص و حسودی و بدجنسی و شوخی و. حالا هر اسم کوفتی که روش گذاشتیم دیگرانو مسخره کردیم، تحقیر کردیم، توهین کردیم، جدی نگرفتیم و....
چقدر آدم از سر کودکی هاشون و چیزای عجیب و غریبی که دیدن و چشیدن و تحمل کردن شدن جوکر و راه افتادن تو دل زندگی؟
آدما از یه جایی به بعد دیگه اعتراضاشونو نمیگن، عمل میکنن. وقتی آدما به حقشون نمیرسن از یه جایی به بعد میبرن، میزنن زیر همه چیز.
هر روز بیشتر باور میکنم هممون به هم وصلیم، عقده‌ها و حسرت‌ها و شادی‌ها و غم‌ها و خوشبختی‌های هممون به هم وصله. انگار شبیه یه دومینو یا نمیدونم ویروس یا انتحاری، همه‌ی حس و حالامون سرایت میکنه.
شعار نمیدم تهش، چون فقط شلوغیای ذهنمو نوشتم.
شمام چیزی به ذهنتون رسید بنویسید.
پ. ن: من مدافع تتلو نیستم، تاییدشم نمیکنم. راستش اصلن در جایگاهی نیستم که به خودم اجازه‌ی گواهی صادر کردن برای آدما رو بدم. من جوکر و تتلو رو فقط به عنوان نمونه یاد کردم از آدمایی که انقدر قربانی شدن و لِه شدن تا رسیدن به جوکر بودن و قربانی کردن.
پ. ن: من مدافع تتلو نیستم، تاییدشم نمیکنم. راستش اصلن در جایگاهی نیستم که به خودم اجازه‌ی گواهی صادر کردن برای آدما رو بدم. من جوکر و تتلو رو فقط به عنوان نمونه یاد کردم از آدمایی که انقدر قربانی شدن و لِه شدن تا رسیدن به جوکر بودن و قربانی کردن.
شخصیت جوکر: مادرشو خودش کشته ، قصد خندیدن مردم رو داشته همیشه ، نبوغ ، از پدرش متنفر بوده ،
تتلو: مادرش که زندست، خوانندگی ، از پدرش خیلی تعریف میکنه
حالا من حوصله ندارم بقیه رو بگم. حداقل یه شخصیت دیگه رو میدا کن.
بسیار تشابه درستیه به نظرم
از نظر روانشناختی میتونیم بگیم مسیری که این دو تا شخصیت طی کردن ممکنه مسیر مشابهی باشه تا اینکه به مرحله و جایگاه رسیدن
ضربات روحی که به شخصیت و روان بعضیا وارد میشه ممکنه انقدر شدید باشه همچنین و ناهنجاری هایی که خیلیا توان کنار اومدن با اون ها رو ندارن باعث میشه که مجبور بشن دست به کارهای عجیب و شاید از نظر عامه ناخوشایند بزنن که این ناخوشایند بودن هم مورد بحثه
خلاصه اینکه تحسین میکنم شما رو که این مقایسه رو انجام دادین.
بسیار درست و بجاست
به نظرم کسانی که سوادشون در حد دبستان هست رو اصلا نیازی نیست نظرشون رو تایید کنید و بذارید.
اینا باید برن عمو قناد رو با عمو پورنگ مقایسه کنن به نظرم
مشکل اینه ک بلد نیستیم سرمون تو کار خودمون باشه و همش دخالت میکنیم تو چیزایی ک بهمون ربط نداره و اخرشم میرینیم ...
و اینکه ما ادما همیشه حسرت میخوریم و عقده داریم ٬همیشه!
چون زندگی کردن رو بلد نیستیم
هچکدوم
هیچکس بلد نیست و برا همینه تر میزنیم
به قولی ما بد نبودیم بلد بودیم دنیا ما رو نمی خورد .ماتنگ بودیم اگه دریا بودیم که ماهیمون نمی مرد .
البته از یبه نظر جوکر و تتلو با هم شباهت دارن فقط اینکه هر دوشون سرشون تو زندگی خودشونه و نه بقیع