محمد آیتی، اقتصاد۲۴- هیچ‌کس نمی‌داند ویروس منحوس کرونا چه زمانی از دنیا رخت می‌بندد، اما یک موضوع روشن است، حالا حالا‌ها جهان درگیر آن است و از این‌رو سازمان بهداشت جهانی اشاره کرده که ساخت واکسن ویروس کووید ۱۹ زمان‌بر است.
فارغ از آسیب‌های اجتماعی که بر خانواده‌ها تحمیل شده، اقتصاد کشور‌ها هم به خطر افتاده است و روز به روز شاهد رشد منفی اقتصاد به‌واسطه کرونا هستیم.
دو ماهی است که این شرایط سخت بر ایران حاکم است و مردم می‌خواهند بدانند دولت و مجلس برای دوران پساکرونا چه برنامه‌ای دارد و آیا آن‌ها توان برقراری رفاه عمومی را خواهند داشت؟
عبدالله ایزدپناه، منتخب مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه ایذه و باغملک در گفتگو با اقتصاد۲۴ بحران اقتصادی را یکی از اصلی‌ترین چالش‌های کشور دانست و گفت: معیشت و رونق اقتصادی باید از مهمترین دغدغه‌های دولت و مجلس یازدهم باشد. شیوع ویروس کرونا نیز بحران اقتصادی را نه تنها در ایران، بلکه در جهان تشدید کرد. در سالی که مقام معظم رهبری نام «جهش تولید» را انتخاب کردند، تلاش ما باید بر تامین رفاه اقتصادی مردم در حین کرونا و پس از آن باشد.
وی افزود: برای تحقق جهش تولید باید برنامه‌ریزی و موانع را شناسایی کرد. در حال حاضر مشکل اصلی اقتصاد ما، رکود است، رکودی که تمام صنایع و کارخانجات را درگیر کرده است. از این‌رو این روز‌ها و همچنین در دوران پساکرونا باید به‌دنبال خارج کردن این صنایع از رکود باشیم. این رکود می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. برخی صنایع ممکن است به علت کمبود مواد اولیه دچار رکود شده باشند که در این صورت مجلس و دولت هر دو باید وارد عمل شوند. ممکن است رکود به‌دلیل عدم چرخش سرمایه ایجاد شده باشد. یکی از مشکلات ما در اقتصاد، سیستم بانکی است. متاسفانه سیستم بانکی پاسخگوی چرخه تولید نیست. همواره ارائه تسهیلات توام با بوروکراسی‌های پیچیده است و همکاری نکردن در پرداخت سرمایه، تولیدکنندگان را با مشکل روبرو کرده است. مشکل دیگر، نرخ بسیار بالای بهره بانکی است. بانک مرکزی و دولتمردان باید بدانند که با گرفتن سود بالا از بابت تسهیلات نمی‌توانند صنایع را به‌کار بیندازند.
منتخب مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه ایذه و باغملک تصریح کرد: بعضاً شاهد بوده‌ایم که تسهیلاتی با نرخ بهره ۴۵ درصد ارائه شده است. کارخانه‌داران توانایی پرداخت چنین سود‌هایی را ندارند، از این‌رو بدهکار و به مرور دچار رکود و ورشکستگی می‌شوند. اگر سیستم بانکی در مجلس یازدهم اصلاح نشود، برای تحقق جهش تولید دچار مشکل خواهیم شد. محرک اصلی صنایع و تولیدات داخلی به بانک متصل می‌شود. وقتی بانک‌ها خود سبب مشکل و مانعی بر سر راه تولیدکنندگان باشند، نمی‌توانیم به اقتصاد پویا دست پیدا کنیم.
بیشتر بخوانید: با فروش ۱۰ درصد سهام بنیاد‌ها و نهاد‌ها خرج کرونا درمی‌آید
ایزدپناه با اشاره به ضعف مدیریتی در بخش‌های مختلف خاطرنشان کرد: ضعف مدیریت در بخش‌های دولتی و خصولتی دردسر‌های زیادی را به‌وجود آورده است. نمی‌توان از مدیران ناتوان یا رانت‌خوار توقع رشد و شکوفایی اقتصادی را داشت. از دیگر موانع جهش تولید می‌توان به استفاده ناکارآمد از ظرفیت کارخانه‌ها اشاره کرد. ظرفیت مورد استفاده کارخانجات باید از ۲۰ الی ۳۰ درصد فعلی به ۸۰ تا ۹۰ درصد افزایش یابد تا این صنایع از رکود خارج شوند. قاچاق و واردات بی‌رویه کالا سبب شده است که ما نتوانیم از حداکثر تولید داخلی بهره ببریم. واردات کالا‌هایی که در داخل به حد کافی تولید می‌شوند سبب کاهش فروش تولیدکنندگان داخلی می‌شود. همین موضوع در ادامه باعث کاهش تولید و رکود شده است. در نتیجه برای رسیدن به اقتصادی پویا، قبل از هر چیزی باید رکود را دفع کنیم.
وی ورود مردم به بورس و دخالت آن‌ها در اقتصاد را از عوامل نجات‌دهنده معرفی کرد و گفت: باید اعتماد مردم را به این نوع از سرمایه‌گذاری جلب و آن‌ها را تشویق کرد که به این مسیر روی بیاورند. بسیاری از مردم پول‌هایشان را در بانک‌هایی با سود‌های ۲۰ درصدی نگه می‌دارند و حاضر نیستند ریسک کنند. ارائه این سود‌های زیاد از جانب بانک‌ها و عدم‌ورود مردم به بورس باعث کاهش نقدینگی در جامعه و بازار می‌شود. باید بستر سرمایه‌گذاری مردم در بازار بورس فراهم شود. باید نقدینگی را در راستای ایجاد اشتغال و تولید به‌کار بگیریم که بخش اعظمی از این موضوع نیز به اصلاح نظام بانکی برمی‌گردد.
منتخب مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه ایذه و باغملک همچنین به اصلاح نظام مالیاتی تاکید کرد و گفت: خیلی از کشور‌های دنیا با درآمد‌های ناشی از مالیات اداره می‌شوند. این در حالی است که ما به درآمد خام‌فروشی نفت اکتفا کرده‌ایم. وقتی تمام امور کشور به صادرات نفت وابسته باشد با یک تحریم شکست می‌خوریم. متاسفانه تاکنون نتوانسته‌ایم اقتصادمان را از این حالت تک بُعدی نجات دهیم. یکی از راه‌حل‌های این مسئله، افزایش مالیات بر ارزش افزوده و جلوگیری از فرار‌های مالیاتی است. ثروتمندان و سرمایه‌داران فرار مالیاتی دارند. اگر این مالیات‌ها به‌درستی جمع‌آوری شود، منبع خوبی را برای دولت تامین می‌کند.