بیش از دو ماه است که سرزمینمان درگیر مبارزه با ویروس کرونا است و شواهد نشان میدهد تا ماهها هم این وضعیت ادامه داشته باشد.
محدودیتهای ناشی از این اتفاق، هم به لحاظ اقتصادی، زندگی مردم را تحت تاثیر قرار داده است و هم به لحاظ روحی و روانی مردم را کلافه و نگران آینده کرده است.
عدهای بهواسطه این اوضاع و احوال، شغل خود را از دست دادند و به جز چند کسب و کار خاص، همه فعالیتهای اقتصادی با رکود مواجه شده است که در نهایت دود این اتفاقات نامبارک بیش از همه به چشم طبقه متوسط رو به پایین رفته است.
کووید ۱۹ کاری کرده است که بنا به گزارشات، خیلی از مردم افسرده و نیمهافسرده شدهاند، زیرا نه تنها هر لحظه باید مواظب مسائل بهداشتی باشند، بلکه حتی دیگر به مانند سابق هم نمیتوانند سادهترین روشهای معاشرت مثل دستدادن، روبوسی، بغلکردن و... را انجام دهند و حال این روزها میفهمیم که چه نعمتهایی را داشتیم که حتی به آن فکر هم نمیکردیم و چقدر دلمان برای بازگشت به آن روزها تنگ شده است.
در کنار این موضوعات که گفته شد، یک موضوع حائزاهمیت دیگر هم وجود دارد. بدون شک در حال حاضر و زمان بروز بحران، مردم ما بیشتر از کمک و حمایتهای مالی نیاز به احساس همدردی دارند. یکی از گلایههای همیشگی تودههای مردم به مسئولان، همین بیتوجهی آنها نسبت به همدردی با آنهاست.
قبول مسئولیت دولتی، یعنی آمادگی جهت خدمت به مردم و هر تعریفی غیر از این، بیمعنی است. پس انتظار مردم از مسئولان برای همدردی و حمایت با جامعه یک مطالبه بهحق است و هیچ مسئولی حق ندارد بابت تلاشهایی که برای مردم سرزمینش کرده است، منتی بگذارد.
آرزوی مردم ایران این است که اگر دغدغه یا مشکلی دارند، مسئولان آن را ببینند و درک کنند، زیرا زمانی تلاش از سوی مسئولان برای رفع دغدغه و برطرفکردن مشکل شکل میگیرد که معضل برایشان ثابت شده باشد یا خود آنها هم در همان زمان یا در گذشته مشکل پیشآمده را لمس کرده باشند.
متاسفانه برخی از مسئولان که اتفاقاً مردم از آنها انتظار همدردی و کمک دارند خیلی در صحبت و چهرهشان نمیتوان ناراحتی را احساس کرد که این موضوع بسیار نگرانکننده است. وقتی مشکلی برای کشور پیش میآید و زندگی بسیاری را تحت تاثیر قرار میدهد انتظار است همه مسئولان ضمن تلاش برای رفع بحران، چهره و کلامی متناسب با شرایط روز کشور را داشته باشند. گاهی رعایت همین نکات کوچک، اما مهم باعث اعتمادسازی در کشور میشود و امیدوارم همه ما که خدمتگزاران مردم هستیم بتوانیم رفتار و عملی مطابق با شان مردم بزرگ کشورمان داشته باشیم.
*نماینده رشت در مجلس دهم
عدهای بهواسطه این اوضاع و احوال، شغل خود را از دست دادند و به جز چند کسب و کار خاص، همه فعالیتهای اقتصادی با رکود مواجه شده است که در نهایت دود این اتفاقات نامبارک بیش از همه به چشم طبقه متوسط رو به پایین رفته است.
کووید ۱۹ کاری کرده است که بنا به گزارشات، خیلی از مردم افسرده و نیمهافسرده شدهاند، زیرا نه تنها هر لحظه باید مواظب مسائل بهداشتی باشند، بلکه حتی دیگر به مانند سابق هم نمیتوانند سادهترین روشهای معاشرت مثل دستدادن، روبوسی، بغلکردن و... را انجام دهند و حال این روزها میفهمیم که چه نعمتهایی را داشتیم که حتی به آن فکر هم نمیکردیم و چقدر دلمان برای بازگشت به آن روزها تنگ شده است.
در کنار این موضوعات که گفته شد، یک موضوع حائزاهمیت دیگر هم وجود دارد. بدون شک در حال حاضر و زمان بروز بحران، مردم ما بیشتر از کمک و حمایتهای مالی نیاز به احساس همدردی دارند. یکی از گلایههای همیشگی تودههای مردم به مسئولان، همین بیتوجهی آنها نسبت به همدردی با آنهاست.
قبول مسئولیت دولتی، یعنی آمادگی جهت خدمت به مردم و هر تعریفی غیر از این، بیمعنی است. پس انتظار مردم از مسئولان برای همدردی و حمایت با جامعه یک مطالبه بهحق است و هیچ مسئولی حق ندارد بابت تلاشهایی که برای مردم سرزمینش کرده است، منتی بگذارد.
آرزوی مردم ایران این است که اگر دغدغه یا مشکلی دارند، مسئولان آن را ببینند و درک کنند، زیرا زمانی تلاش از سوی مسئولان برای رفع دغدغه و برطرفکردن مشکل شکل میگیرد که معضل برایشان ثابت شده باشد یا خود آنها هم در همان زمان یا در گذشته مشکل پیشآمده را لمس کرده باشند.
متاسفانه برخی از مسئولان که اتفاقاً مردم از آنها انتظار همدردی و کمک دارند خیلی در صحبت و چهرهشان نمیتوان ناراحتی را احساس کرد که این موضوع بسیار نگرانکننده است. وقتی مشکلی برای کشور پیش میآید و زندگی بسیاری را تحت تاثیر قرار میدهد انتظار است همه مسئولان ضمن تلاش برای رفع بحران، چهره و کلامی متناسب با شرایط روز کشور را داشته باشند. گاهی رعایت همین نکات کوچک، اما مهم باعث اعتمادسازی در کشور میشود و امیدوارم همه ما که خدمتگزاران مردم هستیم بتوانیم رفتار و عملی مطابق با شان مردم بزرگ کشورمان داشته باشیم.
*نماینده رشت در مجلس دهم
منبع: رویداد24