اقتصاد۲۴- صنعت خودروی ایران در حالی انتظار خروج پراید و پژو ۴۰۵ از خط تولید را می‌کشد که بررسی‌ها نشان می‌دهد یکی از سخت‌ترین دوره‌ها برای این صنعت در حال سپری شدن است. دوره سختی از پس تشدید تحریم‌ها.
اگر این روز‌ها از فعالان بازار بپرسید چرا قیمت‌ها در بازار خودرو در حال افزایش است به چند نکته بیشتر اشاره ندارند، افزایش قیمت دلار، ترس مردم از کاهش قدرت خرید، معاملات کاغذی و مانور دلالان، کاهش عرضه خودرو به بازار و بالاخره خروج دو مدل تقریبا ارزان قیمت خودرو از خط تولید.
پراید اوایل دهه هفتاد آمد و قرار است همراه صنعت ایران به قرن تازه پا نگذارد. این خودروی پرمشتری البته در سه دهه‌ای که به چشم دیده فراز و فرود‌های عجیبی را تجربه کرده است.
نماد تفاوت برای طبقه‌ای نه چندان ثروتمند
روزگاری، در بدو ورود به بازار ایران نماد طبقه‌ای بود که دلش می‌خواست متفاوت باشد، ثروتش نه آن اندازه بود که خودرو‌های گران قیمت‌تر را برگزیند و نه آن میزان کم که سپند و پیکان و ... سوار شود. طبقه متوسط تازه در حالش شکل گری دوباره بود و پراید بهترین نماد برایش محسوب می‌شد. در نیمه دوم دهه هفتاد از پس ممنوعیت ورود خودرو‌های خارجی، این خودرو فضای بیشتری برای مانور یافت.
این چنین بود که پراید برای اولید خریدارانش، نماد ثروتی بود که البته محدده اش کاملا قابل رصد می‌نمود. این روزگار، اما دیری نپایید.
شاید پراید این وضعیت را دردهه هفتاد مدیون پیکان باشد، پیکان که روزگاری آرزوی جوانان ایرانی بود، حالا به نماد عقب ماندگی، خودروی طبقه ضعیف یا چیزی در این محدوده تبدیل شده بود پراید خود را بال می‌کشید. اولین پراید‌های وارد شده به بازار ایران در همین دوره زمانی در کانال یک تا دو میلیون تومانی به فروش می‌رسیدند.
پراید ورودی به بازار در سال ۱۳۷۲ قیمتی بین یک میلیون و ۸۷۰ هزار تا ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان در بازار فروخته می‌شد. پراید‌های فول صندوقدار نیز در این دوره البته به قیمتی برابر با ۲ میلیون و سیصد هزار تومان فروخته شدند.
پراید
آرامش پیش از طوفان
در وضعیتی که پیکان نماد عقب ماندگی صنعت شده بود و عبارت "مدیریت پیکانی" عبارتی برای تشریح ناکارآمدی‌ها، پراید با روی خوش بازار مواجه بود. سال ۱۳۷۳ این خودرو روی ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان را دید و با افزایش گام به گام مدتی طولانی در محدوده ۵ میلیون تومان در بازار فرمانروایی کرد.
دهه هشتاد دهه آرامش پیش از طوفان پراید در بازار خودرو بود. قیمت پراید در این دوره همواره نوسان محدود داشت و پیشروی قیمت‌ها تا محدوده هشت میلیون تومان اتفاق افتاد.
دهه نود، اما دهه‌ای طوانی برای پراید محسوب می‌شد. قیمت این خودرو یک باره به مرز ۱۸ میلیون تومان رسید و این چنین بود که پراید به نمادی برای نشان دادن تورم تبدیل شد و پای شوخی‌های عجیب و غریب با پراید در فضای مجازی باز شد. درست در روز‌های اوج حمله به پراید بود که رییس جمهوری وقت با به کار بردن عبارت "پراید، کیلویی چند" خواستار عقب‌نشینی قیمت‌ها شد و هر چند قیمت‌ها تا محدوده ۱۵ میلیون تومان به صورت دستوری عقب رفت، اما سال ۹۲ پیشروی پراید از سر گرفته شد و پراید ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی سال ۹۱ به قیمت ۱۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان در سال ۹۲ فروخته شد.
پراید در سال ۹۶ با رسیدن به قیمت ۲۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان، دوران تازه‌ای را تجربه کرد، اما موج تورمی سال ۱۳۹۷، بازار پراید را طوفان زده کرد و حالا پراید به یک قدمی ۷۰ میلیون تومان رسیده است.
اگر این روز‌ها از فعالان بازار بپرسید چرا قیمت‌ها در بازار خودرو در حال افزایش است به چند نکته بیشتر اشاره ندارند، افزایش قیمت دلار، ترس مردم از کاهش قدرت خرید، معاملات کاغذی و مانور دلالان، کاهش عرضه خودرو به بازار و بالاخره خروج دو مدل تقریبا ارزان قیمت خودرو از خط تولید.
پراید اوایل دهه هفتاد آمد و قرار است همراه صنعت ایران به قرن تازه پا نگذارد. این خودروی پرمشتری البته در سه دهه‌ای که به چشم دیده فراز و فرود‌های عجیبی را تجربه کرده است.
نماد تفاوت برای طبقه‌ای نه چندان ثروتمند
روزگاری، در بدو ورود به بازار ایران نماد طبقه‌ای بود که دلش می‌خواست متفاوت باشد، ثروتش نه آن اندازه بود که خودرو‌های گران قیمت‌تر را برگزیند و نه آن میزان کم که سپند و پیکان و ... سوار شود. طبقه متوسط تازه در حالش شکل گری دوباره بود و پراید بهترین نماد برایش محسوب می‌شد. در نیمه دوم دهه هفتاد از پس ممنوعیت ورود خودرو‌های خارجی، این خودرو فضای بیشتری برای مانور یافت.
این چنین بود که پراید برای اولید خریدارانش، نماد ثروتی بود که البته محدده اش کاملا قابل رصد می‌نمود. این روزگار، اما دیری نپایید.
شاید پراید این وضعیت را دردهه هفتاد مدیون پیکان باشد، پیکان که روزگاری آرزوی جوانان ایرانی بود، حالا به نماد عقب ماندگی، خودروی طبقه ضعیف یا چیزی در این محدوده تبدیل شده بود پراید خود را بال می‌کشید. اولین پراید‌های وارد شده به بازار ایران در همین دوره زمانی در کانال یک تا دو میلیون تومانی به فروش می‌رسیدند.
پراید ورودی به بازار در سال ۱۳۷۲ قیمتی بین یک میلیون و ۸۷۰ هزار تا ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان در بازار فروخته می‌شد. پراید‌های فول صندوقدار نیز در این دوره البته به قیمتی برابر با ۲ میلیون و سیصد هزار تومان فروخته شدند.
پراید
آرامش پیش از طوفان
در وضعیتی که پیکان نماد عقب ماندگی صنعت شده بود و عبارت "مدیریت پیکانی" عبارتی برای تشریح ناکارآمدی‌ها، پراید با روی خوش بازار مواجه بود. سال ۱۳۷۳ این خودرو روی ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان را دید و با افزایش گام به گام مدتی طولانی در محدوده ۵ میلیون تومان در بازار فرمانروایی کرد.
دهه هشتاد دهه آرامش پیش از طوفان پراید در بازار خودرو بود. قیمت پراید در این دوره همواره نوسان محدود داشت و پیشروی قیمت‌ها تا محدوده هشت میلیون تومان اتفاق افتاد.
دهه نود، اما دهه‌ای طوانی برای پراید محسوب می‌شد. قیمت این خودرو یک باره به مرز ۱۸ میلیون تومان رسید و این چنین بود که پراید به نمادی برای نشان دادن تورم تبدیل شد و پای شوخی‌های عجیب و غریب با پراید در فضای مجازی باز شد. درست در روز‌های اوج حمله به پراید بود که رییس جمهوری وقت با به کار بردن عبارت "پراید، کیلویی چند" خواستار عقب‌نشینی قیمت‌ها شد و هر چند قیمت‌ها تا محدوده ۱۵ میلیون تومان به صورت دستوری عقب رفت، اما سال ۹۲ پیشروی پراید از سر گرفته شد و پراید ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی سال ۹۱ به قیمت ۱۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان در سال ۹۲ فروخته شد.
پراید در سال ۹۶ با رسیدن به قیمت ۲۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان، دوران تازه‌ای را تجربه کرد، اما موج تورمی سال ۱۳۹۷، بازار پراید را طوفان زده کرد و حالا پراید به یک قدمی ۷۰ میلیون تومان رسیده است.