اقتصاد۲۴ - ریحانه پارسا بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر که در این روز‌ها با همسرش مهدی کوشکی (در جریان نظرشان در خصوص حق طلاق) پرحاشیه بوده اند، با انتشار عکسی از دوران کودکیش خبر از بچه طلاق بودنش را داد و در این باره نوشت: "عکس مربوط به ۶سالگی می‌باشد. "
«کودک طلاق»
(برچسب ۱۳ساله پیشانی من)
از روزی که همراه با بابا به مقصد خانه مامان بزرگ برای زمان نا معلومی، خداحافظی کردیم این روزشمار شروع شد.
تیر امسال ۱۳سال می‌شود که دیدن پدر و مادرم برای یک لحظه کنار هم، حسرت من است...
بیشتر بخوانید:فیلم/ جنجال جدید ریحانه پارسا و مهدی کوشکی
من چند سال در محله‌ای پایین شهر تهران در خانه مامان بزرگ که «بچه طلاق» نوعی فحش بود و گاهی زخم زبان فامیل‌های بابام، قد کشیدم.
مدت کمی است به خواست خودم تصمیم به درمان روح و روان خود گرفتم، تا حفره‌هایی که سالیان است زیر خاک مانده را پر کنم...
«محرومیت عاطفی»
جدی‌ترین طرحواره من، کشف مشاور و من!
زمان اصلی شکل گیری:دوران کودکی
یعنی درست زمانی که وسط میدان جنگ‌های رخ نداده بودم و بوی ترکش‌های خیالِ مامان، بابای خانه در اتمسفر خانه به وضوح قابل تشخیص بود.
خانه ایی که هنوز یادش می‌افتم از بی مهری اش میلرزم.
«این رودر روویی با واقعیاتِ ریشه شکل گرفته ام بخشی از درمانِ روان ِمن است.»
این هارا نوشتم تا بگویم آنچه حق زن است حق ازدواج است، حق آزادی عمل قبل از تعهد، حق دلبستن و فرصت داشتن برای یگانه شدن با شریکی که پیمانِ آسمانی ببندند!
پدر و مادر من توافقی جدا شدند و این میمون‌ترین اتفاق ممکن بود که زندگی به من هدیه داد «فرصت زیستن با شرایطی جدید، درکِ مفهوم عمیق تنهایی، استقلال بر اساسِ نفسِ خود»
آنچه درد داشت و زخم ماند: نداشتن حق ازدواج بر پایه عشق برای نسل مادرم!
آنچه مرا گاهی از شدت خلأ به هیجان وامی دارد، عدم وجود عشق در نطفه من است! و تلاش مضاعف برای ساختن عنصری (عشق) با متریال بیگانه
طلاق اگر بد است، ازدواج بدون عشق فاجعه است".
منبع: رکنا
«کودک طلاق»
(برچسب ۱۳ساله پیشانی من)
از روزی که همراه با بابا به مقصد خانه مامان بزرگ برای زمان نا معلومی، خداحافظی کردیم این روزشمار شروع شد.
تیر امسال ۱۳سال می‌شود که دیدن پدر و مادرم برای یک لحظه کنار هم، حسرت من است...
بیشتر بخوانید:فیلم/ جنجال جدید ریحانه پارسا و مهدی کوشکی
من چند سال در محله‌ای پایین شهر تهران در خانه مامان بزرگ که «بچه طلاق» نوعی فحش بود و گاهی زخم زبان فامیل‌های بابام، قد کشیدم.
مدت کمی است به خواست خودم تصمیم به درمان روح و روان خود گرفتم، تا حفره‌هایی که سالیان است زیر خاک مانده را پر کنم...
«محرومیت عاطفی»
جدی‌ترین طرحواره من، کشف مشاور و من!
زمان اصلی شکل گیری:دوران کودکی
یعنی درست زمانی که وسط میدان جنگ‌های رخ نداده بودم و بوی ترکش‌های خیالِ مامان، بابای خانه در اتمسفر خانه به وضوح قابل تشخیص بود.
خانه ایی که هنوز یادش می‌افتم از بی مهری اش میلرزم.
«این رودر روویی با واقعیاتِ ریشه شکل گرفته ام بخشی از درمانِ روان ِمن است.»
این هارا نوشتم تا بگویم آنچه حق زن است حق ازدواج است، حق آزادی عمل قبل از تعهد، حق دلبستن و فرصت داشتن برای یگانه شدن با شریکی که پیمانِ آسمانی ببندند!
پدر و مادر من توافقی جدا شدند و این میمون‌ترین اتفاق ممکن بود که زندگی به من هدیه داد «فرصت زیستن با شرایطی جدید، درکِ مفهوم عمیق تنهایی، استقلال بر اساسِ نفسِ خود»
آنچه درد داشت و زخم ماند: نداشتن حق ازدواج بر پایه عشق برای نسل مادرم!
آنچه مرا گاهی از شدت خلأ به هیجان وامی دارد، عدم وجود عشق در نطفه من است! و تلاش مضاعف برای ساختن عنصری (عشق) با متریال بیگانه
طلاق اگر بد است، ازدواج بدون عشق فاجعه است".
منبع: رکنا