اکرم جدیدیممتاز، اقتصاد۲۴- در حالی که در شرایط پاندومی ویروس کرونا برخی از مشاغل با تغییر رویه در کسب و کار و بابشدن دورکاری یا خرید و فروش آنلاین، شکل دیگری از درآمدزایی را به مردم دنیا نشان دادند، قسمت دیگری از واحدهای صنفی و شغلی که عملاً نمیتوانستند با این تغییر رویکرد به فعالیت خود ادامه دهند، راه خانهنشینی و یا تعطیلی کسب و کارشان را انتخاب کردند.
در پی بستهشدن برخی کسب و کارها، در آیندهای نه چندان دور با افزایش نرخ بیکاری و تبعات آن، جامعه دچار آسیبهای جدی میشود که اگر هرچه زودتر برای آن درمانی حاصل نشود، تکتک افراد جامعه دچار زیانهای اجتماعی، روحی و روانی خواهند شد.
محسن خردمند، رییس اتحادیه صنف سراجان تهران در گفتوگو با اقتصاد۲۴ درباره ضرر و زیان بحران کرونا به این صنف گفت: صنف ما را تولیدکنندگان کیف، چمدان، کمربند و در مجموع محصولات چرمی تشکیل میدهند. همکاران ما در بحران کرونا ضربه زیادی از نظر اقتصادی خوردند به این دلیل که تولیدکنندگان چمدان چه در اسفند ۹۸ برای مسافرتهای داخلی و خارجی نوروزی و چه در حال حاضر به دلیل لغو حج تمتع و سفرهای تابستانی دچار ضررهای مالی زیادی شدهاند. این بدان معنا است که عملاً کالاهای تولید شده در انبارها باقی مانده و به فروش نرفته است.
وی افزود: این خسارتهای اقتصادی در حالی متوجه صنف ما شد که تولیدکنندگان در تولید و فروش کیف مدارس هم در شرایط تداوم کرونا کاسبی نخواهند داشت. هر ساله با شروع تابستان تولیدکنندگان کیف و کفش به امید بازگشایی مدارس و رونق بازار آن زمان، شروع به تولید پاییزه میکردند، اما با وجود کرونا بعید بهنظر میرسد که مهرماه مدارس بازگشایی و ما هم فروش داشته باشیم.
بیشتر بخوانید: کاهش فروش ۸۳ درصدی واحدهای تولیدی و خدماتی
رییس اتحادیه سراجان تهران افزود: در تابستان، بازار کیف و چمدان در سفرهای خارجی و مراسم عروسی، فروش خوبی دارد که این فروش، هم تحت تاثیر کرونا و هم به دلیل مشکلات اقتصادی و تورم در حاشیه قرار گرفته و بازار در ایستایی کامل بهسر میبرد. به جرات میتوان گفت در حال حاضر کالاهای ما در سبد خانوارها جای خاصی ندارد.
خردمند بیان کرد: کارگاههای ما با شیوع کرونا و تعطیلی ناخواسته متضرر شدهاند. این واحدها مالیات، هزینه کارگر، قبوض شهری و... دارند. دولت در بحث حمایتی اصناف به دادن تسهیلات اشاره و تاکید میکند در حالی که هنوز ریالی پرداخت و دریافت نشده است. با اینکه به همه سازمانها نامه دادهایم که با توجه به شرایط اقتصادی کشور اگر به صنف ما کمک نشود بسیاری از واحدها تعطیل میشوند، اما هنوز کوچکترین حرکتی دیده نشده است. از طرفی برای دادن این تسهیلات اندک شرایط سختی را ایجاد کردهاند که شاید هر واحد صنفی نتواند آنها را اجرا کند. به عنوان مثال دولت اگر بخواهد به ازای هر کارگر، عددی را برای تسهیلات در نظر بگیرد و به کارفرما بدهد، کارفرما باید لیست بیمه کارگرها را در اسفند ۹۸ و فروردین و اردیبهشت ۹۹ پرداخت و کارگری را اخراج نکرده باشد تا وام به او پرداخت شود. حال، خیلی از کارگاهها به دلایل مشکلات مالی، بیمه ندارند و به این روش این تسهیلات به آنها تعلق نمیگیرد، هرچند واحدهایی هم که بیمه پرداختهاند هنوز چیزی دریافت نکردهاند و از طرفی، برخی از کارگاهها حتی آنقدر فروش ندارند که بتوانند قبوض شهری را پرداخت کنند.
رییس اتحادیه سراجان تهران در پایان گفت: ما نامههای زیادی به اتاق اصناف، ستاد کرونا و وزارت صمت نوشتهایم و تقاضا کردیم براساس خسارتها مثلاً مالیات سال ۹۸ را ۵۰ درصد تخفیف قائل شوند که به آن توجهی نشد و دولت، تنها کاری که انجام داد مهلت دو ماهه برای اظهارنامه مالیاتی بود. از طرفی کارگران بیکار شده برای حقوق بیکاری ثبتنام کردهاند که تازه قرار است تا برج ۶ و ۷ تکلیفشان مشخص شود. تاخیر در این امور، شرایط را برای کارگران بسیار سخت میکند. حال میگویند فلان مبلغ را برای فلان صنف تخصیص دادیم، اما کی دیده و کی گرفته است؟