اقتصاد۲۴ - در زمان شیوع آنفولانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ م تبلیغات زیادی برای ترغیب و متقاعد کردن مردم به ماسک زدن صورت میگرفت.
دستکم ۵۰۰ میلیون نفر از مردم در سراسر جهان بین بهار ۱۹۱۸ م تا تابستان ۱۹۱۹ م درگیر آنفولانزای اسپانیایی شدند و تخمین زده میشود بین ۱۷ تا ۵۰ میلیون نفر جان باختند. البته برخی تخمینها نیز از جان باختن ۱۰۰ میلیون نفر حکایت دارد.
در آن زمان دستورالعمل ماسک زدن اعمال شد، اما بسیاری از مردم با ادعای اینکه ماسک زدن تهدیدی برای آزادیهای مدنی است از ماسک زدن امتناع ورزیدند حتی یک اتحادیه نیز در مخالفت با این کار تشکیل شد.
مردها و پسرها رغبت کمتری به ماسک زدن نشان میدادند، بنابراین مقامات تصمیم گرفتند که در تبلیغات عمومی و کارتونهای آن زمان از مردها و پسرها استفاده کنند.
در یک بررسی جدید از بیش از دو هزار مرد مشخص شده که مردها عمدتا ماسک زدن را نشانه ضعف میدانند.
یک درسی که دولتها از همهگیری سال ۱۹۱۸ گرفتند این است که اجبار و تحمیل اقدامات پیشگیرانه در حوزه بهداشت عمومی معمولا بیفایدهاند. تکنیکهای مهار همهگیری زمانی تاثیرگذارند که افراد تصمیم به همکاری بگیرند.
همه گیری سال ۱۹۱۸ بسیاری از دولتها را غافلگیر کرد، زیرا هیچ سیستمی برای نظارت بر بیماری نداشتند و کمپینهای اطلاع رسانی عمومی نیز خنده دار بودند.
دستکم ۵۰۰ میلیون نفر از مردم در سراسر جهان بین بهار ۱۹۱۸ م تا تابستان ۱۹۱۹ م درگیر آنفولانزای اسپانیایی شدند و تخمین زده میشود بین ۱۷ تا ۵۰ میلیون نفر جان باختند. البته برخی تخمینها نیز از جان باختن ۱۰۰ میلیون نفر حکایت دارد.
در آن زمان دستورالعمل ماسک زدن اعمال شد، اما بسیاری از مردم با ادعای اینکه ماسک زدن تهدیدی برای آزادیهای مدنی است از ماسک زدن امتناع ورزیدند حتی یک اتحادیه نیز در مخالفت با این کار تشکیل شد.
مردها و پسرها رغبت کمتری به ماسک زدن نشان میدادند، بنابراین مقامات تصمیم گرفتند که در تبلیغات عمومی و کارتونهای آن زمان از مردها و پسرها استفاده کنند.
در یک بررسی جدید از بیش از دو هزار مرد مشخص شده که مردها عمدتا ماسک زدن را نشانه ضعف میدانند.
یک درسی که دولتها از همهگیری سال ۱۹۱۸ گرفتند این است که اجبار و تحمیل اقدامات پیشگیرانه در حوزه بهداشت عمومی معمولا بیفایدهاند. تکنیکهای مهار همهگیری زمانی تاثیرگذارند که افراد تصمیم به همکاری بگیرند.
همه گیری سال ۱۹۱۸ بسیاری از دولتها را غافلگیر کرد، زیرا هیچ سیستمی برای نظارت بر بیماری نداشتند و کمپینهای اطلاع رسانی عمومی نیز خنده دار بودند.