اقتصاد۲۴- ریزش مو از جمله مشکلاتی است که میتواند از علل بسیار مختلفی ناشی شود؛ برخی از شایعترین علل ریزش مو عبارتند از:
تغییرات هورمونی: خانمها ممکن است پس از زایمان یا طی دوران یائسگی دچار ریزش مو شوند. به هم خوردن تعادل هورمونی یکی از عوامل ریزش مو در خانمهاست.
آقایان هم، علاوهبر علل ژنتیکی، گاهی براثر تغییرات هورمونی ناشی از افزایش سن ریزش مو میگیرند.
اختلالات تیروئید: اختلالات تیروئید را میتوان از شایعترین علل هورمونی ریزش مو دانست. کمکاری و پرکاری تیروئید میتواند ریزش مو ایجاد کند. اما با درمان مشکل تیروئید معمولا قضیه قابل حل است.
استرس: استرس، هم از نوع فیزیکی و هم روانی، میتواند ریزش مو بیاورد. ازجمله استرسهای فیزیکی میتوان به جراحی، تب شدید، از دست دادن خون و همچنین زایمان اشاره کرد؛ علل استرس فیزیکی معمولا موقتی است و ریزش مو پس از بهبود بدن کاهش پیدا میکند.
اما استرس روانی هم مساله مهمی است. بسیاری ادعا میکنند که در مواقع استرس روانی شدید یا اضطراب دچار ریزش مو میشوند. با ورزش روزانه و تعذیه صحیح میتوانید با استرس روحی مقابله کنید.
بیشتر بخوانید: همهچیز در مورد کاشت مو + مراقبتها و هزینهها
داروها: اغلب داروها با فهرستی بلندبالا از عوارض رنگارنگ عرضه میشوند. ازجمله داروهایی که میتوانند ریزش مو ایجاد کنند، عبارتند از: داروهای شیمیدرمانی، داروهای تیروئید، برخی داروهای ضد بارداری خوراکی، داروهای بتابلاکر، داروهای ضدتشنج، داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدانعقادی. البته، داروها میتوانند روی هر فردی تأثیر متفاوتی داشته باشند و داروهای با عارضه جانبی ریزش مو لزوما در همه افراد سبب ریزش مو نمیشوند.
کمبودهای تغذیهای: کمبود روی و آهن را میتوان شایعترین کمبود تغذیهای مرتبط با ریزش مو دانست. کمبود ویتامین D، B۱۲، C، A و همچنین کمبود مس، سلنیوم و بیوتین هم بیتأثیر نیست.
لوپوس: لوپوس نوعی بیماری خودایمنی است که میتواند سبب ریزش مو شود. متأسفانه برخی داروهایی هم که برای درمان لوپوس تجویز میشوند، ممکن است ریزش مو ایجاد کنند.
تغییرات هورمونی: خانمها ممکن است پس از زایمان یا طی دوران یائسگی دچار ریزش مو شوند. به هم خوردن تعادل هورمونی یکی از عوامل ریزش مو در خانمهاست.
آقایان هم، علاوهبر علل ژنتیکی، گاهی براثر تغییرات هورمونی ناشی از افزایش سن ریزش مو میگیرند.
اختلالات تیروئید: اختلالات تیروئید را میتوان از شایعترین علل هورمونی ریزش مو دانست. کمکاری و پرکاری تیروئید میتواند ریزش مو ایجاد کند. اما با درمان مشکل تیروئید معمولا قضیه قابل حل است.
استرس: استرس، هم از نوع فیزیکی و هم روانی، میتواند ریزش مو بیاورد. ازجمله استرسهای فیزیکی میتوان به جراحی، تب شدید، از دست دادن خون و همچنین زایمان اشاره کرد؛ علل استرس فیزیکی معمولا موقتی است و ریزش مو پس از بهبود بدن کاهش پیدا میکند.
اما استرس روانی هم مساله مهمی است. بسیاری ادعا میکنند که در مواقع استرس روانی شدید یا اضطراب دچار ریزش مو میشوند. با ورزش روزانه و تعذیه صحیح میتوانید با استرس روحی مقابله کنید.
بیشتر بخوانید: همهچیز در مورد کاشت مو + مراقبتها و هزینهها
داروها: اغلب داروها با فهرستی بلندبالا از عوارض رنگارنگ عرضه میشوند. ازجمله داروهایی که میتوانند ریزش مو ایجاد کنند، عبارتند از: داروهای شیمیدرمانی، داروهای تیروئید، برخی داروهای ضد بارداری خوراکی، داروهای بتابلاکر، داروهای ضدتشنج، داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدانعقادی. البته، داروها میتوانند روی هر فردی تأثیر متفاوتی داشته باشند و داروهای با عارضه جانبی ریزش مو لزوما در همه افراد سبب ریزش مو نمیشوند.
کمبودهای تغذیهای: کمبود روی و آهن را میتوان شایعترین کمبود تغذیهای مرتبط با ریزش مو دانست. کمبود ویتامین D، B۱۲، C، A و همچنین کمبود مس، سلنیوم و بیوتین هم بیتأثیر نیست.
لوپوس: لوپوس نوعی بیماری خودایمنی است که میتواند سبب ریزش مو شود. متأسفانه برخی داروهایی هم که برای درمان لوپوس تجویز میشوند، ممکن است ریزش مو ایجاد کنند.
یکی از راههای احیای موهای سر که غالبا به عنوان آخرین راه از آن استفاده میشود کاشت مو است.
تراکاشت مو یا کاشت مو به تکنیک جراحی گفته میشود که در آن ریشههای مو، تک تک از ناحیه اهداکننده به ناحیه در حال ریزش یا خالی از مو برده میشوند. از این روش بیشتر برای درمان ریزش موی مردانه استفاده میشود و طی آن ریشههایی که به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاوم هستند به ناحیه طاس برده میشوند. بعلاوه از این روش برای بازسازی ابرو، مژه، محاسن، موهای سینه و ناحیه تناسلی و پوشاندن محل زخمهای ناشی از تصادف یا جراحی مانند کشیدن پوست و کاشت موهای قبلی استفاده میشود. کاشت مو با پیوند پوست متفاوت است.
کدام روش کاشت مو مناسب شماست؟
یکی از مهمترین سوالات مراجعه کنندگان، انتخاب روش مناسب است. پاسخ این سئوال آسان است. اگر به پزشک خود اعتماد دارید انتخاب روش را به عهده او بگذارید و خود را اذیت نکنید، به طور کلی بهترین روش کاشت مو دو جلسه FUT با فاصله یکسال است، زیرا در برداشت و کاشت FUT در یک جلسه مقدار زیادی مو برداشت میشود، زمان عمل کوتاهتر است و بانک موی بیمار کمتر تخریب میشود و در نتیجه کاشت، طبیعیتر خواهد شد و تراکمهای بالاتری را میتوان بدست آورد.
اگر بیمار ترس از جراحی دارد و تمایلی به بخیه زدن و کشیدن آن ندارد، همچنین از اسکار پشت سر (خط بخیه) نگران است، یا به هر دلیل دیگری تمایل به استفاده از روش FUT ندارد روش FIT مناسبتر است.
در صورت اجازه ندادن بیمار به تراشیدن مو روش FUT انجام میشود، زیرا در روش ترکیبی کل موها تراشیده خواهد شد.
اگر در کاشت مو به مقدار کمی مو نیاز باشد مثلا در کاشت ابرو، سبیل، ریش و ناحیه اسکار، روش FIT انتخاب مناسبی است.
در برداشت مو از بدن بدلیل ناکافی بودن بانک موی پشت سر معمولا FIT انجام میشود.
اگر قسمت جلوی سر بیمار خالی از مو باشد و خط موی جلوی سر آنها وجود ندارد، روش FUT پیشنهاد میشود، در واقع بدلیل ظرافتهای خاصی که در کاشت نسبت به FIT میتوان ایجاد کرد، طراحی خط مو و کاشت جلوی سر بهتر است به روش FUT انجام شود.
اگر در یک جلسه، به مقدار زیادی مو نیاز باشد معمولاً FUT بیشتر از FIT جواب میدهد. چرا که در این روش میتوان تراکمهای بالاتری را ایجاد نمود.
مدت زمان عمل FIT نسبت به FUT طولانیتر است در روش FUT مدت ۳ تا ۵ ساعت و در روش FIT تا ۱۰ ساعت و گاهی بیشتر طول میکشد.
به طور کلی نظر نهایی را پزشک متخصص با توجه به شرایط متقاضی کاشت ارائه میدهد.