محمد آیتی، اقتصاد۲۴- خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم‌های بی‌سابقه اقتصادی، تاثیر منفی بالایی روی بخش صنعت، معدن و تجارت کشور گذاشته است. از طرفی وزارت صنعت، معدن و تجارت در دولت حسن روحانی به یکی از وزارتخانه‌های پرحاشیه تبدیل شده است. تغییر چند وزیر و سرپرست و اکنون هم اداره این وزارتخانه با سرپرست و انتظار مجلس برای معرفی گزینه بعدی توسط رییس‌جمهوری حواشی این وزارتخانه بزرگ را بیش از پیش کرده است.
به باور بسیاری از کارشناسان سه چالش عمده پیش‌پای بخش صنعت و معدن کشور است: ۱- کاهش عرضه ۲- کاهش تقاضای موثر ۳- افزایش تقاضای نقدینگی و کاهش درآمد‌های ارزی و محدودیت در تامین کالا‌های اساسی.
حال بیش از شش ماه است که در کنار این مشکلات، شاهد شیوع ویروس کرونا در ایران هستیم و این معضل خود بر مشکلات این بخش افزوده است و انتظار می‌رود تا زمان بیش از این از دست نرفته فکری اساسی برای توقف این وضع شود.
در همین خصوص، علی رضایی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس به اقتصاد۲۴ گفت: اقتصاد یک میدان وسیع است که برای موفقیت در این حوزه لازم و ضروری است که به فراخور اتفاقاتی که در دنیا می‌افتد و فرصت‌ها و تهدید‌هایی که برای هر کشوری پیش می‌آید، دولت‌ها تغییر استراتژی دهند.
وی افزود: واضح است که در این چند سال شرایط اقتصادی برای ایران بسیار سخت شده و ما باید روی به تصمیم‌ها و سیاست‌هایی بیاوریم که مختص این روز‌ها است. ما نمی‌توانیم از سیاست‌های وضع‌شده در اوضاع و احوال صلح برای روز‌هایی استفاده کنیم که دشمنان ما کمر به فلج‌کردن اقتصاد ما بستند. این شرایط پیچیده نیازمند حضور افراد کاربلد و باتجربه است و از این‌رو از رییس‌جمهور می‌خواهم که هرچه سریع‌تر فردی قوی و توانمند را برای وزارت صمت به مجلس پیشنهاد کنند، زیرا با وجود مشکلات زیادی که برای کشور و معیشت مردم رخ داده چاره‌ای جز سرعت‌دادن به کار‌ها و تلاش و سخت‌کوشی نداریم.
نماینده کنگاور تصریح کرد: نگاه به داخل و باور به توانمندی‌های خود فقط نباید در حد شعار بماند. به‌طور مثال «توسعه و تعمیق ساخت داخل در راستای جهش تولید»، «مدیریت واردات و توسعه صادرات غیرنفتی»، «توسعه معادن و صنایع معدنی»، «توسعه فناوری و محصولات دانش‌بنیان»، «مدیریت بازار و ساماندهی لجستیک تجاری»، «بهبود فضای کسب و کار مرتبط با بخش صنعت، معدن و تجارت» و «تامین منابع مالی و توسعه سرمایه‌گذاری» از جمله راهکارهایی است که باید با برنامه‌ریزی در دستور کار قرار گیرد، هرچند که می‌دانیم در برخی از این بخش‌ها کار‌ها و تصمیمات خوبی با خردجمعی صورت گرفته است، اما رضایت حداکثری زمانی ایجاد می‌شود که مردم نتیجه این تلاش‌ها را در زندگی خود حس کنند.
بیشتر بخوانید: چرا صنایع کوچک و متوسط تنها 6 درصد تسهیلات بانکی را به خود اختصاص داده‌اند؟/ سیستم بانکی اعتقادی به تولید ندارد
رضایی یادآور شد: ایران با ۱۵ کشور، مرز زمینی و آبی دارد و چندصد میلیون انسان در این ۱۵ کشور زندگی می‌کنند که خیلی از آن‌ها نیاز مبرم به کالا‌های ایرانی دارند. برای اینکه بتوانیم این بازار‌ها را به‌دست بگیریم یا لااقل بخشی از آن را به‌منظور ارزآوری برای کشور، تصاحب کنیم نیاز است دو کار به‌طور خاص مورد توجه مسئولان قرار بگیرد. اول اینکه، با بروکراسی‌های پیچیده‌ای که برای صادرکننده گذاشته‌ایم، مسیر صادرات را برای افراد سخت کردیم. در کشور‌های تراز اول به‌خاطر اینکه اقتصادشان پیشرفت کند، دست تولیدکننده و صادرکننده را باز می‌گذارند و آن‌ها را شامل معافیت‌هایی می‌کنند تا با آسودگی‌خاطر کارشان را دنبال کنند. در ادامه وقتی شرایط کشورشان سخت می‌شود بیش از پیش به این افراد بها می‌دهند، زیرا مسیر خروج از بحران اقتصادی در گرو فعالیت این افراد است. دوم اینکه، انتظار‌ها از دستگاه دیپلماسی کشور بسیار بالاست. ما در وزارت امور خارجه معاونت اقتصادی داریم و افراد این معاونت در تمام سفارتخانه‌های ایران حضور دارند، ولی باید پرسید این دوستان تاکنون چقدر توانستند بازار ایران و کالا‌های تولید کشور را به دیگر کشور‌ها معرفی کنند؟
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در ادامه گفت: ما از سال‌ها پیش باید به صادرات غیرنفتی خود توجه می‌کردیم، ولی در این راه غفلت شد. قرار است بودجه سال ۱۴۰۰ تقریباً با نزدیک به صفر درصد وابستگی به نفت بسته شود که این اتفاق بزرگی برای کشور است. البته باید مردم را آگاه کرد که این رویکرد باعث فشار‌هایی بر کشور خواهد شد، اما بی‌تردید و در آینده نه چندان دور میوه این تصمیم عقلانی را برداشت خواهیم کرد.
رضایی در پایان خاطرنشان کرد: فعالان حوزه صنعت، معدن و تجارت زمانی حالشان خوب است که منابع در اختیارشان باشد. با دست خالی و پیچیدگی‌های موجود نمی‌توان انگیزه آن‌ها را بالا برد. به‌قدری شرایط اقتصادی سخت شده است که باید در میزان گرفتن مالیات از تولیدکنندگان تجدیدنظر کرد. همچنین باید دست تولیدکننده‌ای که در این شرایط به‌کارش ادامه می‌دهد و بنگاه اقتصادی خود که باعث اشتغال‌زایی شده است را تعطیل نکرده، بوسید. این افراد خواهان دریافت تسهیلات به‌دردبخور هستند. پرداخت وام و گرفتن سود بالا چه دردی از تولید و صادرات را درمان می‌کند؟ ما در کمیسیون اقتصادی به‌طور جدی پیگیر این موضوع هستیم و امیدوارم جلسات هفته‌های آتی به‌گونه‌ای باشد که این مشکل یک‌بار برای همیشه رفع شود.