اقتصاد۲۴ - بازیگر فیلم سینمایی «زبان مادری» درباره غیبت خود در عرصه بازیگری اظهار کرد: بسیاری از بازیگران پرکار امروز سینما شاگردان من بوده اند، من می دانم که آنها بازیگران قدرتمندی نیستند اما سیستم سرمایه داری به نوعی پیش رفته که همه نقش ها به آنها می رسد. البته بازیگران پرکار امروز سینما بدانند که روزی به وضعیت ما دچار می شوند و این قدرت همیشگی نیست. متاسفانه حرفه بازیگری همینگونه است و بازیگر به راحتی و سرعت فراموش می شود.
بیشتر بخوانید:ماجرای مسابقه جنجالی شبکه «آی‌فیلم» چه بود؟
وی درباره خبر بتلای خود به بیماری سرطان اذعان کرد: من سالها پیش دچار بیماری سرطان شدم، آن زمان می خواستم بنا به وظیفه هنرمند که فرهنگسازی است، با اعلام بیماری خودم این فرهنگ را بسازم که سرطان اتفاق ترسناکی نیست و می توان از پس آن برآمد اما متاسفم که اعلام این بیماری باعث ایجاد شایعه های فراوانی برای من شد، بسیاری گفتند که حائری زمین گیر شده و دیگر نمی تواند کار کند اما اینگونه نبود. در این بین برخی کارگردانان بنا به همین شایعه و بیماری من را کنار گذاشتند.
این بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر ادامه داد: همه این حواشی از فضای مجازی به وجود آمد، من از فضای مجازی متنفرم زیرا تماما به حواشی ختم می شود، من اهل این حواشی نبوده و نیستم، از طرفی حاضر نیستم برای دیده شدن هر کاری کنم، به برنامه های شام درست کردن و مهمانی بروم، من به هیچ وجه متوجه نمی شوم که چرا برخی برنامه های کپی شده درست می کنند و چرا برخی از بازیگران در این برنامه ها حضور پیدا می کنند.
وی با اشاره به افت کیفیت فیلمنامه های سینما اظهار کرد: شاید برخی سینمای بین الملل را دنبال نمی کنند اما من می توانم صدها نمونه بیاورم که بسیاری از فیلمنامه های سینمایی ما نعل به نعل کپی از کارهای خارجی است. متاسفانه در فیلمنامه های امروز تفکری وجود ندارد و تمام فیلمنامه‌ها تکراری، سطحی و کلیشه ای هستند.
حائری درباره حضور تکراری بازیگران در سینما اظهار کرد: ما هر ساله تعداد زیادی تئاتر روی صحنه داریم، بازیگران بی نظیری روی صحنه تئاتر می روند اما هیچوقت از آنها استفاده نمی شود، چرا تا این حد بی عدالتی وجود دارد، من نمی دانم که کارگردانان از این تعداد بازیگر تکراری خسته نمی شوند، به کارگردانان می گویم که شاید خودشان خسته نشوند اما مخاطب از این همه کلیشه خسته شده است.
بیشتر بخوانید:ماجرای مسابقه جنجالی شبکه «آی‌فیلم» چه بود؟
وی درباره خبر بتلای خود به بیماری سرطان اذعان کرد: من سالها پیش دچار بیماری سرطان شدم، آن زمان می خواستم بنا به وظیفه هنرمند که فرهنگسازی است، با اعلام بیماری خودم این فرهنگ را بسازم که سرطان اتفاق ترسناکی نیست و می توان از پس آن برآمد اما متاسفم که اعلام این بیماری باعث ایجاد شایعه های فراوانی برای من شد، بسیاری گفتند که حائری زمین گیر شده و دیگر نمی تواند کار کند اما اینگونه نبود. در این بین برخی کارگردانان بنا به همین شایعه و بیماری من را کنار گذاشتند.
این بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر ادامه داد: همه این حواشی از فضای مجازی به وجود آمد، من از فضای مجازی متنفرم زیرا تماما به حواشی ختم می شود، من اهل این حواشی نبوده و نیستم، از طرفی حاضر نیستم برای دیده شدن هر کاری کنم، به برنامه های شام درست کردن و مهمانی بروم، من به هیچ وجه متوجه نمی شوم که چرا برخی برنامه های کپی شده درست می کنند و چرا برخی از بازیگران در این برنامه ها حضور پیدا می کنند.
وی با اشاره به افت کیفیت فیلمنامه های سینما اظهار کرد: شاید برخی سینمای بین الملل را دنبال نمی کنند اما من می توانم صدها نمونه بیاورم که بسیاری از فیلمنامه های سینمایی ما نعل به نعل کپی از کارهای خارجی است. متاسفانه در فیلمنامه های امروز تفکری وجود ندارد و تمام فیلمنامه‌ها تکراری، سطحی و کلیشه ای هستند.
حائری درباره حضور تکراری بازیگران در سینما اظهار کرد: ما هر ساله تعداد زیادی تئاتر روی صحنه داریم، بازیگران بی نظیری روی صحنه تئاتر می روند اما هیچوقت از آنها استفاده نمی شود، چرا تا این حد بی عدالتی وجود دارد، من نمی دانم که کارگردانان از این تعداد بازیگر تکراری خسته نمی شوند، به کارگردانان می گویم که شاید خودشان خسته نشوند اما مخاطب از این همه کلیشه خسته شده است.
وی در همین راستا تاکید کرد: ما در سالهای گذشته در آثاری مثل پدرسالار و یا سایر آثار سینما و تلویزیون بازیگران خوب و متنوعی می دیدیم، من نمی دانم چه زمانی این قانون وضع شد که باید همه بازیگران سینما زیبا و خوشگل باشند؟. بدون اینکه بخواهم به بازیگران امروز اسائه ادب کنم باید بگویم که امروز بازیگر وجود ندارد، اینها بازیگر نیستند، بازیگر یعنی امثال علی نصیریان و محمدعلی کشاورز، بازیگران امروز مانکن شده اند.
حائری با اشاره به مثبت بودن فعالیت تئاتر در دوران کرونا خاطرنشان کرد: خوشحالم که در روزگار کنونی همچنان تئاتر روی صحنه می رود، امیدوارم تئاتر زنده با حفظ پروتکل‌های بهداشتی همچنان به کارش ادامه دهد، زیرا این تئاتر است که می تواند در فرهنگ جامعه تاثیرات بسزایی داشته باشد.
منبع: میزان