اقتصاد۲۴ - امان‌الله قرائی‌مقدم، جامعه‌شناس، در خصوص مفید بودن تولیدات سینما و تلویزیون برای کودکان و نوجوانان به خصوص دانش آموزان به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: به طور کلی باید در بین برنامه‌هایی که برای کودکان و نوجوانان تولید شده از لحاظ سن و جنسیت تنوعی صورت بگیرد، ولی به طور قطع بر اساس تحقیقات جامعه شناسی، آموزش سمعی و بصری برای کودکان به مراتب موثرتر است. به قول چینی‌ها آنچه یک تصویر و یک عکس به من نشان می‌دهد هزاران کلمه قادر به بیان آن نیست یعنی نمی‌تواند آن را گویا کند؛ بنابراین بر اساس تحقیقات روانشناسان اجتماعی معلوم شد که هیچ وسیله‌ای مثل رسانه‌های تلویزیونی در طرز تفکر، رفتار، گرایش، خواسته‌ها و در ایجاد امیال و چیز‌های جدید که آن‌ها را به سوی فرهنگ و تمدن غربی سوق دهد موثر نیست. فیلم‌های سینمایی مانند «لوک خوش شانس»، «تام و جری»، «پلنگ صورتی» و کارتون‌هایی از این قبیل به تدریج کاری کردند که کودکان و نوجوانان جهان سومی به نوعی غرب زده شوند یعنی غرب را بهشت روی زمین کردند و کارتون‌ها، سریال‌ها و فیلم‌ها فرار مغز‌ها را به وجود آوردند و این مسئله باعث شد تا کودک و نوجوان با فرهنگ اصیل خود بیگانه شود و یک بچه غربی بار بیایند. البته این مبتنی بر یک تئوری بزرگ به نام تایلور است؛ طبق گفته او مردم جهان باید به سمت فرهنگ برتر دنیا که همان (به عقیده او) فرهنگ فراماسون است بروند پس بنابراین باید برای جهان سوم تا جایی که می‌توانیم برنامه بسازیم تا فرهنگ و تمدن غربی را القا کند. مارشال، مارسل و راسول روانشناسان اجتماعی بودند که جنگ رسانه‌ای راه انداختند، آن‌ها چنین بیان کردند که باید با ابزار مناسب پیام رسانی را تقویت کرد و طولی نکشید تا تلویزیون اختراع شد و بعد از آن تلفن همراه و اینترنت به میان آمد. راسول بعد از به میان آمدن این رسانه‌ها شروع به مغزشویی کرد و گفت جوانان باید از طریق این ابزار، منفعل و از خود بیخود شوند. امروزه ماهواره‌ها کارتون‌های جذابی برای کودکان ساختند که در آن پسران خوش تیپ و دخترانی حضور دارند که بسیار زیبا هستند و خنده و شادی در این کارتون‌ها به شدت زیاد است و کودکان کم کم به سمت این کارتون‌ها گرایش پیدا می‌کنند و از کانال‌های تلویزیون زده می‌شوند. در واقع همه این‌ها هدفی در جهت مغزشویی کودکان و نوجوانان است، چون آینده جامعه متعلق به آنهاست؛ بنابراین مسلم است که مهم‌ترین و اصلی‌ترین وسیله‌ای که بر روح و روان، طرز رفتار، نحوه بیان و کردار و تعاملات اجتماعی شان اثر می‌گذارد همین کارتون‌هاست.
او در ادامه به مشکلات تلویزیون و سینما پرداخت و بیان کرد: تنها مشکل تلویزیون این است که کانال‌های بیشتری به آن اضافه نمیکنند و تنها یک یا دو کانال برای کودکان در نظر گرفته شده و از آن چیزی را که باید پخش کنند دریغ می‌کنند در حالی که صد‌ها شبکه برای بزرگسالان وجود دارد، اما باز هم در آن کوتاهی‌هایی دیده می‌شود. بنده در دو مقاله‌ای که نوشتم به نام «آتشی در نیستان» و «زنگ‌ها برای ما به صدا در می‌آید» اشاره کردم مردم باید در افکار خود خانه تکانی کنند و به سمت فرهنگ غرب کشیده نشوند و تلویزیون می‌تواند در این زمینه تأثیرگذار باشد.
این جامعه شناس در پایان به چگونگی حل مشکلات تلویزیون و سینما پرداخت و گفت: برای حل این مشکلات می‌توانیم تغییر نگرشی درباره ایدئولوژی حاکم بر جامعه داشته باشیم تا گروه‌هایی که در تلویزیون فعالیت دارند بتوانند بهترین برنامه‌ها را تحویل مردم دهند در واقع تا زمانی که به این شیوه ادامه دهیم وضع بدتر خواهد شد؛ بنابراین من چشم انداز خوبی با این وضعیت نمی‌بینم و باید تغییراتی در این زمینه داشته باشیم. من معتقدم در این سال‌ها برای کودکان و نوجوانان هیچ فعالیتی صورت نگرفته و از نظر آموزشی و پرورشی هم به هیچ‌وجه به مرتبه خوبی نرسیدیم.
او در ادامه به مشکلات تلویزیون و سینما پرداخت و بیان کرد: تنها مشکل تلویزیون این است که کانال‌های بیشتری به آن اضافه نمیکنند و تنها یک یا دو کانال برای کودکان در نظر گرفته شده و از آن چیزی را که باید پخش کنند دریغ می‌کنند در حالی که صد‌ها شبکه برای بزرگسالان وجود دارد، اما باز هم در آن کوتاهی‌هایی دیده می‌شود. بنده در دو مقاله‌ای که نوشتم به نام «آتشی در نیستان» و «زنگ‌ها برای ما به صدا در می‌آید» اشاره کردم مردم باید در افکار خود خانه تکانی کنند و به سمت فرهنگ غرب کشیده نشوند و تلویزیون می‌تواند در این زمینه تأثیرگذار باشد.
این جامعه شناس در پایان به چگونگی حل مشکلات تلویزیون و سینما پرداخت و گفت: برای حل این مشکلات می‌توانیم تغییر نگرشی درباره ایدئولوژی حاکم بر جامعه داشته باشیم تا گروه‌هایی که در تلویزیون فعالیت دارند بتوانند بهترین برنامه‌ها را تحویل مردم دهند در واقع تا زمانی که به این شیوه ادامه دهیم وضع بدتر خواهد شد؛ بنابراین من چشم انداز خوبی با این وضعیت نمی‌بینم و باید تغییراتی در این زمینه داشته باشیم. من معتقدم در این سال‌ها برای کودکان و نوجوانان هیچ فعالیتی صورت نگرفته و از نظر آموزشی و پرورشی هم به هیچ‌وجه به مرتبه خوبی نرسیدیم.