اقتصاد۲۴ - منطقه ویژه اقتصادی سیرجان، در دهه ۷۰ در چارچوب تبصره ۲۰ قانون برنامه اول و بند «د» تبصره ۲۵ قانون برنامه دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران رسمیت یافت. این منطقه به مساحت ۱۳۷۰ هکتار و در حد فاصل جاده ترانزیت تهران ـ بندر عباس و در مجاورت فرودگاه این شهر به شکل یک مثلث شکل گرفته است. از این رو از همان ابتدا ارتباطاتی هم با تولید و صادرات در بندرعباس داشته است.
در سال جاری نیز این منطقه توانسته اقدامات مهمی انجام دهد؛ از جلمه اینکه از ابتدای سال جاری تاکنون ۵۴۸ نفر نیرو به طور مستقیم در شرکتها و کارخانجات مستقر در منطقه ویژه اقتصادی سیرجان مشغول به کار شدهاند و تعداد کل اشتغال به ۲۶۱۹ نفر رسیده است. آنچه درباره رونق واحدهای تولیدی اهمیت دارد، بحث مواد اولیه است که در این راستا ورود مواد اولیه مورد نیاز واحدهای تولیدی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی سیرجان طی شش ماه اول سال جاری با ۵۲ درصد افزایش نسبت به زمان مشابه سال قبل به ۶۳۵۰۰ تن رسید و طی همین مدت گواهیهای تولید صادره نسبت به زمان مشابه سال قبل ۱۰۲ درصد رشد داشته و به ۶۲۰۰۰ تن بالغ شده است.
ارتباط تجاری سیرجان و بندرعباس
تولیدات منطقه ویژه اقتصادی سیرجان نیز در نیمه اول سال جاری بیش از ۶۰ هزار تن انواع محصولات بوده است. قاسم میرزاده، جانشین مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی سیرجان با اشاره به شکلگیری این منطقه به خبرنگار اقتصاد۲۴ گفت: بخش شمالی شهر سیرجان از سال ۷۰ به عنوان منطقه ویژه اقتصادی مصوب شد. در سال ۷۲ با استقرار گمرک، فعالیت در این منطقه عملاً شروع شد. این منطقه کار خود را با فعالیت تجاری شروع کرد.
جانشین مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی سیرجان با اشاره به عمده تمرکز منطقه ویژه اقتصادی سیرجان گفت: تاکنون سرمایهگذاریهایی در حوزه تولید برق و الکترونیک، مواد غذایی، شیمیایی، بهداشتی، دارویی و فلزی انجام شده است. همزمان نیز فعالیتهایی در حوزه صنعتی، تجاری و بازرگانی صورت گرفته است.
میرزاده با اشاره به برخی محدودیتهای تجاری و بازرگانی گفت: بندر شهید رجایی در دهه ۷۰ دچار محدودیتها و مشکلاتی شده بود. از این رو منطقه ویژه اقتصادی سیرجان به علت دارا بودن زیرساختهای انباری به عنوان گمرک پشتیبان عمل کرد و همزمان تجارت کالاهای وارد شده از بندرعباس را نیز به عهده داشت.
بیشتر بخوانید: رشد ۴۰ درصدی تولید منطقه ویژه اقتصادی سیرجان در شرایط کرونایی
وی ادامه داد: سرمایهگذاریها از سال ۷۲ به بعد در حوزه فعالیت صنعتی آغاز شد. در منطقه ویژه اقتصادی سیرجان معدن وجود ندارد، اما صنایع جانبی معدنی مثل تولید مس، کاتد مس، آهن اسفنجی، کنسانتره کرومیت و صنایع زیرمجموعه معادن در این منطقه وجود داشته است.
مشکلاتی از جنس ارز برای مناطق ویژه اقتصادی
جانشین مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی سیرجان اظهار داشت: معدن گلگهر در غرب شهر سیرجان واقع است و در ۱۰۰ کیلومتری شهر قرار دارد؛ این معدن بزرگ و صنایع بزرگ فولادی در شهر سیرجان قرار دارد که صادرات انجام میدهند.
وی افزود: کارخانههای تولیدی منطقه در حوزههای شکر خام، داروهای دامی، محصولات نانو و شیمیایی و در حوزه محصولات کشاورزی خشکبار شامل پسته، کشمش، خرما و... نیز دیده میشود.
میرزاده با اشاره به مشکلات ارزی تولیدکنندگان طی ماههای اخیر تصریح کرد: مشکلات ارزی و نرخ ۴۲۰۰ تومانی نیمایی ارز از فروردین ماه سال ۹۷ در بحث ارزی و اعزام ورودی کالا برای ثبت سفارش مشکلاتی را برای صادرکنندگان ایجاد کرد. در این رابطه درباره تخصیص ارز، انتقال ارز و ورود کالا به منطقه مشکلاتی به وجود آمد.
وی با اشاره به اینکه از سال ۹۷، ثبت سفارش خیلی زمانبر شده است درحالی که پیش از آن محدودیتی وجود نداشت، تصریح کرد: پیش از سال ۹۷، کالا از همه جای دنیا بدون محدودیت وارد میشد و اگر میخواست وارد سرزمین اصلی شود، مسیر عادی خود را طی میکرد. در حال حاضر ورود آن به مناطق نیز بدون ثبت سفارش در وزارت صنعت و معدن میسر نیست.
جانشین مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی سیرجان گفت: در این روزها بیشتر مشکلات در حوزه تخصیص و انتقال ارز است. اگر رویه واردات بدون انتقال ارز صورت بگیرد، خیلی از مشکلات ما کاهش مییابد. در عین حال برخی واحدهای تولیدی با کمبود نقدینگی مواجه هستند و تسهیلات بانکی دولت به این واحدها برای حفظ اشتغال منطقه در شرایط کنونی اقتصادی میتواند موثر باشد.