اقتصاد۲۴ - عاقبت شیوع بیماری کرونا هم مانند هر پدیده اجتماعی دیگر طبقاتی شد، بیماری که گمان می‌رفت در ستاندن جان انسان‌ها تفاوتی میان فقیر و غنی قائل نیست حالا برای دارا‌ها هزینه کمتر و برای ندار‌ها هزینه بیشتری به دنبال دارد.
خیز سه باره مرگ و میر ناشی از کرونا باعث شد تا از چند هفته پیش به این سو، زندگی روزمره اغلب مردم فاز جدیدی از محدودیت را تجربه کند؛ در چهل و سه شهرستان کشور، فعالیت سه گروه عمده از مشاغل به حالت تعطیل درآمده است تا بلکه از این طریق جدول آمار مبتلایان و مرگ و میر ناشی از کرونا یکبار دیگر روندی نزولی در پیش بگیرد؛ مسئولانی که تا همین چند ماه پیش انتشار هر مطلبی راجع به بالا بودن تلفات کرونا را گمراه کردن مردم قلمداد و با آن برخوردی از نوع مجرمانه می‌کردند حالا برای آنکه به مردم هشداری داده باشند، آشکارا اعلام می‌کنند که شدت تلفات این بیماری خیلی بیشتر از آمار‌هایی است که روزانه به صورت رسمی منتشر می‌شود.
بیشتر بخوانید: بازار داغ تست کرونا درب منزل
کرونا، بیماری فعلا لاعلاجی است که اطلاع از ابتلا به آن با صرف هزینه‌ای گزاف قابل تشخیص است؛ برای بستری شدن در بیمارستان باید خوش شانس بود و برای خرید هر آنچه مصرف بیشترش می‌تواند مفید حال بیمار باشد باید جیبی پر از پول داشت. اگر به این‌ها موضوعات پر اهمیت دیگری مثل تامین هزینه‌های مربوط به زندگی خانوادگی و کسب و کار فرد مبتلا را اضافه کنیم، طبقاتی بودن تلفات ناشی از آن به روشنی قابل درک خواهد بود.
دولت عملکرد خوبی نداشت
محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار در گفتگو با اقتصاد ۲۴ از راه‌هایی سخن می‌گوید که اگر دولت آن‌ها را طی کرده بود می‌شد تا حد زیادی از شدت طبقاتی بودن تلفات کرونا در راستای کاهش شمار قربانیان آن کاست؛ مسیری که دولت در عمل برعکس آن را طی کرد و باعث شد تا جامعه با موقعیت بغرنج کنونی روبرو شود.
وی می‌گوید: دولت پیشگیری را جدی نگرفت و در عوض تا توانست بیش از اندازه روی ظرفیتش در بخش درمان حساب باز کرد.
وی معتقد است فقر اقتصادی و مرگ و میر بر اثر کرونا رابطه مستقیمی با هم دارند و می‌افزاید: مادامی که عموم مردم دغدغه معاش نداشته باشند نمی‌توان انتظار داشت که فاصله گذاری‌های اجتماعی جدی گرفته شود. درست است که جریان داشتن زندگی عادی مسبب بالا رفتن تلفات بوده است، اما اگر عموم مردم تامین داشتند دیگر هرکس در هرجایی که بود می‌ماند و تا عادی شدن شرایط صبر می‌کرد. کشور‌هایی مثل کانادا برای این در کاهش شیوع تلفات کرونا موفق عمل کردند، که به موقع مردمشان را تحت پوشش حمایت‌های اجتماعی کافی قرار دادند درست برعکس آنچه که در ایران شاهدش بودیم و هستیم. در ایران هر روز یک کالا و خدمات یا به شدت نایاب است یا بیش از اندازه گران؛ در ماه‌های گذشته شمار زیادی از مردم کسب و کارشان مختل شده و تدابیر دولتی اتخاذ شده در حوزه مسئولیت اجتماعی تا به اینجا نتوانسته کمکی به بهبود شرایط کند.
هزینه بالای تست و درمان
در ماه‌های اول شیوع کرونا که وضعیت استان‌های درگیر با این بیماری به نوبت در مرحله قرمز شدن قرار می‌گرفت این نگرانی وجود داشت که با شیوع این بیماری در استان‌های محروم و کمتر برخورداری نظیر سیستان و بلوچستان با تلفات بالایی روبرو خواهیم بود؛ به فاصله چند ماه از این پیش بینی که معلوم شد آمار مبتلایان به کرونا در سیستان و بلوچستان چندان هم بالا نیست نگرانی جدیدی جایگزین نگرانی قبلی شد و این بار گفته شد که پایین بودن تلفات در این استان کشور دلیلی ندارد الا ناتوانی اقتصادی اهالی این استان و گرانی هزینه تست کرونا.
هرچند بالا بودن هزینه‌های تست کرونا نقشی پررنگ در پایین نگه داشتن آمار مبتلایان سیستان و بلوچستانی این بیماری دارد، اما در سایر نقاط کشور نیز آسمان تا حدود زیادی به همین رنگ است و بیشتر مردم در وضعیت اقتصادی کنونی ترجیج می‌دهند تا پولی را که باید بابت تست کرونا بپردازند را صرف هزینه ضروری دیگری کنند.
دبیرکل خانه پرستار در این باره می‌گوید: از مردمی که ناچارند برای تامین هزینه‌های زندگی و گذران ارزانتر امورات روزمره خود ریسک ابتلا به کرونا را به جان بخرند نمی‌توان توقع داشت که برای تست کرونا دست به جیب شوند. انجام هر نوبت تست همین حالا ۵۰۰ هزار تومانی قیمت دارد؛ پولی به اندازه یک ششم حداقل حقوقی که بیشتر مردم در نتیجه نوسانات اقتصادی ماه‌های گذشته به آن دسترسی ندارند.
شریفی مقدم می‌افزاید: دولت هرقدر هم که مدعی باشد دسترسی عمومی به تست‌های روزانه بیشتر شده است بازهم از نظر اقتصادی انجام این آزمایش که تحت پوشش هیچ نوع خدمات بیمه‌ای هم نیست توجیه منطقی ندارد. طبیعی است که در این گرانی طور دیگری رفتار کنند و مثلا با احساس ناخوشی در احوال مزاجی خود به سبک دیگری زندگی روزانه خود را ادامه دهند؛ اگر از این آدم‌ها بپرسید که چرا تست نمی‌دهید جواب روشنی به شما خواهند داد: مگر بیماری درمان هم دارد؟ بر فرض که دانستم مبتلا شدم چه کاری باید انجام دهم؟ تاحد ممکن مراقبت خواهم کرد و تنها زمانی به پزشک مراجعه خواهم کرد که دیگر حالم خیلی بد شده باشد.
وی با یادآوری اینکه هیچ تضمینی وجود ندارد که فرد سالمی در سر راهش به آزمایشگاه به بیماری کرونا مبتلا نشده باشد ادامه می‌دهد: دیگر همه می‌دانند که برای مبتلایان به کرونا فعلا راه علاجی وجود ندارد؛ تمامی دارو‌های شیمیایی و سنتی که برای این بیماری توصیه می‌شوند در بهترین حال تسکین دهنده و تخفیف دهنده عوارض ناشی از ابتلا به این ویروس هستند؛ از انواع آنتی بیوتیک‌ها گرفته تا دمنوش‌هایی که حالا به شدت نایاب و گران هستند فقط کارکردشان تسکین و تخفیف عوارض بیماری است. علاوه بر همه این‌ها باید بپذیریم خیلی‌ها بعد از اینکه از ابتلای اطرافیانشان به کرونا مطلع شدند می‌فهمند که در معرض بیماری قرار دارند؛ خیلی‌ها هم شاید هرگز متوجه نشوند؛ برای همین است که میان آمار قربانیان رسمی کرونا با آمار غیر رسمی تفاوت وجود دارد؛ در اغلب موارد حتی ممکن است فردی به دلیل داشتن بیماری زمینه‌ای فوت کند، اما در فهرست قربانیان کرونا نامی از او نوشته نشود، زیرا از ابتدا به هر دلیل این فرصت پیش نیامد که در زمان زنده بودن تست بدهد.
شیوع بیکاری مهلک ,
هر دو هستند بانی ,
فقر و تهی دستی ,
در این ایام سخت,
باشیم دل آرا در کنار هم ,
یار و غمخوار هم ,
تا که به سلامت گذر کنیم ,
از این روزهای سخت ,
شعراز دل آرا شرکاء