با تنظیم سناریوهای مختلف و استراتژی‌های مناسب در تعامل با کشورها می‌توان آینده بهتری را در حوزه بین‌الملل ترسیم کرد.
پُرواضح است که تحریم‌های درازمدت بشدت بر اقتصاد و معیشت مردم اثر گذاشته است بدین جهت سیاستگذاران باید راه و روشی را انتخاب کنند تا آثار منفی تحریم به مرور زمان از اقتصاد کشور زدوده شود. برای آنکه بتوان وارد میدان جدید فعالیت‌ها شد تدوین یک برنامه منسجم و دقیق ضرورت دارد.
واقعیت این است که تحریم دسترسی به بازار سایر کشورها را سخت و محدود کرد و همچنین فعالان اقتصادی از امکانات و موقعیت‌هایی که در گذشته داشتند محروم شدند؛ بدین جهت باید مقدماتی فراهم شود تا آرام آرام فعالان اقتصادی بتوانند در بازار سایر کشورها حضور پیدا کنند و بتوانند روابطی را که در گذشته داشتند، احیا کنند و قدرت خود را دوباره به نمایش بگذارند. از این‌رو نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، بازیابی بازارهای قبلی است.
فعالان اقتصادی راه بسیار سختی را طی کردند تا توانستند به برخی از بازارهای بین‌المللی برسند و کالاهای ایرانی را صادر کنند اما متأسفانه دریچه‌ای که باز شده بود بواسطه تحریم بسته شد.
اما برای آنکه بتوان دوباره به اقتصاد جهانی برسیم تحقق برخی از پیش نیازها الزامی است. اولین موضوع این است که در درون خودمان تبعات منفی تحریم‌ها را از بین ببریم و یادمان باشد که معضلات اقتصادی نتیجه تبعات روانی تحریم‌ها است. در حقیقت در زمینه اقتصادی و معیشت گرفتار موج روانی ناشی از تحریم‌ها شده‌ایم. خودمان با دست خودمان خط و نشان کشیدیم و فضای مثبت را از بین بردیم.
رفتارهای سیاسی جناحی باعث شد که مردم نسبت به آینده اقتصاد ناامید شوند و همچنین در این راستا بازار با التهاب‌هایی مواجه شد. لذا این امیدواری وجود دارد که جناح‌های سیاسی به مردم امید دهند و سعی کنند فشاری که بر گرده مردم هست، کاهش پیدا کند. اجازه دهیم زمانی که موج مثبت در فضای اقتصادی ایجاد می‌شود ادامه پیدا کند و با برخی از صحبت‌ها و نگاه جناحی آن را از بین نبریم.
بیشتربخوانید:ایراد‌های شورای نگهبان به طرح تامین کالاهای اساسی رفع شد
هنوز که تحریم کمرنگ نشده و تنها صحبت‌هایی در این خصوص بیان می‌شود برخی از جناح‌ها و گروه‌ها خط و نشان می‌کشند و می‌خواهند امید مردم را از گشایش‌ها ناامید کنند. اگر این افراد اجازه دهند که فضای روانی ایجاد شده حتی اگر تصور است ادامه پیدا کند می‌توان به اقتصاد کشور کمک کرد.
درست است که همه چالش‌های اقتصادی روانی نیست اما بخشی از آن حاصل جنگ روانی است و نمی‌توان منکر آن شد. جناح‌ها باید به گونه‌ای رفتار و عمل کنند که ناخواسته اختلاف آنها بر معیشت و زندگی مردم اثر نگذارد. مردم بشدت تحت فشار هستند و تحمیل هر گونه فشار بشدت وضعیت اقتصادی خانوارها را به هم می‌ریزد.
همه باید از فضای جدید استقبال کنیم چرا که می‌تواند راهگشا باشد؛ با ارسال پیغام‌های مثبت می‌توان به سمت آرامش اقتصادی حرکت کرد. قبول دارم که کلید حل مشکلات ایران آن طرف آب‌ها نیست اما مشکلات ما از آن طرف آب‌ها ایجاد شده است. در نهایت کلید حل مشکلات در داخل کشور و مبارزه با هر گونه سوء مدیریت است. که این سوء مدیریت‌ها ناشی از تحریم‌ها است. اکنون زمان حل این مشکلات فرا رسیده است. شاید بهترین تعبیر این است که قفل‌ها را محکم‌تر نکنیم و سعی بر این باشد که قفل‌های موجود را از اقتصاد باز کنیم مانند:
1- پیوستن به بنیادهای مالی و بازارهای جهانی چون اف ای تی اف اقدام کنیم.
2- موضوع ارز تعیین تکلیف شود به گونه‌ای که فعال اقتصادی بتواند برای آینده کاری خود برنامه‌ریزی کند. همچنین نظارت مستمر از سوی بانک مرکزی صورت گیرد تا ارز دچار نوسان نشود.
3- به فکر رونق سرمایه‌گذاری و جذب سرمایه‌گذاران باشیم؛ اقتصاد هیچ کشوری بدون سرمایه‌گذاری رشد نمی‌کند.
4-فعال‌سازی حضور ایران در سازمان‌های اقتصادی بین‌المللی بسیار ضروری است.
5- بازسازی حضور ایران در کشورهای همسایه در اولویت قرار گیرد.