اقتصاد۲۴ - علائم اصلی این بیماری درد سینه، تنگی نفس و بهم ریختن ریتم ضربان قلب است، اما مبتلایان به سندروم قلب شکسته می‌توانند افت فشار و تعریق را هم در کارنامه علائم خود داشته باشند. سی ان ان، مدتی پیش اعلام کرد که نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد سندروم قلب شکسته در دو بیمارستان ایالت اوهایو آمریکا میان برخی بیمارانی افزایش یافته که به کووید۱۹ مبتلا نبوده اند. این امر نشان می‌دهد عوامل اضطراب‌زای فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی ناشی از شیوع پاندمی ویروس کرونا به سلامت افراد فشار وارد کرده است. سندروم قلب شکسته در نتیجه فشار استرس و زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های قلب ضعیف شوند. در این تحقیق ۱۹۱۴ بیمار در ۵ بازه زمانی دوماهه تحت بررسی قرار گرفتند.
یکی از گروه‌های مورد بررسی شامل ۲۵۰ بیمار بود که در ماه‌های مارس و آوریل (اوج شیوع ویروس کرونا) در بیمارستان‌ها بستری شده بودند. نتایج بررسی‌ها نشان داد افزایش ابتلا به سندروم قلب شکسته احتمالا به عوامل اضطراب فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی ناشی از پاندمی ویروس کرونا مربوط است. این عوامل شامل قرنطینه، عدم برخورد‌های اجتماعی، قوانین فاصله گذاری اجتماعی و عواقب این اقدامات در زندگی افراد است.
دکتر بابک حیدری اقدم، متخصص بیماری‌های قلبی و عروقی بر این باور است که در ایران تعداد مبتلایان به سندروم شکسته زیاد نیست و عمده این بیماران به طور کامل ریکاوری می‌شوند. رییس بیمارستان جم همچنین به خبرآنلاین می‌گوید که عموما در خانم‌ها و افراد در سنین بیشتر از ۵۰ سال، احتمال بیشتری برای ابتلا به این سندرم مبتلا می‌شوند وجود دارد.
مشروح این گفتگو را اینجا بخوانید:
*در ایام شیوع کرونا، یکی از مشکلاتی که احتمالا دامنگیر افراد می‌شود، استرس زیاد است. آیا در این روز‌ها شما با مراجعان بیشتری روبرو شده‌اید که به واسطه هراس زیاد، دچار مشکل قلبی شده‌اند یا علائم آن‌ها تشدید شده است؟ آیا حجم مراجعه کنندگان افراد با عارضه‌های قلبی زیاد شده است؟
-استرس یکی از عوامل ایجاد و تشدید بیماری‌های قلبی است. اضطراب، استرس و حالاتی مشابه آن می‌تواند موجب شیوع حملات قلبی در بیمارانی که نارسایی‌های قلبی، تنگی رگ، گشادی دریچه‌ها و... دارند، شود. طبیعتا در روزگار پاندمی کرونا این افراد تحت استرس بیشتری قرار دارند و تعداد زیادی ازین مریض‌ها علائم بیشتری از بیماری را نشان می‌دهند، اما با توجه به اینکه بیشتر بیماران قلبی به خاطر ترسی که دارند عموما ترجیح می‌دهند در خانه بمانند و همه تلاش‌شان بر این است که به بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و ... مراجعه نکنند. همین موضوع سبب شده که در کل تعداد مراجعه کننده‌ها به بیمارستان چندان افزایش پیدا نکند و نتوان به اتکای آمار تحلیلی در این خصوص ارائه داد. البته مراجعه کننده‌هایی هم داشتیم به واسطه استرس زیاد، مشکل قلبی‌شان تشدید شده.
*سی ان ان خبر داده که در دو بیمارستان یک ایالت آمریکا یکی از عارضه‌های قلبی رو به افزایش، سندروم قلب شکسته است که علت آن را استرس‌های ناشی از کویید-۱۹ دانسته. کمی درباره این سندروم توضیح می‌دهید؟ آیا عواقب و سایدافکت‌هایی برای بیمار - بعد از درمان - دارد؟
-این بیماری، یک بیماری عضله قلبی یا کاردیومیوپاتی است که اولین بار ژاپنی‌ها آن را کشف کردند. معمولا علت این بیماری استرس‌های شدید و ناگهانی است که می‌تواند ناشی از استرس فیزیکی یا روانی باشد. حتی گاهی خبر بسیار خوش که هیجان زیادی برای شنونده به ارمغان می‌آورد هم می‌تواند منجر به این بیماری در بدن فرد شود. استرس و ترس ناشی از ابتلا به کووید ۱۹ می‌تواند بیماری سندرم قلب شکسته را گسترش دهد. عمده علائم این افراد به صورت درد سینه پشت جناغ، تنگی نفس، افت فشار و افزایش ضربان قلب ظهور میکند.
*چه افرادی عموما به سندروم قلب شکسته دچار می‌شوند و عموما چه علائمی از خود نشان می‌دهند؟
-خانم‌ها معمولا بیشتر به این سندروم دچار می‌شوند. همچنین این بیماری در افرادی که بیش از ۵۰ سال سن دارند هم شایع‌تر است و بیشتر این افراد در گذشته تجربه مواجه با یک استرس بسیار شدید را داشته‌اند. تفاوتی که این سندروم با یک حمله قلبی دارد این است که در سندروم قلب شکسته انسداد عروق یا رگ‌ها دیده نمی‌شود و اصل مشکل در عضله‌های قلبی است که استرس‌های ناگهانی بر آن‌ها تاثیر می‌گذارد چرا که حجم زیاد اضطراب موجب آزاد شدن حجم زیادی از آدرنالین و نور آدرنالین می‌شود که این هورمون‌ها با اثرگذاری بر رگ‌ها حالت افت پمپاژ قلب را در بدن بیمار ایجاد می‌کنند.
*چقدر طول می‌کشد تا مبتلایان به این بیماری از شر آن خلاص شوند و آیا ممکن است کسی با ابتلا به این سندروم زمین‌گیر شود یا جان خود را از دست دهد؟
-عمده این بیماران بعد از مدتی به صورت کامل ریکاوری می‌شوند. در طول این بیماری بیماران باید حتما تحت مراقبت و درمان باشند. احتمال عود دوباره این سندروم چندان بالا نیست و بین ۵ تا ۱۵ درصد برآورد می‌شود و همچنین احتمال مرگ و میر از این بیماری بسیار کم است.