اقتصاد۲۴ - چابهار جزو گزینه‌های اول گردشگری در ایران است. زیبایی برخی از مناظر و طبیعت منطقه آزاد چابهار چنان یگانه است که مشابه آن را هرگز ندیده‌اید. این مناظر گاهاً از میلیون سال‌های پیش قدمت دارد و جریان باران و باد هیبت‌های عجیب و غریبی برای مناظر کوه و دشت آن آفریده است.
کوه‌های مریخی چابهار
اگر حتی یکبار به چابهار سفر کنید، باید کوه‌های مینیاتوری آن را از نزدیک ببینید. این کوه‌ها موسوم به کوه‌های مریخی در برخی نقاط رنگ‌های زیبایی هم به خود گرفته و مثل خاک مریخ به رنگ سرخ دیده می‌شود. اما دست باد و باران این کوه‌ها را به شکلی‌های مختلفی تراشیده است. به گفته زمین‌شناسان قدمت این کوه‌ها به پنج میلیون سال پیش باز می‌گردد و طی این مدت همچنان محکم و استوار به عنوان جاذبه فراموش نشدنی چابهار گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.
بیشتر بخوانید: گاندو ، پتانسیلی ارزشمند برای جذب گردشگر در منطقه آزاد چابهار
این کوه‌ها که طی فرسایش به اشکال مختلف درآمده از جنس سنگ و ماسه و مارن است. کوه‌های مریخی در فاصله ۴۰ کیلومتری از شهر چابهار قرار گرفته است و از منطقه کچو تا خلیج گواتر ادامه دارند. البته آنچه درباره تاریخچه این کوه‌ها حیرت‌انگیز است، سر برکشیدنشان از آب است. سال‌ها پیش این کوه‌ها به تمامی زیر آب‌های دریای عمان قرار گرفته بودند و حالا در پی پایین رفتن آب در خشکی قرار گرفته‌اند؛ بنابراین سفر به کوه‌های مریخی چابهار در عین حال سفر به دنیای زیر آب نیز خواهد بود. زمانی ماهیان و گونه‌های دریایی میان قوس و شکن این کوه‌های مینیاتوری بودند. بسیاری از بخش‌های کوه‌های مریخی چابهار از رسوبات آهکی بقایای بدن جانداران سخت پوست دریایی تشکیل شده است که زیبایی بی‌نظیر آن هم مربوط به همین موضوع است. البته این موجب شده تا پوشش گیاهی چندانی در این منطقه وجود نداشته باشد. مردم محلی این کوه‌ها را آریا یا کالانی می‌نامند. این کوه‌های سرسخت، ارتفاع متفاوتی دارند که از ۵ متر تا ۱۰۰ متر متغیر است.
تالاب لیپار
تالاب لیپار نیز زیبایی کم‌یابی دارد که خیلی از گردشگران آن را در لیست سفر خود قرار می‌دهند. این تالاب در مسیر جاده ساحلی چابهار به بندر گواتر و در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار در نزدیکی روستای رمین و در مسیر جاده ساحلی چابهار- گواتر قرار دارد. لیپار یکی از چهار تالابی است که به رنگ آبی نیست. رنگ صورتی این تالاب که به دلیل وجود پلانکتون‌های گیاهی در آب‌های حاشیه‌ای دریای عمان ایجاد شده، ویژگی متمایز آن است که در تمام ایام سال مشاهده می‌شود که البته در آذر ماه به بیشترین حد خود می‌رسد. جریانات دریایی حاصل از طوفان‌های مونسون که از ویژگی‌های منحصربه‌فرد حوزه اقیانوسی دریای عمان است، موجب افزایش بیش از حد تعداد پلانکتون‌های گیاهی در ماه‌های بعد از خرداد و شهریور می‌شود. در ماه‌های بهمن، اسفند، فروردین، شهریور و مهر شاهد پدیده جزر و مد قرمز در منطقه خلیج گواتر هستیم.
طی بررسی‌های به عمل آمده در منطقه، تاکنون ۹۳ گونه پلانکتون گیاهی، ۳۱ گروه پلانکتون جانوری، ۶۴ گونه از انواع نرم‌تنان، ۸۵ گونه انواع ماهی، ۲۴ گونه از سخت پوستان، ۱۴ گونه مایوبنتوز و ۴۶ گونه مختلف از جلبک‌ها در آن شناسایی شده‌اند.
تصاویر کوه و ابری که بر پیکر این تالاب صورتی رنگ می‌افتد بسیار دیدنی است. در کنار این زیبایی‌های طبیعی مجتمعی توریستی مجهز به سالن‌های ویژه پذیرایی، سوئیت‌ها و سکوی مخصوص رصد ستارگان، برای اقامت قرار گرفته است.
گونه‌های جانوری این تالاب زیبا از جمله فلامینگو، تیهو، چنگر، کشیم، انواع حواصیل، طاووسکن، باقرقره و عقاب دشتی بر زیبایی‌های آن افزوده است. البته مزه این آب به شدت شور است و قابل آشامیدن نیست. گونه‌های گیاهی در کنار این تالاب اغلب گونه‌های بلوط و گزنه هستند که بخشی از زیبایی این تالاب نیز مربوط به آن است.
چشمه گِل افشان
کوه گِل افشان چابهار یکی دیگر از زیبایی‌های طبیعی منطقه چابهار است که به جای مواد مذاب از آن گِل خارج می‌شود. این چشمه از پدیده‌های شگفت انگیز اطراف چابهار است. چشمه گل افشان در قله کوهی آتشفشانی به ارتفاع ۱۰۰ متر قرار دارد که از دهانه آن به‌جای مواد مذاب، گِل سرد خارج می‌شود. قطر این چشمه کمتر از یک متر و عمق آن در حدود نیم متر است که تقریبا هر چند ثانیه یکبار حبابی بزرگ از گل از دل آن خارج شود و صدایی شبیه به شلیک تفنگ ایجاد می‌کند. اکنون فقط یکی از کوه‌ها فعال است. احتمالا تمام این کوه در طول سالیان دراز بر اثر فعالیت این چشمه ایجاد شده باشد. کوه‌های گل افشان در فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری بندر چابهار است.