اقتصاد۲۴ - هادی ابوی اظهار کرد بر اساس قانون کمترین میزان عیدی کارگران، معادل دو برابر حداقل مزد و بیشترین میزان آن معادل سه برابر حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است که کارفرمایان باید به کارگران خود بپردازند.
وی ادامه داد: امسال بر اساس گزارش‌هایی که از رصد میدانی داشتیم برخی از کارگران واحد‌های صنفی عیدی خود را به نوعی دریافت کرده اند و کارفرمایان آن‌ها پرداختی‌هایی به کارگران خود داشته اند که به حساب عیدی گذاشته شده است.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران افزود: به دلیل کرونا و تعطیلی بیشتر کارگاه‌ها و کسب و کارها، فشار زیادی به کارگران و کارفرمایان وارد آمد و شیفت‌های کاری، فوق العاده‌ها و اضافه کاری‌ها حذف شد. در بعضی واحد‌ها به دلیل رکود و مختل شدن فعالیت، کارگران خانه نشین شدند و برخی دیگر از کسب و کارها با اعمال محدودیت‌هایی ادامه فعالیت پیدا کردند لذا از آنجا که کارگران فاقد درآمد تامین کننده هزینه‌های زندگی هستند از کارفرمایان خود خواسته اند که تمام یا بخشی از عیدی را بپردازند تا از این طریق مشکلات و گرفتاری هایشان را برطرف کنند.
عیدی قبل از پایان سال به درد کارگران می‌خورد
به گفته وی، برخی از کارفرمایان با این توجیه که عیدی و پاداش پایان سال مثل عنوان آن باید در انتهای سال داده شود از هرگونه پرداختی در ماه‌های آخر سال خودداری یا آن را به روز‌های پایانی سال موکول می‌کنند به نحوی که کارگران حتی نمی‌توانند بعد از عید استفاده لازم را از آن ببرند و در همان ماه‌های اول سال نو تحت تاثیر تغییر قیمت حامل‌های انرژی، آب و برق و کرایه تاکسی‌ها ارزش و اثر خود را از دست می‌دهد.
ابوی توصیه کرد: کارفرمایان در حد توانشان عیدی و پاداش کارگران را تا قبل از پایان سال به آن‌ها بدهند، چون در انتهای سال به دلیل ازدحام و شلوغی بانکها، پرداختی‌ها و واریز حساب‌ها با مشکلاتی مواجه می‌شود؛ از طرفی این مبلغ قبل از پایان سال به درد کارگران می‌خورد و موکول کردن آن به شب عید یا بعد از سال نو کمکی به معیشت کارگران نمی‌کند لذا ایرادی ندارد که کارفرمایان عیدی و پاداش را پیش از اتمام سال بپردازند تا کارگران بتوانند اسباب و مایحتاج مورد نیاز زندگی را فراهم کنند و به اصطلاح به زخم زندگی بزنند.