آثار بسیاری در گوشه و کنار کشورمان وجود دارند که هر یک ویژگیهای منحصربفردی را از معماری، فرهنگ و تاریخ ایران به نمایش میگذارند. این آثار بخشی از جاذبههای مهم سرزمینمان هستند که هر ساله علاقهمندان بسیاری را حتی از آن سوی مرزها به سوی خود میکشانند. اهمیت برخی از این آثار باعث شده تا نامشان در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گیرد تا همه مردم دنیا از اهمیت حفظ آنها آگاه شوند و کشورها در راستای نگهداریشان گام بردارند. بر اساس کنوانسیون حفاظت از میراث جهانی فرهنگی و طبیعی آثاری که در این فهرست جای میگیرند به تمام انسانهای زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص تعلق دارند و دولتها باید در مورد حفظ و نگهداری آنها بکوشند. باغ ایرانی، باغهایی هستند با معماری خاص، و عناصری از جمله ساختار هندسی، آب و درختان و ساختمان میانی که بیشتر در فلات ایران و مناطق پیرامونی آن ساخته شدهاند. سه ساختار و طراحی منحصربفرد، باغ ایرانی را از سایر باغها متمایز میکند: در مسیر عبور جوی آب قرار دارد، با دیوارهای بلند محصور است، عمارت تابستانی و استخر آب در آن دیده میشود. در گوشهای از شمال غربی شهر شیراز، باغ زیبایی خودنمایی میکند که در گذر سالها، سرد و گرم روزگار را چشیده و پابرجا مانده است. «باغ ارم شیراز» نمونه ای از باغهای بینظیر تاریخی ایرانی است. عمارت اصلی باغ به سبک معماری قاجاریه و به تقلید از سبک معماری زندیه ساخته شده، این عمارت از نظر معماری، نقاشی، کاشی کاری و گچ بری از شاهکارهای معماری ایرانی به حساب می آید. تنوع گیاهان در این باغ چشمگیر است و به همین دلیل این باغ به باغ گیاهشناسی شیراز شهرت دارد. انواع و اقسام گیاهان مختلف از سراسر جهان در این باغ کاشته شده است. کنار بسیاری از درختان و گیاهان تابلو نام آنها را میتوانید مشاهده کنید. این باغ در تیرماه سال ۱۳۹۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.