مقاومت میرکاظمی در مقابل فشارها برای استعفا

سیاست‌های مسعود میرکاظمی در سازمان برنامه و بودجه موجب شده که او دو دسته مخالف داشته باشد، یکی نمایندگان مجلس و دیگری دستگاه‌های بخشی در درون دولت. مخالفت دستگاه‌های بخشی به دلیل توزیع اعتبارات زیرمجموعه‌ها و نمایندگان مجلس نیز برای تخصیص بودجه در حوزه های انتخابیه.

این مخالفت برای تمام روسای سازمان برنامه و بودجه وجود داشته اما تفاوت مسعود میرکاظمی با دیگران در این است که کارمندان دولت نیز به دلیل موضوع حقوق ها به این دو گروه اضافه شدند. نتیجه این شد که سازمان نامحبوب برنامه و بودجه در دوره مسعود میرکاظمی به واسطه انقباضی که در بخش های بودجه ای داشته شاهد کاهش بیشتر نرخ محبوبیت خود بوده است.

پس یک گروه به صورت سنتی که همیشه با سازمان برنامه و بودجه مشکل داشتند الان مخالف میرکاظمی هستند، گروه دوم برخی جریان‌های سیاسی هستند که نسبت به همکاران میرکاظمی معترض هستند، آنها معتقدند که میرکاظمی در تیم خود از بانیان وضع موجود که مقصود مدیران دولت گذشته هستند استفاده می کند. این گروه نیز خواهان کنار گذاشتن میرکاظمی هستند.

گروه سوم افرادی هستند که به شرایط جسمی میرکاظمی اشاره دارند، ظاهرا رئیس سازمان برنامه دچار یک نوع بیماری نقص ایمنی است که موجب شده با حادشدن دوره بیماری شایعه استعفا قوت بگیرد.

تکذیب میرکاظمی نشان می دهد که او فعلا در برابر هر سه گروه مقاومت کرده است.

اگر دوره ریاست جمهوری حسن روحانی را استثنا کنیم، معمولا در دولت‌های پس از انقلاب سازمان برنامه حداقل دو مدیر در هر دوره دولت به خود دیده است.

در مجموع نیز به جز سه رئیس سازمان برنامه و بودجه ( ابوالحسن ابتهاج، مسعود روغنی زنجانی و محمدباقر نوبخت) کمتر کسی در طول تاریخ بوده است که بتواند یک دوره کامل در سازمان برنامه مدیریت کند.