چرا بیل دست‌گرفتن مسعود پزشکیان جنجالی شد؟!

اقتصاد۲۴- مسعود پزشکیان در ادامه سفر‌های استانی دولت وفاق، به خوزستان رفت. این سفر برای پزشکیان پرماجرا بود. این ماجرا‌ها را می‌توانیم از انتشار یک ویدیو از کاروان اسکورت ریاست‌جمهوری در اهواز با وجود یک خودروی بنز G Class تا به هم زدن سخنرانی‌های رئیس‌جمهور دسته‌بندی و ماجرا‌های آن را تعریف کنیم. اما آنچه بسیار مورد توجه و واکنش قرار گرفت، پوشیدن لباس کارگری توسط رئیس‌جمهور و اعضای دولت و شرکت در عملیات ساختمانی یک مدرسه بود.

آنچه پزشکیان در آن مشارکت کرد، کمک در ساخت نمادین بخشی از دیوار یک مدرسه ۱۵ کلاسه در یکی از مناطق محروم و پرجمعیت اهواز بود. کاربران فضای مجازی، مقامات رسمی و فعالان رسانه‌ای به این اقدام رئیس‌جمهور واکنش‌های متفاوتی نشان دادند که بخشی از آنها یادآور اقدامات مشابه یا واکنش‌های طرفین به چنین اقداماتی در دوران روسای جمهور پیشین بود.

طعنه‌زنندگان

جمعی از کاربران فضای مجازی در واکنش به این اقدام پزشکیان، واکنش نیرو‌های سیاسی اصلاح‌طلب به اقدامات مشابه در دوران محمود احمدی‌نژاد و همچنین زدن برچسب پوپولیسم به مرحوم سیدابراهیم رئیسی را یادآوری کردند. آنها معتقد بودند که این کاربران در واکنش به چنین صحنه‌هایی از سوی روسای جمهور غیرمطبوع خود، اقدام به تمسخر آنان می‌کردند. این افراد را از لحاظ سیاسی می‌توان هواداران سیدابراهیم رئیسی و سعید جلیلی دانست.

یکی از کاربران شناخته‌شده سایبری در همین مورد نوشت: «چقدر دلم برای رییسی سوخت. همونایی که میگفتن اون لباس خاکی و عمامه خاکی پوپولیسم و نمایشه اونم برای سرکشی به مناطق سیل و زلزله زده! الان با عکس بیل به دست پزشکیان و لباس خاکیش چه شاهنامه‌ها که نمی‌سرایند! خدا با خاک یکسانتون کنه روزی که قیامت بپا شه تعفن درونتون اشکار خواهد شد.»

یکی دیگر از آنان با انتشار تصاویری از سیدابراهیم رئیسی در منطقه زلزله‌زده و پزشکیان در آن صحنه، اظهار داشت: «دوستان پزشکیان به تصویر بالا میگفتن پوپولیسم! اما الان به تصویر پایین میگن؛ نماد مردمداری و سادگی!»

کاربر دیگری نوشت: «بیخیال دلار و گرونی و اقتصاد فلج! عوضش رئیس جمهوری داریم که خوب بیل میزنه و ملات درست میکنه.» بخشی از واکنش‌ها به این برمی‌گشت که همزمان با انتشار این تصاویر از سوی رسانه‌های دولت، سکه سقف تاریخی ۶۰ میلیون و دلار سقف ۸۴ هزار تومان را شکست.

بیشتر بخوانید: عکس/ بنایی مسعود پزشکیان با لباس کارگری در اهواز

منتقدان

پزشکیان دیروز به طور جدی مورد انتقاد همفکران و حامیان خود قرار گرفت. حسین نقاشی فعال سیاسی و عضو حزب اتحاد ملت اینگونه واکنش نشان داد: «نمیشه وقتی احمدی‌نژاد و رییسی هستند، هریک ریالی که رو قیمت سکه و دلار میره رو داد بزنیم، بعد نوبت به روحانی و پزشکیان که رسید، سکوت کنیم یا بگیم نمیذارن! نمیشه که وقتی احمدی‌نژاد لباس رفتگر تنش میکرد فریبکار و پوپولیست باشه، الان که پزشکیان بیل میزنه، مردمی و خاکی! میشه؟ نمیشه!»

محمدجواد روح، سردبیر روزنامه هم‌میهن در یادداشتی تلگرامی نوشت: «شخصا با این کار مسعود_پزشکیان و هر رئیس‌جمهور و دولتمرد دیگری مخالفم. فردای روز تاییدصلاحیت هم از او پرسیدم، یک سوال جدی در مورد شما از جهت نوع رفتار و گفتار و شعار عدالت‌خواهی که سر می‌دهید، این است که چه فرقی با محمود_احمدی_نژاد دارید؟ آن روز، پزشکیان خیلی از سوال من عصبانی شد و گفت تفکر و رفتارم هیچ نسبتی با احمدی‌نژاد ندارد. درباره شعار عدالت هم با خواندن جملاتی از نهج‌البلاغه، مفهوم و برداشت خود را "احقاق حق" و برابری فرصت‌ها میان شهروندان از اقوام و مذاهب و جنسیت‌های مختلف دانست که البته، سخن درستی هم بود. بااین‌حال، رفتار امروز بیش از هرچیز یادآور همان تفکر احمدی‌نژادی است؛ هرچند بگوییم پزشکیان اصالتا اینگونه است و احمدی‌نژاد نمایش بازی می‌کرد. باز هم تفاوتی نمی‌کند. تصور و برداشت "کارگر" و "خادم" از دولت و شخص رئیس‌جمهور که در گفتار رسمی نیز مدام با تعریف و تمجید از سیدابراهیم رئیسی تقدیس و بازتولید می‌شود، رویکردی ضدتوسعه و ضددموکراسی و فراتر از آن، ضددولت و بوروکراسی است. فرقی هم نمی‌کند بازیگر این نمایش، احمدی‌نژاد باشد یا رئیسی یا پزشکیان.»

مصطفی داننده، روزنامه‌نگار نیز نوشت: «می‌خواهی بیل بزنی، بزن می‌خواهی پشت میز بشینی، بشین می‌خواهی سفر استانی بری، برو فقط مشکلات مردم رو حل کن که نه جانی برای‌شان مانده نه مالی. سفره‌های خالی است و عرق شرم نشسته است بر پیشانی. عرقی که به جای پیشانی پدر یا مادر باید بر چهره مسئولان می‌نشست، همه‌شان از بزرگ تا کوچک.»

محمد پارسی، روزنامه‌نگار و فعال توئیتری نیز اینگونه واکنش نشان داد: «بن‌سلمان امروز در تماس با ترامپ از تمایل عربستان به گسترش سرمایه‌گذاری ۶۰۰ میلیارد دلاری با آمریکا گفت، پزشکیان هم با لباس کارگری بیل می‌زند در خوزستانی که با آن همه منابع طبیعی سومین استان از نظر درصد بیکاری است! ما تا کی تماشاگر این نمایش‌های پوپولیستی هستیم؟!»

بخش دیگری از واکنش‌ها نیز طنز بود از جمله توئیت کاربری که نوشت: «این کوچه‌ای که ایشون داره تهش مغازه باز میکنه، احمدی‌نژاد سر نبشش دو دهنه مغازه داره.»

حامیان

جمعی از چهره‌های رسانه‌ای و کاربران اصلاح‌طلب نیز به طور مستقیم و غیرمستقیم از این اقدام پزشکیان حمایت کردند. یکی از فعالان رسانه‌ای نوشت: «پزشکیان حدود سه دهه قبل با وجود اینکه رئیس دانشگاه تبریز بود برای ساخت خانه‌های بهداشت، روستا به روستا لباس کارگری بر تن کرده است! و حالا در قامت ریاست جمهوری با پوشیدن مجدد لباس کارگری به صورت نمادین، مسیر اصلی که او برای سازندگی کشور می‌خواهد را به مدیران دولتش نشان داد.»

علی‌اصغر شفیعیان، مدیر و سردبیر انصاف‌نیوز با انتشار عکسی از پزشکیان در حال باغبانی اظهار داشت: «دولت پزشکیان کمبود کلاس‌های درس مدارس را حل خواهد کرد. مدیرانش امروز به خاطر او مجبور شدند گلی شوند! بعضی از آنها در عمرشان بیل را لمس نکرده بودند عکس: باغی در ارومیه که خود و فرزندانش به آن رسیدگی می‌کنند.»

عبدالرضا رئیسی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: «دیدم دوستانی نوشته‌اند که این حرکت پوپولیستی است! حرکت پوپولیستی وقتی مذموم است که توام با عوام فریبی و دماگوژی باشد و تصنعی و دروغین و شعاری. این حرکت نمادین و صادقانه نشانه عزم و اراده جدی رئیس جمهوری برای نهضت ساخت مدارس است و اگر به قول عزیزان پوپولیستی هم باشد، بجا و درست است.»

چرا پزشکیان بیل به دست گرفت؟

این حرکت نمادین پزشکیان به سخنرانی اخیر او در جمع فرهیختگان و نخبگان استان برمی‌گردد. رئیس‌جمهور در این سخنرانی گفت با دادن این خبر که دولت قصد دارد ظرف یک سال آینده مساله کمبود کلاس و مدرسه را حل کند، این مثال را زده بود: «در مملکت اگر من و شما بیل نزنیم با امضا چیزی درست نمی‌شود.»

سیدعباس صالحی، وزیر ارشاد در توضیح این اقدام نوشت: «در دولت هم این کار موافق و مخالف داشت، اما آقای پزشکیان تصمیم خود را گرفته بود. به نظرم باید گذاشت او خودش باشد، با شیوه‌ها خودش. او می‌خواهد مدیران اتوکشیده را تکان دهد و با کاپشن‌پوشی و بیل در دست گرفتن و... سنت رایج مدیریتی را برهم‌زند. آیا می‌تواند؟ منتظر بمانیم شاید بتواند.» برخی کاربران شناخته‌شده فضای مجازی نیز معتقد بودند که این اقدام پزشکیان نمادین و مخاطب آن مدیران بودند.