خروج قالیباف از ائتلاف یا سهم‌خواهی؟

 

اقتصاد ۲۴- لیست ۳۰ نفره بازهم وحدت آفرین نشد، خروج از شورای ائتلاف که پیش از نهایی شدن لیست آغاز شده بود، با نهایی شدن نه تنها به وحدت منجر نشد که خروج ها یکی پس از دیگری درحال رخ دادن است.

اگر سورپرایز قبل از لیست ۳۰ نفره را پایداری ها رقم زدند و با لیست ۶۰ نفره خود رویارویی علنی با شورای ائتلاف را آغاز کردند، سورپرایز بعد از نهایی شدن لیست را قالیباف سبب شد. آنجا که بلافاصله بعد از انتشار لیست در واکنشی توئیتری از این لیست اعلام برائت کرد و به فاصله ای چندساعته از این اعلام برائت، لیست موسوم به لیست «یاران قالیباف» در فضای مجازی و رسانه ای دست به دست شد.

گویی شورای ائتلاف نیز به مثابه سازوکارهای چند انتخابات اخیر اصولگرایان قرار نیست وحدت را به این اردوگاه بازگرداند و حالا عملا اصولگرایان نه با یک لیست که با چندین لیست وارد میدان رقابت خواهند شد.

گلایه های قالیباف از اصولگرایان، قصه یکی دوماه اخیر نیست، او از همان روزهای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری که برخلاف احتمالات و گمانه زنی ها نامش از کاندیداتوری نهایی خط خورد و مجبور به کناره گیری به نفع رئیسی شد از برادران اصولگرایش دلخور شد و عزمش برای جدا شدن از مسیر اصولگرایانه آنها را جزم کرد. آنچنان که بعد از شکست رئیسی در انتخابات ۹۶ در چندین اظهارنظر و سخنرانی از تصمیم آن روزهای جمنا گلایه کرد و سازوکار اصولگرایان برای رسیدن به وحدت و کاندیدای نهایی و اجبار کردنش برای انصراف را زیر سوال برد.

دلخوری او تنها به چند اظهارنظر و نقد منتهی نشد و با انتشار یک ویدئو از ایده «نواصولگرایی» اش رونمایی کرد. ایده ای که می گفت قرار است جوانان اصولگرا را گرد آن جمع کرده و تعریفی جدید از اصولگرایی را عملیاتی کنند.

با برپا شدن خیمه شورای ائتلاف توسط رئیسی، حدادعادل، محسن رضایی و ...او نیز برای حضور در جلسات دعوت شد و کم کم به پای ثابت جلسات هم تبدیل شد، حضوری که از همان ابتدا با اما و اگر همراه بود و برخی با شک و گمان به همراه شدن قالیباف با شورای ائتلاف نگاه می کردند اما قرار گرفتن یکی از نزدیک ترین چهره های سیاسی به قالبیاف در جایگاه سخنگویی شورای ائتلاف این شک و تردیدها را کمرنگ کرد.

او که بعد از چندین دوره ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری مسیر بهارستان را در پیش گرفته بود حتی گزینه اصلی سرلیستی لیست شورای ائتلاف هم بود و پالس های ارسال شده از سوی چهره های حاضر در این ائتلاف حکایت از آن داشت که آن اتفاقات جمنا دیگر برای قالیباف تکرار نخواهد شد و اینبار قرار است با سرلیست کردن او، آن دلخوری ها را جبران کنند، مشابه آن اتفاقی که برای عارف اصلاح طلبان افتاد.

 

لیست نهایی شورای ائتلاف منتشر شد، لیستی که رسانه های اصولگرای نزدیک به این شورا آن را علنی و حتی سوابق کاندیداها را هم به سرعت منتشر کردند. لیستی که از مدت ها قبل وعده جوانگرا و اقتصادی بودن آن داده می شد و قرار بود وحدت را بعد از سال ها به اردوگاه اصولگرایان بازگرداند. اما انتشار لیست به سرعت با انتقادات، اعلام برائت ها و حتی خروج از شورای ائتلاف همراه شد. آنچنان که حتی قالیباف که از قضا رفاقت های دیرینه با حداد دارد هم تن به لیست ائتلاف نداد و در توئیتی نوشت:«من به شما وعده داده بودم که دغدغه مجلس آینده همان دغدغه مردم یعنی اقتصاد است. لیستی که به نام بنده اعلام شده است مورد تایید نیست.»


سید محمود رضوی چهره نزدیک به قالیباف نیز در توئیتر خود نوشت: «آقایان محترم شورای ائتلاف،اگر آخرت برایتان معنا دارد، وجدان دارید و هنوز انقلابی هستید فقط به برخی از این اسامی بیرون مانده نگاه کنید: وحید یامین پور،احسان خاندوزی،سید امیر سیاح،ابوالفضل عموئی،فرشاد مهدی‌پور،مصطفی زمانیان؛جوابی برای شب اول قبر خود دارید؟»

به فاصله چند ساعت از این توئیت ها، لیست موسوم به لیست «یاران قالیباف» رسانه ای شد. لیستی که در اسامی محدودی چون پیرهادی، نبویان، نادران، سید رضا تقوی، سوده نجفی و آقامیری با لیست ۳۰ نفره شورای ائتلاف مشترک بود و نام چهره های نزدیک به او چون محسن مهدیان، مجتبی توانگر، محمدسعید احدیان و سعید آجرلو و برخی وزرای و مدیران دولت احمدی نژاد چون محمدحسینی و رضا تقی پور و سیدمهدی هاشمی به چشم می خورند.

حضور یامین پور و امیر سیاح از چهره های رسانه ای تندرو در لیست یاران قالیباف هم جالب توجه بود. لیستی که با شعار «برای نجات اقتصاد ایران» منتشر شد اما بیش از آنکه وجهه اقتصادی داشته باشد، اطرافیان رسانه ای قالیباف را گردهم آورده است.

 

 

اما همراه نشدن قالیباف با شورای ائتلاف امر غریبی نبود و نیست، از همان روزی که او با انتشار ویدئو خود را پرچم دار نواصولگرایی معرفی کرد مشخص بود که علنا مسیر خود از برادران اصولگرا و رفقای دیروزش جدا کرده است، او اما آنقدر سیاست را در پیچ و خم های سالهای حضورش در سیاست آموخته بود که بداند بهتر است بازی را در دو زمین دنبال کند، هم زمین شورای ائتلاف هم زمین خود و یارانش. او گرچه توانست حتی تا پای گرفتن کرسی سخنگویی شورای ائتلاف برای نزدیک ترین چهره به خود پیش برود اما در نهایت گویا بازی اصلی را در زمین نواصولگرایی مدنظر خود تعریف کرده بود و قرارش را بر همراهی با شورای ائتلاف نذاشته است.

با این وجود اما به نظر نمی رسد انتشار لیست یاران قالیباف پایان کار او با شورای ائتلاف باشد، چه آنکه بعید به نظر نمی رسد قالیباف نیز به سبک پایداری ها به دنبال فشار آوردن بر شورای ائتلاف برای گرفتن سهم بیشتر برای یارانش باشد. این احتمال آنجا قوی تر می شود که روزنامه نزدیک به او مدعی می شود لیست منتشر شده لیست نهایی شورای ائتلاف نیست و قرار است لیستی دیگر از سوی شورای ائتلاف منتشر می شود.همراهان او نیز جنگ توئیتری را به راه می اندازند و یکی بعد از دیگری شورای ائتلاف را برای بستن چنین لیستی زیرسوال می برند.

شاید از همین روست که نمی توان فرضیه سهم خواهی قالیباف از شورای ائتلاف را کنار گذاشت، انتشار لیست یاران قالیباف مشابه همان لیست ۶۰ نفره پایداری ها که در ۲۴ نفر با شورای ائتلاف اشتراک داشت هر دو در یک مسیر سهم خواهی و فشار بر شورای ائتلاف تعریف می شود.

 

اقتصاد ۲۴- اما این تنها قالیبافی ها نیستند که بعد از پایداری ها رویارویی علنی با شورای ائتلاف را در پیش گرفته اند، وحید یامین پور از کاندیداهایی که نزدیکی به جبهه پایداری دارد و در لیست ۹۰ نفره هم حضور داشت از عدم انصرافش بعد از قرار نگرفتن در لیست شورای ائتلاف خبر داد. محمدعباسی وزیر دولت احمدی نژاد هم از لیست نهایی شده ابراز دلخوری کرد و حتی وعده داد مدیران دولت احمدی نژاد خود با لیستی مستقل وارد انتخابات شوند. جبهه پیشرفت و عدالت هم که در همان ماه های اخر فعالیت شورای ائتلاف به واسطه محوریت قرار گرفتن جامعه روحانیت گاه و بیگاه در جلسات شورای ائتلاف حضور داشت نیز اعلام کرد که لیستی مستقل از شورای ائتلاف را منتشر خواهد کرد و حتی مصباحی مقدم که از حضور در لیست ۳۰ نفره شورای ائتلاف بازمانده بود عنوان کرد مخالفتی برای حضور در آن لیست ندارد.

واکنش هایی که به نظر می رسد اردوگاه اصولگرایی در فاصله باقیمانده تا انتخابات دوم اسفندماه روزهای آرام و همراه با وحدتی را پشت سر نخواهد گذاشت و جنگ لیست ها آغاز شده است.