آقای پدر! بگذارید آرات بچگی کند

 

اقتصاد۲۴- پدر و پسر‌ها در فوتبال ایران حکایت جالبی است. حکایتی که در بیشتر نمونه‌ها پایان خوشی نداشته است. شاید به این دلیل که پدر نه از جایگاه مربی با پسر بلکه از جایگاه پدر با فرزند خود برخورد کرده و چنین رفتاری همیشه احساسی بوده است. نمونه‌های زیادی وجود دارد. با این حال تکرار اتفاقات هنوز برای خیلی‌ها درس نشده است. نمونه اش برای خانواده حسینی. آرات یک استعداد ایرانی در فوتبال است. بچه‌ای که امروز نه در ایران بلکه در خیلی از کشور‌ها شناخته شده است. حتی مسی برای او کامنت گذاشته و این به لطف استعداد خدادادی است که به او هدیه شده. بی‌شک در ادامه مسیر هم آرات می‌تواند مورد توجه باشد. البته به لطف استعدادی که دارد نه به لطف حضور در فضای مجازی.

فضای مجازی در و پیکر ندارد. آرات امروز در یک شرایط سنی قرار دارد که در کنار پرداخت به فوتبال باید بچگی کند. او نباید وارد دعوای خواننده زیرزمینی با علی کریمی شود. ذهن او بی‌تعارف با توجه به شرایط سنی خیلی از اتفاقات را نمی‌تواند تحلیل کند. از همه مهمتر او به خاطر شوی استعدادش در جهان شناخته شد. استعدادی که روز به روز قوی‌تر خواهد شد و این خود بهترین دلیل است که اذعان کنیم این بچه برای معروف ماندن دیگر نیاز به هیچ چیز دیگر ندارد.

به نظر می‌رسد پدر آرات مسیر دیگری را پیش گرفته است. چه نیازی به حضور شبانه آرات در فضای مجازی و لایو با چهره‌های معروف است؟ نیاز نیست بلکه میل بابای آرات است. شب هنگام و ساعت یک بامداد زمان استراحت آرات است نه حضور در فضای مجازی و لایو با چهره‌های معروف. وقتی مسی، آرات را لایک می‌کند و برای او کامنت می‌گذارد دیگر چه نیازی است خواننده زیرزمینی با آن سابقه و فضاحت و سرنوشت کسانی که با او ارتباط داشته‌اند، غم و غصه این بچه را بخورد؟ آرات عروسک نیست که در فضای مجازی مجبور به هرگونه نمایشی شود. اگر نیت به حضور در فضای مجازی و شناخته شدن بود یک بار این کار انجام و آرات به همه معرفی شد و از این پس باید اجازه دهیم او فوتبال کند و فوتبال. یعنی با فوتبال می‌تواند در دنیای حقیقی و نه مجازی (!) به اندازه کافی مشهور و ثروتمند شود و پدر نیز از این ثروت و شهرت او استفاده کند.

---

بیشتر بخوانید: فحاشی به علی کریمی؟ دقیقا به چه جرمی؟

---

مسی به چه اندازه در فضای مجازی حضور دارد؟ کریس رونالدو چه زمان؟ این‌ها اگر تبدیل به ستاره‌های بزرگی در جهان فوتبال شده‌اند به خاطر وقت گذاشتن در فوتبال بوده نه وقت گذاشتن در فضای مجازی. پدر آرات باید از خود سؤال کند که چه اقداماتی باید انجام دهد تا پسر او تبدیل به یک فوتبالیست درجه یک در سطح جهان شود؟ تمنا برای نظرخواهی از یک چهره شناخته شده به چه درد فوتبال آرات می‌خورد که عدم این اتفاق منجر به ناراحتی پدر آرات و توهین خواننده زیرزمینی به ستاره معروف می‌شود؟ آیا این رفتار‌ها به گوش آرات نمی‌رسد که قطعاً با لایو‌های پدر می‌رسد. او چگونه می‌خواهد این اتفاقات را هضم کند؟ بزرگ‌ترین اشتباه پدر آرات این است و روزی که آرات به نوجوانی برسد- درست مثل ریچارد و ده‌ها نمونه دیگر- حتماً برخورد بدی با او خواهد کرد و تمام آرزوهایش نقش بر آب خواهد شد.

مسی ابتدای فوتبالش سوءتغذیه داشت و حتی پزشکان از او خواسته بودند فوتبال را رها کند. فوتبال یک بازی گروهی است. از کجا معلوم که آرات در ادامه مسیر و با ورود به تیم‌های فوتبال بتواند در اختیار تاکتیک تیمی باشد؟ فوتبال شو نیست. فوتبال بازی است. به اندازه بازی اهمیت دارد. صحنه فوتبال صحنه سیرک نیست که آرات مجبور به اجرای هر شویی باشد.

در گذشته خانواده‌ها بچه‌ها را از فوتبال منع می‌کردند و امروز برای فوتبالیست شدن خانواده دست به هر کاری می‌زنند که هر دو اشتباه است. اصلاً اینکه هر پدر و مادری بخواهد حسرت‌ها و کمبود‌ها و آرزو‌های خودش را- که به آن‌ها نرسیده و هزار توهم در موردشان دارد- در وجود فرزندش متبلور کند و مثل عروسک کوکی بچه را به مسیری بیندازد که خودش دوست دارد با این حقیقت روبه‌رو خواهد شد که آن بچه به محض رسیدن به نوجوانی یقه آن‌ها را خواهد گرفت و عمر از دست رفته اش را طلب خواهد کرد و سرنوشت هر دو طرف ماجرا- والدین و بچه- نیز معلوم است...

علی پروین خیلی تلاش کرد محمد را تبدیل به یک فوتبالیست خوب کند، اما محمد در میانه‌های راه کم آورد و فوتبال را کنار گذاشت و در ادامه البته با ورود به دنیای تجارت هم روز‌های خوبی را تجربه نکرد. بیشتر نه به دلیل اینکه استعداد لازم را برای فوتبالیست شدن نداشت بلکه به این خاطر که اراده پدر را در فوتبال نداشت. تجربه روز‌هایی که علی پروین برای فوتبالیست شدن همه سختی‌ها را به جان خرید.

خلیل آزمون بیشتر از نقش یک پدر را برای سردار بازی می‌کند. او نه تنها پدر بلکه مشاور فوتبالی سردار هم به حساب می‌آید به طوری که اخیراً یکی از رسانه‌ها خبر داده است پدر موافق حضور سردار در تیم ناپولی نیست. خلیل آزمون ثانیه به ثانیه با فوتبال سردار زندگی می‌کند و برای او تصمیم می‌گیرد و حتی نوشته‌ها درباره سردار را می‌خواند و اگر نیاز باشد از او دفاع می‌کند.

کمتر مسابقه‌ای در ایران است که علیرضا حقیقی درون دروازه بایستد و پدر علیرضا حقیقی روی سکو‌ها نظاره‌گر بازی نباشد. او برای علیرضا نه تنها یک پدر بلکه یک تماشاگر مشوق هم بوده است تا جایی که خیلی از اهالی فوتبال او را می‌شناسند. این حضور هنگام بازی‌های تیم پرسپولیس بیشتر بوده است. البته برخی از رفتار‌های آقامسعود واکنش‌های منفی را هم به دنبال داشت چراکه می‌گفتند نیاز به واکنش آقای پدر روی سکو نیست.

نادر برای سعید عزت‌اللهی نه تنها یک پدر بلکه یک مربی بود. البته بعد از اینکه سعید راه خود را پیدا کرد و تبدیل به یک فوتبالیست شناخته شده شد خود را کنار کشید تا ادامه مسیر را خودش طی کند. به واقع نادر عزت‌اللهی به جای دادن ماهی به سعید ماهیگیری را یاد او داد. سعید تا اینجای مسیر را خوب پیش آمده. هر چند از قدیم گفته‌اند قهرمان ماندن سخت‌تر از قهرمان شدن است. سعید برای ماندن در کورس راه سختی را پیش رو دارد.

حسین طالب‌لو که در فوتبال ایران و در بخش تدارکات حضور داشت پا به پای وحید پیش رفت تا او تبدیل به یک دروازه‌بان موفق شود و البته هیچ‌گاه در کار او دخالت نکرد و همیشه نقش یک همراه خوب را برای وحید بازی می‌کرد. بدون شک تلاش‌های حسین طالب‌لو بیشترین تأثیر را در موفقیت وحید داشت و اگر جا‌هایی وحید می‌توانست حضور داشته باشد، اما به آن نرسید به خود وحید برمی‌گشت.