نکاتی درمورد ابتلای کودکان به کرونا

 

اقتصاد۲۴- براساس یافته‌های دانشمندان، بیماری کرونا برخلاف بزرگسالان، در کودکان سخت‌تر و رد تشخیص‌های افتراقی دیگر از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است. طبق نتایج به دست آمده از بعضی مطالعات انجام شده در چندین بیمارستان کودکان ووهان چین در زمان اپیدمی کرونا، کمتر از دو درصد کودکان بستری شده با علائم تنفسی در این بیمارستانها، دچار بیماری ۱۹-COVID بودند و بقیه مبتلا به آنفلوانزا یا به صورت رایج‌تر دچار بیماری‌های تنفسی دیگری بودند.

قریب به اتفاق کودکان بستری شده به دلیل کرونا سرفه و تب متوسط داشتند، ولی گاهی احساس ضعف و خستگی و در بعضی موارد علائم گوارشی و .. هم وجود داشته است.

با توجه به خفیف بودن علائم بیماری در کودکان و احتمال کم بستری مخصوصا در PICU، اقدامات پیش بیمارستانی و اطلاع از اندیکاسیون‌های بستری در کودکان کرونایی اهمیت بیشتری دارد.

گرفتن یک شرح حال خوب و معاینه دقیق می‌تواند در بسیاری از موارد به رد تشخیص‌های افتراقی دیگر کمک کند. ترس از مبتلا شدن به کرونا، گاهی موجب می‌شود معاینه و شرح حال کاملی از کودک و اطرافیان کسب نشود و این موضوع می‌تواند یکی از دلیل ارجاعات بی‌مورد در کودکان باشد.

 

 

یک نکته مهم در تشخیص و ارجاع کودکان مشکوک، توجه به سابقه مبتلا شدن به کرونا در اطرافیان کودک است. اغلب کودکان کرونایی، بیماری را از اطرافیان و بزرگسالان فامیل کسب کرده‌اند، هرچند موارد استثنا هم می‌تواند وجود داشته باشد.

ضمنا باید توجه کرد که هرچند کودکان اغلب به فرم خفیف بیماری مبتلا می‌شوند، ولی می‌توانند در ابتلای اطرافیان کاملاً موثر باشند.

 

 

دیسترس تنفسی واضح (تاکی پنه و ریت تنفسی بالا نسبت به سن، رترکشن قفسه سینه، نازال فلرینگ، سیانوز، گرانتینگ)

اشباع اکسیژن شریانی SpO ۲ زیر ۹۰ درصد در هوای اتاق و زیر ۹۳ درصد با دریافت اکسیژن

استفراغ و عدم تحمل دهانی

دهیدراتاسیون غیر خفیف

ضعف و بیحالی شدید

وجود علایم شوک یا افت فشار خون بر اساس سن (کمتر از صدک پنجم)

 

نقص‌های ایمنی مادرزادی یا اکتسابی و بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون، بیماری‌های تنفسی زمینه‌ای، دیابت و ... (در کودکان دارای ریسک فاکتور مشکوک به کرونا که علائم خفیف تنفسی داشته و اندیکاسیون‌های بستری را ندارند، بهتر است آزمایشات خونی و تصویر برداری ریوی) در نقص‌های ایمنی سی تی ارجح‌تر از گرافی است که درخواست شود و براساس نتیجه‌های تصویربرداری و آزمایشات در مورد بستری کردن یا شروع درمان سرپایی آن‌ها تصمیم گیری گردد.

 

این کودکان نیازی به بررسی آزمایشگاهی یا رادیولوژیکی ندارند و میتوانند باتوصیه‌های لازم در منزل استراحت کرده، درمان علامتی و درصورت صلاحیت متخصص کودکان، آنتی بیوتیک هم دریافت کنند.

 

این کودکان ترجیحاً بهتر است یک اتاق جدا داشته باشند و تمامی احتیاطات تنفسی و تماسی حداقل بمدت دو هفته در مورد آن‌ها رعایت شود.

باید به والدین و همراهان کودک تاکید شود در صورت تداوم تب بیش از سه روز یا بالا رفتن شدت سرفه‌ها و ایجاد تنگی نفس یا هر گونه بدحالی باید فوراً به بیمارستان مراجعه نمایند.