رویای استقلال در ۱۰ هفته زنده می‌شود؟

 

اقتصاد۲۴- در آن روز‌ها استقلال از ۸ بازی، صاحب ۷ برد و یک مساوی (مقابل سپاهان) شده بود و مجموعه‌ای توقف ناپذیر جلوه می‌کرد. تیم سیری ناپذیر استراماچونی، حریفان را یکی پس از دیگری شکست می‌داد و رویای قهرمانی برای هواداران قابل تحقق‌تر از همیشه به نظر می‌رسید.

اما درست از بازی بعدی بود که قهر استراماچونی، این تیم را دچار حاشیه‌های بی شمار کرد. یک مساوی بدموقع در دقایق پایانی مقابل پیکان که با اشتباه داوری همراه شد، استقلال را فقط یک هفته صدرنشین نگه داشت و در روز‌هایی که پرسپولیس بی وقفه حریفانش را شکست می‌داد، دو باخت مقابل ماشین سازی و گل گهر باعث شد استقلال از صدر جدول فاصله بگیرد.

 

حتی اگر فرض کنیم استقلال در بازی عقب افتاده فولاد را شکست دهد، باز هم ۸ امتیاز با پرسپولیس فاصله دارد. اگر میانگین امتیاز‌هایی که پرسپولیس در ۲۱ بازی به دست آورده را ملاک قرار دهیم، شاگردان فرهاد مجیدی برای رسیدن به قهرمانی باید از ۱۰ بازی، ۳۰ امتیاز بگیرند. یعنی ده برد پیاپی! این اتفاقی است که تا به حال در تاریخ لیگ برتر رخ نداده و هیچ تیمی نبوده که در ادوار مختلف، ۱۰ بازی پیاپی را با برد تمام کند. اما اگر پرسپولیس مثل فصل گذشته در اواخر لیگ لغزش داشته باشد، شاید این فاصله جبران شدنی باشد.


به بیان ساده تر، قهرمانی استقلال فقط در صورتی محقق می‌شود که دو شرط به صورت همزمان محقق شود؛ اول اینکه استقلال در ۱۰ بازی حداقل ۲۵ تا ۲۷ امتیاز بگیرد و دوم، پرسپولیس در ادامه راه، امتیاز‌های زیادی از دست بدهد. اما بیایید ببینیم استقلال در دوره‌های گذشته، وقتی در کورس قهرمانی بوده، در ۱۰ هفته پایانی لیگ در دوره‌های گذشته چه عملکردی داشته؟

 

در لیگ دوازدهم (فصل ۹۱-۹۲) استقلال در هفته بیست و نهم قهرمانی اش را قطعی کرد و بازی آخر این تیم مقابل پگاه گیلان، تشریفاتی بود، اما در فصلی که پرسپولیس به مقام هفتم رسید، در ۱۰ دیدار صاحب ۷ برد و ۳ مساوی شد تا بالاتر از تراکتور و سپاهان، فاتح لیگ شود. در آن دوره که استقلال، امیر قلعه نویی را روی نیمکت مربیگری داشت، در هفته‌های پایانی فقط به سپاهان، نفت تهران و صبا امتیاز داد تا میانگین ۲.۴ امتیاز برای هر بازی را ثبت کند. این آخرین قهرمانی استقلال تا امروز، در لیگ برتر است.

 

---

بیشتر بخوانید: سرمربی استقلال تضمین خواست!

---

در لیگ سیزدهم اوضاع دقیقاً برعکس شد. استقلال با قلعه نویی و یک تیم پر ستاره، لیگ را بسیار خوب شروع کرده بود، امیدوار بود که از عنوان قهرمانی اش دفاع کند، اما در ۱۰ هفته پایانی، اوضاع به کلی تغییر کرد و فصل را به شکلی کابوس وار به پایان رساند. آبی‌ها در فصل ۹۲-۹۳ تا شروع هفته بیستم، صدرنشین بودند، اما در هفته‌های پایانی فقط صاحب ۴ برد شدند و ۳ شکست مقابل ملوان انزلی (۴-۲)، نفت تهران (۱-۰) و تراکتور (۳-۱) کافی بود تا استقلال در پایان فصل به رده پنجم سقوط کند. استقلال در آن سال اگر در هفته آخر مقابل تراکتور پیروز می‌شد، فصل را با نایب قهرمانی تمام می‌کرد، اما تیمی که فروپاشیده شده بود، در ۱۰ بازی آخر به میانگین ضعیف ۱.۵ امتیاز برای هر بازی رسید تا جام را به فولاد خوزستان واگذار کند که در همین مقطع از فصل ۲۱ امتیاز کسب کرده بود.

 

در لیگ شانزدهم، باز همان سنت بد شروع کردن لیگ ادامه داشت و استقلال در ۵ هفته ابتدایی، فقط باخت و مساوی کرد. در همان شروع لیگ، اما پرسپولیس با برانکو، امتیاز جمع می‌کرد و همین روند را تا هفته بیستم ادامه داد. به طوری که پرسپولیس تا این مقطع فقط یک بار شکست خورده بود و فاصله‌ای بعید با دیگران ایجاد کرده بود. استقلال که علی منصوریان را به عنوان سرمربی در اختیار داشت، خیلی دیر از خواب بیدار شد و در ۱۰ بازی آخر، کاملاً متحول شد. ۷ برد، ۲ مساوی و فقط یک شکست مقابل تراکتور، اگرچه برای رسیدن به صدرجدول ناکافی بود، اما باعث شد استقلال با کسب میانگین ۲.۳ امتیاز در هر بازی، بالاتر از تراکتور به عنوان نایب قهرمانی برسد.

 

سال بعد یعنی فصل ۹۶-۹۷ همان حکایت شروع ناامید کننده باز هم گریبان استقلال را گرفت. نتایج ضعیف و تحمل ۴ شکست در ۷ بازی ابتدایی، به اخراج علی منصوریان و استخدام وینفرد شفر منجر شد. در نیم فصل دوم، استقلال تبدیل به یک تیم فوق العاده شد که در ۱۰ بازی آخر صاحب ۸ برد و ۱ مساوی شد تا در پایان در جایگاه سوم جدول قرار بگیرد. تنها شکست استقلال در ۱۰ هفته پایانی هم در شرایطی رقم خورد که آبی‌ها با گل وریا غفوری از ذوب آهن پیش بودند، اما دو گل در نیمه دوم از استنلی کی روش و محمدرضا حسینی که این آخری در دقیقه ۹۲ به ثمر رسید، جای برنده و بازنده را عوض کرد. با این حال وینفرد شفر در ۱۰ بازی به میانگین ۲.۵ امتیاز برای هر بازی رسید که در مقیاس فوتبال ایران، یک عدد رویایی است.

 

طعنه آمیز است که استقلال در لیگ نوزدهم از سنت «شروع ناامید کننده» عدول نکرد و با استراماچونی هم ۵ هفته ابتدایی را بدون برد پشت سر گذاشت. با این تفاوت که مربی ایتالیایی که در اوج محبوبیت ایران را ترک کرد و حالا فرهاد مجیدی برای اینکه رویای قهرمانی استقلال را همچنان زنده نگه دارد، باید به میانگین امتیازی فراتر از قلعه نویی، منصوریان و شفر برسد.
قلعه نویی در استقلال به میانگین ۲.۴ امتیاز برای هر بازی، منصوریان به میانگین ۲.۳ و شفر به ۲.۵ رسیده و اگر فرض کنیم پرسپولیس در ادامه راه و در ۹ هفته باقی مانده چند بار متوقف شود، فرهاد باید احتمالاً به میانگین ۲.۷ امتیاز برای هر بازی نزدیک شود. یعنی ۹ برد و یا ۸ برد و ۲ مساوی. کاری که باتوجه به چند ماه تعطیلی لیگ و این بدن‌های ناآماده و سکو‌های خالی از تماشاگر، نشدنی نیست، اما بسیار بسیار دشوار است.

اگر لیگ ادامه پیدا کند استقلال باید به ترتیب با فولاد خوزستان، سایپا، پارس جنوبی جم، تراکتور، نفت آبادان، نساجی، سپاهان، شهرخودرو، پیکان و شاهین بوشهر بازی کند. آیا فرهاد مجیدی می‌تواند در این شرایط غیرطبیعی ناشی از ویروس کرونا، یکی از بزرگترین شگفتی‌های تاریخ فوتبال ایران را رقم بزند؟