در تخت جمشید ۴ نوع سرستون به کار رفته است که همه سرستون‌های تخت جمشید از نوع زومورفیک (جانورسان) هستند. بنابر عقیده برخی باستان‌شناسان ۲ سرستون گریفین موجود در مجموعه پارسه بصورت نمونه ساخته شده و مورد پسند شاه هخامنشی قرار نگرفت و به همین دلیل کنار گذاشته شد.
تخت جمشید شیراز یا پارسه، نام بناییست که پشت آن هزاران تمدن و فرهنگ نهفته است. محبوبیت و شهرت این بنا به‌اندازه‌ایست که بازدید گردشگران و مهمانان نوروزی از این بنای کهن یکی از اصلی‌ترین برنامه‌های آن‌ها خواهد بود.
نوروز ریشه عمیقی در ایران باستان دارد و پرسپولیس (تخت‌جمشید) پایتختی بود که آیینهای مهمی همچون نوروز در آن جشن گرفته می‌شد، در بقایای بازمانده از کاخ‌ها نقش‌هایی حجاری شده که گویای این ماجرا است.
همایش بین‌المللی نوروز دوشنبه (۲۷ اسفند ۱۴۰۳) با حضور سفیران کشور‌های ازبکستان، قزاقستان و تاجیکستان در پایگاه میراث جهانی تخت جمشید برگزار شد. در این مراسم از نشان بین‌المللی نوروز رونمایی شد
دانیال وحدتی، هنرمند ایرانی ویدیویی را در اینستاگرام منتشر کرده است که در آن دیوارنگاره‌های تخت جمشید با استفاده از هوش مصنوعی به حرکت درآمده‌اند. وحدتی نوشت: دیوارنگاره‌های تخت جمشید ، جلوه‌ای بی‌نظیر از هنر و فرهنگ ایران باستان هستند. این آثار، روایت‌گر تاریخ، شکوه و هنر مردمانی‌اند که تمدنی عظیم را بنیان نهادند. هر کتیبه و نقش، داستانی از اتحاد، صلح و قدرت امپراتوری هخامنشی را به تصویر می‌کشد.
بارش باران در آخرین روزهای اسفند ۱۴۰۳، جلوه‌های زیبا و متفاوت به مجموعه تاریخی تخت جمشید به‌عنوان یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری ایران بخشیده است.
تخت جمشید که با نام پارسه و پرسپولیس هم شناخته می‌شود، آیینهای از تاریخ و فرهنگ کهن ایران زمین به شمار می‌رود که به دستور داریوش بزرگ در سال ۵۱۸ ق. م به‌عنوان یکی از شاهکار‌های معماری زمان خود در سطح جهان ساخته شد.
تخت جمشید در شهر باستانی پارسه یکی از شهر‌های باستانی ایران قرار داشته است که طی سالیان، پیوسته پایتخت تشریفاتی شاهنشاهی هخامنشی بوده است. این بنای تاریخی و با عظمت اکنون در مرودشت استان فارس واقع شده است/ عکس از علی‌رضا نادری‌فرد
تخت جمشید مجموعه‌ای از چند کاخ تو در تو در کنار دشت مرودشت و در کوهپایهٔ کوه رحمت در استان فارس واقع در شهر مرودشت ایران است. در دوره‌های تاریخی پس از هخامنشیان، به دلیل فراموشی خط و زبان پارسی باستان و ناآشنا بودن سنگ نوشته‌ها، نام پارسه فراموش شده و مردم نام تخت جمشید (پادشاه پیشدادی) را بر روی کاخ می‌نهند. تخت جمشید در شهر باستانی پارسه یکی از شهر‌های باستانی ایران قرار داشته است که طی سالیان، پیوسته پایتخت تشریفاتی شاهنشاهی هخامنشی بوده است. / عکس از علی‌رضا نادری‌فرد
بارش باران در روزهای ۲۴ و ۲۵ بهمن ۱۴۰۳، جان تازه‌ای به چهره‌ی شیراز بخشید. در این میان، تخت جمشید ، به‌عنوان یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری، همچنان پیشتاز در جذب علاقه‌مندان به تاریخ و معماری ایران‌زمین بود. قطرات باران در این دو روز، شکوه این مجموعه‌ی باشکوه را دوچندان کرد و جلوه‌ای تازه به سنگ‌های کهن آن بخشید.
هرتسفلد نخستین بار در سال ۱۲۸۴ به ایران آمد و در تخت جمشید وپاسارگاد دست به تحقیق و پژوهش زد که حاصل آن کتابی درباره تاریخ ایران باستان شد که چند سال بعد در آلمان به انتشار رسید. اما اولین کاوش‌های علمی در تخت جمشید توسط ارنست امیل هرتزفلد آلمانی در ۱۹۳۱ تحت نظر رضاشاه پهلوی صورت گرفت. وی توسط مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو فرستاده شده بود. یافته‌های وی هنوز در این مؤسسه نگه‌داری می‌شوند. تصویر نخست نیز پیش از کاووش اولیه در دوره قاجار است و تصویر دوم اولین روزهای سربرآوردن تخت جمشید پس از کاوش علمی است.
روز گذشته خبری با عنوان «شاهکار تازه در تخت جمشید ؛ گل ستون کاخ صدستون متلاشی شد!» منتشر شد که حکایت از یک تخریب به دلیل اقدامات غیرکارشناسی در این محوطه جهانی داشت.