حجم ذخیره آب در سدهای تهران در تاریخ چهارم مهرماه بیانگر این است که حجم مخازن نسبت به سال قبل ۲۲۷ میلیون مترمکعب و نسبت به میانگین بلندمدت ۳۶۰ میلیون مترمکعب کاهش یافته و درصد پرشدگی سدها اکنون ۱۴ درصد ثبت شده است، موضوعی که بیانگر شدت اثر خشکسالیهای اخیر و کاهش بارشها بر منابع آبی استان است.
بحران آب ایران را نمیتوان فقط به تغییرات اقلیمی یا کاهش بارندگی نسبت داد. این بحران بیش از هر چیز، بحران حکمرانی آب است. سیاستهای کوتاهمدت، نبود شفافیت و نگاه بخشی، ما را به مرز ورشکستگی آبی کشانده است.
سخنگوی صنعت آب کشور گفت: هم پیش بینی مراجع بین المللی و هواشناسی کشور در پاییز نشان دهنده کم بارشی سخت است و این ما را ملزم میکند برنامه ریزی سختگیرانه برای آب شرب و واقع بینانه برای کشاورزی داشته باشیم.
عصر روز جمعه که مأموران هلالاحمر شهرستان نقده با تماسی تلفنی بهسمت روستا حرکت میکنند، احتمالاً فکر میکردند قرار است سر صحنه یک تصادف حاضر شوند. اتفاقی که در آن مناطق بهدلیل جادهها و مسیرهای دسترسی غیراستاندارد پرتکرار است. اما ماجرا این نبود.
به گفته مدیرکل دفتر زمینشناسی، برای گذر از بحران ابتدا باید به سراغ بخشی رفت که بیشترین برداشت را انجام میدهد: کشاورزی. حدود ۸۰ درصد منابع آب زیرزمینی ایران در این بخش مصرف میشود.
ایران در گرداب خشکسالی گرفتار شده؛ جایی که تغییرات اقلیمی، برداشت بیرویه آب و سیاستهای ناکارآمد در هم آمیخته و منجر به بحران انرژی شده است. بدون تحولات اساسی در مدیریت منابع، آینده انرژی پایدار ایران در خطر است.
در حال حاضر وضعیت آب در تهران یکی از چالشهای مهم این کلانشهر محسوب میشود. با توجه به رشد جمعیت و افزایش تقاضای آب، منابع آبی تهران تحت فشار زیادی قرار دارند. به طوری که سدهای مهمی مانند سد لتیان، سد امیرکبیر و سد لار که نقش کلیدی در تأمین آب این شهر دارند به دلیل کاهش بارشها و خشکسالیهای مکرر روزهای خوبی را سپری نمیکنند.
طی نیمقرن گذشته، منابع آب تجدیدپذیر ایران از ۱۳۰ میلیارد مترمکعب (۱۳۷۳) به ۱۰۳ میلیارد مترمکعب (۱۴۰۱) کاهش یافته؛ یعنی ۲۱ درصد افت در ۳۰ سال. در همین مدت، مصرف از ۸۱ میلیارد مترمکعب به بیش از ۹۵ میلیارد مترمکعب رسیده است. این یعنی سالانه نزدیک به ۹۰ درصد منابع تجدیدشونده مصرف میشود، درحالیکه در معیارهای جهانی استفاده پایدار حداکثر ۴۰ درصد است.
کد خبر: ۳۲۷۹۷۴ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۷/۰۲
پیامدهای عقبگرد وزارت نیرو از پروژه کنتورهای چاهها چیست؟
تغییرات اقلیمی، کاهش بارشها و گسترش ریزگردها تنها دلیل بحران آب امروز ایران نیست؛ فرسودگی شبکههای توزیع و نشتهای گسترده یکی دیگر از دلایل مهم کم آبی است که تا کنون به طور جدی به آن پرداخته نشده است. ابعاد این بیتوجهی در نمونه دریاچه ارومیه مشهود است.
بر اساس امار و ارقام ارائه شده در مجموع سدهای پنج گانه تهران، در حال حاضر ۲۷۸ میلیون متر مکعب پر شدگی دارند در حالی که سال گذشته این عدد به ۵۱۳ میلیون متر مکعب میرسید.
سخنگوی صنعت آب تأکید کرد برنامهریزی برای تأمین آب شرب تا دیماه با درنظر گرفتن بدبینانهترین سناریوها انجام شده و همکاری مردم در مصرف صحیح آب بسیار مهم است.
معاون طرح و توسعه شرکت آب منطقهای استان البرز اعلام کرد که بر اساس آخرین آمار در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۴۰۴، میزان ذخایر آبی در سد کرج و سد طالقان به شدت کاهش یافته است.
سد کرج در شرایطی تنها ۳۵ میلیون مترمکعب آب در مخزن خود دارد که حدود ۸۰ درصد ظرفیت آن خالی است و فقط نزدیک به ۲۰ درصد حجم سد با آب پر شده؛ آن هم در حالی که بخشی از این میزان، جزو ذخیره غیرقابل بهرهبرداری یا همان حجم مرده سد به شمار میرود.
بررسیها نشان میدهد از ۲۷ همت در نظر گرفته شده برای رفع تنش آب، حدود یکدهم یعنی کمتر از ۳ همت از این نیاز تأمین شده و بسیاری از پروژههای رفع تنش آبی تحت تأثیرعدم تأمین منابع مالی، با تأخیر در اجرا مواجهاند.
«مجموع حجم موجودی مخازن سدهای طالقان، لتیان، لار، ماملو و کرج تا ۲۵ مردادماه، به گفته سعید سلیمانیها، کارشناس اندیشکده تدبیر آب ایران به «اعتماد» حدود ۳۲۵ میلیون مترمکعب است که بیانگر درصد پرشدگی کمتر از ۱۸ درصد است. به گفته این کارشناس حدود نیمی از این حجم برای تامین آب شرب مردم استانهای تهران و البرز مناسب است.»
استاد پژوهشکده بینالمللی زلزلهشناسی میگوید: «کاهش سطح آب در دریاچه ارومیه، که بخشی از آن به دلیل شدت گرفتن خشکسالی است، تنش بر گسلهای فعال مجاور را افزایش داده است و به طور بالقوه باعث لرزهخیزی بالاتر میشود. به عبارتی، تغییرات اقلیمی با افزایش فعالیت لرزهای مربوط است.»
دلیل قطعی آب چندساعته در این مناطق، افت فشار شبکه توزیع آب شهری و مصارف بالا در این مناطق بوده وبهعبارتی آب به هر قسمت از شبکه نرسیده، منجر به قطع ناشی از افت فشار شده است.
خشکسالی و بیابی ممکن است خیلی زودتر از آنچه همه تصور میکردند صلح و امنیت جهانی را در معرض خطر قرار دهد. از تهران تا لسانجلس، از رود نیل تا رود سند، کمآبی به تدریج به عامل اصلی منازعهها و اختلافهای سیاسی تبدیل میشود.