ناصرالدین شاه امامه را دوست داشت و تابستان‌ها چند هفته‌ای در آن اردو میزد و به تفرج و شکار در روستا مشغول می‌شد. در یکی از سفرها، شاه در آنجا دختر چوپانی ۱۶ ساله به نام فاطمه را دید. ناصرالدین شاه با او به گفتگو پرداخت و از بیان او خوشش آمد
با ورود دستگاه مورس و تلگراف به ایران، بی‌اعتمادی به فناوری جدید و مقاومت و مخالفت مردم و بخشی از بدنه دربار و دولت نسبت به این وسیله ناشناخته بالا گرفت و ناصرالدین شاه را به فکر انداخت تا کاری کند تلگراف و تلگراف‌خانه جایش را بین مردم باز کند به همین دلیل دستور رایگان شدن تلگراف را صادر کرد و باعث شد اعتماد و انگیزه عموم به تلگراف بازسازی شود.
پس از عزل امیر و قتل فجیع اش، عزت الدوله که هنوز در مرگ شوهر سیاهپوش بود، به فرمان مادر ابتدا با میرزا کاظم خان (پسر میرزا آقاخان نوری) و سپس با شیرخان اعتضادالدوله و بعد از آن با یحیی خان مشیرالدوله ازدواج کرد.
تاریخ خانه: سفر فرنگ برای ناصرالدین شاه آنقدر خاطره انگیز و دلنشین بود که برای سفر‌های بعدی خود با درخواست وام از بیگانگان برای تامین سفر‌های خود مشکلات اقتصادی زیادی را به وجود می‌آورد! عکسی تاریخی از نخستین سفر یک پادشاه ایرانی به اروپا در سال ۱۲۵۲ را بینید.
شاید دربارۀ هیچ‌یک از پادشاهان ایران به اندازۀ ناصرالدین‌شاه قاجار متعدد و متنوع گفته و نوشته نشده باشد و، چون دربارۀ آخرین پادشاه ایران هم به اعتبار انقلاب کتب بسیاری منتشر شده این گزاره می‌تواند قطعی‌تر باشد که زندگی هیچ‌یک از پادشاهان ایران به اندازۀ ناصرالدین‌شاه قابلیت روایت‌گری با قصه‌های گونه‌گون ندارد و یکی از دلایل شمار فراوان همسران (شامل چهار زن عقدی و صیغه‌ای‌ها) است و به تبع آن ۳۷ فرزند.
خدیجه‌خانم تجریشی (درگذشتهٔ دی ۱۲۳۸ هجری خورشیدی) که با نام جیران شناخته می‌شود و فروغ‌السلطنه لقب دارد، یکی از همسران محبوب و نخستین سوگلی ناصرالدین‌شاه، پادشاه ایران بود.
در طول مدت نزدیک به یک قرن و نیم دوران حکومت قاجاریه از شخصیت‌های بسیاری نام برده شده است و در میان رجال این دوران زنی به نام ملک جهان خانم مهدعلیا مادر ناصرالدین شاه به چشم می‌خورد که یکی از شخصیت‌های قابل توجه و زن مقتدر و بد نام دربار ناصری است.
ساعت شمس‌العماره حدود ۱۵۰ سال پیش توسط ملکه ویکتوریا به ناصرالدین شاه اهدا شد. این ساعت تاکنون دوبار از صدا افتاده و اکنون بعد از سالها دوباره تعمیر و صدای ناقوس آن در شهر طنین‌انداز شده است.
ایمنی اجتماعی و حفظ حقوق کشاورزان دو عامل اصلی ترقی فلاحت بود و با برانداختن آیین کهنه سیورسات و حمایت امیر کبیر از روستاییان بود که میزان تولید محصولات کشاورزی افزایش یافت و کشت محصولات تازه‌ای نیز آغاز شد.