بخش آخر وفاق که در صحبت‌های دکتر پزشکیان در انتخابات هم بود ولی هنوز تبدیل به راهکار نشده، فرصت محوری است. باید مسائل داخلی از حجاب گرفته تا اینترنت، زنان، بخش خصوصی، شرکت ها، ایرانیان خارج از کشور، جوانان نسل z و... را فرصت ببینیم و نه تهدید.
محمد جعفر قائم‌پناه معاون اجرایی رئیس جمهور در پاسخ به یکی از کاربران شبکه ایکس درباره ظریف نوشت: جناب آقای دکتر ظریف یکی از دلسوزان ایران عزیز، با دانش و تجربه‌ای کم‌نظیر در سیاست خارجی است؛ متأسفانه دولت وفاق ملی به‌دلیل قانون غیرمنطقی مشاغل حساس، از همکاری با ایشان در هیات دولت محروم ماند. امیدوارم رئیس جمهور محترم به نحو مقتضی از دانش و تجربه ایشان استفاده کند.
محمدجواد ظریف گفت: من مسوول مذاکره نیستم، اما اگر بودم پشت تلویزیون مذاکره نمی‌کردم. اطمینان می‌دهم ایران پشت هر میز مذاکره‌ای بنشیند منابع و ابزار قدرتمند برای مذاکره دارد
حضور محمدجواد آذری جهرمی و محمدجواد ظریف در کنار مسعود پزشکیان در ایام انتخابات توانست اتمسفر مثبتی برای پزشکیان ایجاد کند و سبد رأی پزشکیان را تقویت کند. اما چگونه دو وزیر روحانی برگ برنده تحریک آراء خاکستری برای حضور پای صندوق رای و نوشتن نام مسعود پزشکیان بر روی برگه‌های انتخاباتی شدند؟
محمدجواد ظریف گفت: بسیاری از فارغ التحصیلان مدرسه علوی عضو مجاهدین خلق یا همان منافقین امروزی شدند. یک واقعیتی وجود داشت که در آن زمان دانش آموزان را تشویق می‌کردند تا در جلسات مختلف حضور پیدا کنند. درخواست های بسیاری وجود داشت که دانش آموزان عضو انجمن حجتیه شوند اما اینگونه نشد. از میان افرادی که در انجمن حجتیه حضور دارند، دوستدار انقلاب هم وجود دارد.
محمدجواد ظریف گفت: ما در انجمن اسلامی آمریکا خیلی سیاست زده نبودیم و با نگرش‌های مختلف در کنار یکدیگر کار می‌کردیم. رفتار ما در انجمن اسلامی با یکدیگر همانند رفتار علما بود؛ سر سفره افطار قربون صدقه یکدیگر می‌رفتند اما در برخی مسائل فکری با یکدیگر دعوای شدید می‌کردند.
ظریف در پاسخ به یکی از پرسش‌ها مبنی بر ایجاد محدودیت از سوی آقای پزشکیان بر وی مبنی بر کناره گیری از سمت معاون راهبردی رئیس جمهور گفت: «نمی‌دانم!» وی ادامه داد به آقای اژه‌ای گفتم ترجیحم این است که دادگاه مرا برکنار کند تا اینکه خودم استعفاء دهم. ظریف ادامه داد ایشان در پاسخ گفتند به مصلحت نیست!
محمدجواد ظریف ، وزیر خارجه پیشین جمهوری اسلامی ایران که در دولت چهاردهم به‌عنوان معاون راهبردی مسعود پزشکیان خدمت می‌کرد، روز ۱۳ اسفند با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس خبر داد که از مقام خود استعفا داده‌است.
سرمایه‌های انسانی به‌مراتب ارزشمندتر از سرمایه‌های مادی هستند. نمی‌توان با وضع قوانین محدودکننده، انتظار پیشرفت و توسعه داشت. کشوری که نخبگان خود را طرد کند، ناگزیر در چرخه‌ای از رکود و فرار استعداد‌ها گرفتار خواهد شد.
مناسبات ارتباطی دولت و جریانات رادیکال چه سمت و سویی پیدا می‌کند؟ آیا با اتفاقاتی که طی هفته گذشته و هفته‌های قبل‌تر از آن رخ داده، آیا باید ایده وفاق را بلاموضوع تلقی کرد و رای به تقابل و تنازع سیاسی داد؟
ساسان کریمی، معاون ظریف در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «دکتر ظریف به معاونت راهبردی باز نمی‌گردند، همانطور که نوشته‌اند ایشان "استعفا نداده‌اند" بلکه تلقی‌شان این است که از کار "کنار گذاشته شده‌اند". از رسانه‌ها می‌خواهم که در نقل کلمات حسن امانت را رعایت کنند. خبر‌های دیگر موضوعیت ندارند»
مسعود پزشکیان در شرایطی که دولت خود را دولت وفاق عنوان می‌کرد و البته با همین کلیدواژه پست‌های کلیدی و مناصب اصلی کشور را تقدیم جناح بازنده کرده بود؛ حالا در هفتمین ماه از آغاز به کار دولتش با چالش‌های جدی در آرایش اعضای کابینه‌اش مواجه شده و دقیقا همان روزی که بهارستان‌نشینان، وزیر اقتصاد را از قطار دولت او پیاده کردند، معاون راهبردی‌اش نیز خبر از ترک ایستگاه پاستور داد.