یک کارشناس اقتصادی میگوید: عامل اصلی و تعیین کننده در وضعیت نابسامان فعلی آموزش همگانی در ایران، نظام اقتصادی اجتماعی حاکم است و این سازوکار سبب شده که ۳۰ درصد مردم فقیر بمانند و نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر هم لااقل از تحصیل باز بمانند.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش گفت: «در دوره ابتدایی در سالتحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ حدود ۲۱۶ هزار و ۲۴۳ کودک بازمانده از تحصیل داشتهایم که از این تعداد ۳۱ هزار و ۵۱۸ نفر تا کنون به تحصیل بازگشتهاند.»
پژوهشگر آموزش و پرورش با بیان اینکه در بحث عدالت آموزشی، شورای عالی آموزش و پرورش و مراجع دیگر آمارهای متفاوتی از بازماندگان از تحصیل ارائه میدهند گفت: این آمار در سنین لازم التعلیم حدود ۹۰۰ تا یک میلیون نفر است.
علی صداقتی خیاط فعال حقوق کودک درباره سوادآموزی به کودکان گفت: تعداد افراد بیسواد در کشور بسیار زیاد است. دولت به روی خود هم نمیآورد. نمیخواهیم از ما حمایت کنند، فقط ما را به حال خود رها کنند.
یکی از مهمترین علائم و نشانههایی که افزایش آمار بیسوادی به ما نشان میدهد این است که آموزش و پرورش و ساختار آموزشی که سوادآموزی هم جزو آن حساب میشود؛ یک ساختار ناکارآمد و لنگانی است
آمار تازه مرکز آمار ایران میگوید که نه تنها میزان و تعداد دانشآموزان بازمانده از تحصیل افزایش یافته که شدت یافتن مدارس غیرانتفاعی و تبعیض در توزیع امکانات آموزشی، شرایط سختی را برای کودکان طبقات فرو دست و محروم ایجاد کرده که ضروری است درباره آن چارهاندیشی شود.
جمعیت کودکان شش تا ۱۲ساله بازمانده از تحصیل در بازه زمانی ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۱ حدود دوبرابر شده است. گزارش مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد در این دوره همچنین تعداد کل بازماندگان تحصیلی از حدود ۷۷۷ هزار نفر در سال ۱۳۹۴ به بیشتر از ۹۱۱ هزار نفر در سال ۱۴۰۱ رسیده است.
معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه کسانی در متوسطه دوم نمیتوانند به هر دلیلی تحصیل خود را ادامه دهند، به خیل تارکین تحصیل میپیوندند و همین افراد نرخ پوشش تحصیلی ما را تحت تاثیر قرار میدهند، گفت: در مقطع متوسطه اول ۳.۹ درصد دختران و ۴.۵۵ درصد پسران ترک تحصیل میکنند.
مدیرکل دفتر امور آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه از اعلام نتایج برنامه وزارت رفاه برای شناسایی علل بازماندگی از تحصیل کودکان شش تا ۱۱ ساله تا ۱۵ روز آینده خبر داد.