تعداد ۳۱ دانشگاه از جمهوری اسلامی ایران در رتبهبندی آسیایی کیو اس ۲۰۲۴ حضور دارند، این در حالی است که در سال گذشته برای اولین بار دانشگاههای ایران با ۱۲ دانشگاه در این رتبهبندی حضور داشتند.
رفتار ناشایست و الفاظ رکیک استفاده شده توسط غلامرضا جمشیدیها، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ، به چند دانشجو، موجی از انتقادها را در فضای دانشگاهی و شبکههای اجتماعی به دنبال داشته است.
رئیس دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی دانشگاه تهران تذکر مأموران حراست دانشگاه به دانشجوی دختر به دلیل بی حجابی و از حال رفتن این دانشجو را رد و تاکید کرد که تذکر مأمور به دلیل «بغل کردن دانشجوی دختر و پسر» بوده است.
فقط کافیست سری به خیابان انقلاب و محدوده دانشگاه تهران بزنید تا با پیشنهادهای خرید مدرک، نوشتن مقاله، نوشتن پایان نامه و امثالهم مواجه شوید. این فساد به حدی رایج و علنی شده است که صحنه بسیار زشتی را خلق کرده است
سال تحصیلی جدید دانشگاهی ایران در شرایطی آغاز شد که شماری از استادان برجسته دانشگاهی در کشورمان فرصت حضور در دانشگاهها را از دست دادهاند. چهرههایی، چون شریفی زارچی، آذین موحد، مسعود اولیاء، امیر مازیار، صالحی امیری، حسین علایی و ... بخشی از نامهایی هستند که به دلیل اجرای رویکرد خالصسازی در دانشگاهها از ورود آنها به دانشگاه جلوگیری شده است.
مشاور وزیر علوم گفت: در مورد اخیر دانشگاه تهران ، هم خود دانشجو مرتکب تخلف شده و هم استاد راهنما بدون مجوز دانشگاه جلسه دفاع را برگزار کرده است در صورتی که اجازه این امر را نداشته است.
رئیس دانشگاه تهران گفت: چگونه است که ۵۹ نفر از سوی این اعضای هیات علمی که در برخی موارد با اصرار خودشان، بازنشسته میشوند، هیچ نارضایتی در رسانهها منعکس نمیشود، اما یک نفر خود را تافته جدابافته میداند و در رسانهها ادعا میکند که «مرا بازنشسته کردند» و توقع دارد که مادامالعمر در استخدام دانشگاه باشد.
یک دکتری انسانشناسی میگوید: دانشگاه برای اخراج اساتید زن بهای کمتری میپردازد. رسانهها خبر اخراج زنان را کمتر پوشش میدهند. وقتی هم که پوشش میدهند با این عنوان که یک استاد زن اخراج شد خبر را کار میکنند.
هر روز نام استادان و مدرسان جدیدی در لیست اخراجیها قرار میگیرد و به موازات تشدید اوضاع، واکنشها و انتقادها به موج اخراج اساتید دانشگاهها همچنان ادامه دارد.
یک استاد دانشگاه میگوید: اگرچه آمار رسمی وجود ندارد، ولی در دانشگاه تهران نزدیک به ۵۰ عضو هیئت علمی رفتهاند و من خبر موثق دارم که چند برابر آنها در حال تدارک رفتن هستند.
یک استاد دانشگاه میگوید: «اگرچه آمار رسمی وجود ندارد، ولی در دانشگاه تهران نزدیک به ۵۰ عضو هیئت علمی رفتهاند و من خبر موثق دارم که چند برابر آنها در حال تدارک رفتن هستند. اعضای جوانتر هیئت علمی با حقوق ناچیز امکان تدوام زندگی و کار علمی ندارند و طبیعی است از این فرصتها بیشتر استفاده خواهند کرد. عملا هیچ فارغ التحصیلی از دانشگاههای معتبر خارجی تمایل به برگشت به ایران ندارد و اگر هم گاهی این اتفاق میافتد دلایل دیگری دارد.»