روز گذشته روزی پر از شایعه و حاشیه در مدیریت شهری پایتخت بود. گفته می‌شود شهردار تهران پس از بازگشت از بروکسل و مجمع عمومی متروپلیس، هیچ دستور کتبی‌ای را صادر نکرده است.
عضو شورای شهر تهران در مورد کشف پرونده فساد ۲۰ هزار میلیارد تومانی در شهرداری تهران خواستار ارائه گزارشی از سوی شهرداری به شورای شهر شد و بر انتشار جزئیات بیشتر پرونده تأکید کرد.
شهردار تهران درباره شایعه‌ای مبنی بر دخالت یکی از بستگان وی در شرکت کنترل ترافیک گفت: این موضوع ربطی به بستگان من ندارد و حرف غلطی است. من بستگانی در مجموعه کنترل ترافیک ندارم.
شهردار به جای طرح ریشه‌ای مشکل در سیما ظاهر می‌شود و از دیوار ثابت بین واگن‌ها خبر می‌دهد که امنیت مسافران را هم دچار مشکل می‌کند و متاسفانه کورسویی که برای تامین قطار در اواخر سال گذشته پیدا شده بود، مجددا به خاموشی گرایید.
شهردار تهران اضافه کرد: من هیچ‌جا نرفتم! من که به خودم رحم نمی‌کنم به این‌ها رحم می‌کنم؟ ۱۲ سال نماینده مجلس بودم، تنها ۵ سفر خارجی رفتم! نباید کلی حرف بزنید، خیلی بد است! واضح بگوید راجع به چه کسی حرف می‌زنید؟ هر چه بگویید یک چیزی در آستین ما پیدا می‌شود، زیاد سربه سر ما نذارید!
زاکانی را نمی‌توان در همین رویا و سودای تصاحب اکثریت صندلی‌های مجلس آتی محدود کرد؛ فعالیت‌های او قبل از شهردار شدنش و اقداماتش در شهرداری در راستای رسیدن به ریاست قوه مجریه بوده و هست. مصداق این گفته نیز ارائه طرح «راه‌اندازی سازمان فناوری‌های نوین و نوآوری شهری شهرداری تهران» توسط زاکانی است که به نوعی دولتی کوچک را در آن گنجانده بود.
شهردار تهران درباره حقوق ۴۶ میلیون تومانی مسئول حراست شورای شهر تهران گفت: ملحقات حقوق نیز در فیش اشاره شده آمده است، اما بنده دستور می‌دهم ریز مبلغ فیش مورد بررسی قرار بگیرد.
زاکانی با کوچکترین اتفاقی غیب می‌شود و مسئولیت هیچ‌چیز را نمی‌پذیرد. ناتوان از خلق حتی یک پروژه بوده است، فاقد ایده مشخصی در اداره شهر یا تبلیغات یا حتی تأمین منابع مالی است، پُرگو و تندگو است و حتی زمان‌هایی که تلاش می‌کند مثل احمدی‌نژاد با شوخی و کنایه از پاسخگویی فرار کند، به‌دلیل فقدان توانایی، کلامش به توهین شباهت پیدا می‌کند.