درس اصلی روایت معکوس لاوروف از نقش ظریف در اسنپبک این است که وابستگی به شرق همانقدر خطرناک است که دشمنی با غرب. تنها در سایه موازنه، شفافیت و استقلال تصمیمگیری است که ایران میتواند از تکرار دامهای جدید، چه از سوی واشنگتن، چه از سوی مسکو در امان بماند
علی باقری کنی به عنوان معاون علی لاریجانی در دبیرخانه شعام منصوب شد؛ دو چهرهای که هردو سابقه حضور در این نهاد را دارند، اما سیر تطور زندگی سیاسیشان تغییرات زیادی داشته است
مکانیسم ماشه یا اسنپبک (به انگلیسی: Snapback Mechanism) سازوکاری در چارچوب برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) است که به اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد اجازه میدهد در صورت نقض تعهدات از سوی ایران، بدون نیاز به رأیگیری، تحریمهای قبلی شورای امنیت را دوباره اعمال کنند.
تحولات اخیر ممکن است در نهایت به یک نقطه عطف دیپلماتیک برای ایران و آمریکا منجر شود، اما تنها در صورتی که هر دو کشور گذشته پرخطای خود را پشت سر بگذارند و با دوراندیشی و شکیبایی وارد مسیر دیپلماسی شوند.
دوباره مذاکرات هستهای. اگر تا آخر هفته دوباره خبر ناغافل تازهای بازی را عوض نکند، از شنبه بناست نمایندگان دولتهای ایران و آمریکا، ظاهراً باواسطه، به گفتوگو درباره برنامه هستهای ایران بنشینند؛ گفتوگو درباره پروندهای که بیش از دو دهه روی میز ایران و قدرتهای جهانی بوده و هنوز هم باز است.
طرفین امضا کننده برجام در سال ۲۰۱۵ میلادی عملا تنها چند ماه دیگر فرصت دارند تا مکانیسم ماشه یا اسنپ بک را فعال کنند که طبق آن تمام تحریمهای سازمان ملل متحد علیه ایران بازگردانده خواهند شد.
ایران و آمریکا هزینههای عدم دستیابی به توافق را میدانند. در نتیجه، راه حل دیپلماتیک برای بحران در حال جوشش امکان پذیر است. ایران در بهترین حالت با تحریمهای اقتصادی سنگین و سیاست به انزوا کشیده شده و در بدترین حالت با مداخله نظامی مواجه خواهد شد. بنابراین، منطقی است که اینگونه نتیجه گیری شود که هر دو سناریو هزینههای قابل توجهی را بر ایران تحمیل خواهند کرد که مدیریت آن برای دولت آن کشور دشوار خواهد بود.
رییس دولتهای یازدهم و دوازدهم، به رسم سخنرانیهای سه سال اخیرش، یک بار دیگر دست به پردهبرداری از برخی پشتپردهها زده است؛ از واکنش ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه به عدم خروج ایران از برجام گرفته تا تحولات سوریه و نزدیکبودن خطر جنگ به کشور.
کد خبر: ۲۷۴۶۰۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۹/۲۹
یک دیپلمات پیشین در گفتوگو با اقتصاد ۲۴ مطرح کرد:
سفیر پیشین ایران در آفریقای جنوبی درباره پایداری توافق ایران با ترامپ گفت: ترامپ ۲۰۲۴ با پشتوانه تجربه چهار سال زمامداری و پیروزی قاطع، تقریبا همه ارکان قدرت اعم از ریاست جمهوری، کنگره (مجلس نمایندگان و سنا) را در دست دارد. از زمان ریگان این اولین باری است که شاهد چنین اجماعی در سیاست داخلی آمریکا هستیم. این وضعیت هم برای ایران میتواند یک تهدید جدی باشد و هم فرصتی غیرقابل تکرار.
وزیر امور خارجه ایران میگوید «برجام به آن شکل فعلی که وجود دارد، به تعبیری قابل احیا نیست و حتما باید این سند دوباره باز شود، قسمتهایی از آن مورد تغییر واقع شود و مذاکرات جدیدی شکل بگیرد».
مسعود پزشکیان روز گذشته همراه با محمدجواد ظریف به اصفهان رفت. برخی تحلیلگران معتقدند که ورود ظریف به صحنه انتخابات، بازی سیاسی را تا حدی تغییر داده است. چراکه ظریف را نماد سیاست خارجی عقلانی میدانند و معتقدند که شاید حمایت ظریف، یکی از تکانههای انتخاباتی باشد که اصلاحطلبان بهدنبال آن هستند.
علی واعظ و، ولی نصر در نشریه "فارین افرز" مقالهای منتشر کردند و ایده توافق منطقهای به جای برجام را مطرح کردند که بر اساس آن ایران برنامه هستهایش را بسیار محدود کند. اما تحریمهای اروپا و آمریکا ادامه یابد و در عوض به توافق با کنشگران مختلف منطقهای دست یابد. کارشناسان حوزه سیاست خارجی، به نقد این ایده و اینکه تا چه اندازه برای طرفِ ایرانی حامل منفعت بوده و اساسا واقع بینانه است، پرداختهاند.
وزیر امور خارجه فنلاند امروز در جمع خبرنگاران با تکرار ادعاهای اخیر مقامات اروپایی علیه ایران، گفت که امیدوار است موضوع احیای توافق هستهای ارتباطی به دیگر مسائل پیرامون ایران پیدا نکند.
«عدم آمادگی بایدن جهت بسیج سرمایه سیاسی خود در پسِ یک توافق اتمی با ایران، چالشهای تهران و واشینگتن در اقناع نخبگان سیاسی و افکار عمومی داخلی خود در مورد حصول یک توافق جدید اتمی، کنشگری منفی کنگره آمریکا در مسیر دستیابی به یک توافق اتمی با ایران، و در نهایت، چالش جزیرهای بودنِ دستیابی به یک توافق اتمی میان ایران و آمریکا در چهارچوب مشکلاتِ گستردهتر این دو کشور، از جمله مهمترین موانع و سدهایی هستند که احیای برجام را با مشکلاتی جدی رو به رو کرده اند.»
به نظر میرسد درخواستهای ایران برای تضمین از آمریکا بار دیگر امیدها برای احیای توافق هستهای ۲۰۱۵ را با تردید مواجه کرده و واشنگتن و پایتختهای اروپایی مطمئن نیستند که آیا توافق ممکن خواهد شد یا خیر.