وزارت خارجه فرانسه پس از تصویب قطعنامه ضدایرانی در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، مدعی شد که تروئیکای اروپایی قصد دارد مسیر دیپلماسی درباره برنامه هستهای ایران را دوباره باز کند.
دولت آمریکا در ماههای اخیر نشان داده که تمایل ندارد بحران هستهای ایران را به مرحله تقابل امنیتی بکشاند؛ بهویژه در شرایطی که تنشها در خاورمیانه رو به افزایش است. تهران میتواند از این فرصت برای ایجاد یک چارچوب حداقلی کاهش تنش استفاده کند
خبرنگار وال استریت ژورنال گزارش داد که در صورت عدم همکاری ایران، سه کشور اروپایی موسوم به E۳ ممکن است پرونده ایران را تا ماه نوامبر به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهند و این مسئله میتواند تنشها را در عرصه بینالمللی تشدید کند.
سران فرانسه، آلمان و انگلیس در بیانیهای مشترک از توافق آتشبس و آزادی گروگانها در نوار غزه استقبال، درباره ازسرگیری گفتوگوها با ایران ابراز تمایل و بر افزایش فشار به روسیه تاکید کردند.
با رأی منفی دوباره شورای امنیت به قطعنامه پیشنهادی روسیه و چین برای تمدید ششماهه مکانیسم ماشه در جلسه روز جمعه، عملا شمارش معکوس برای بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه ایران طی ساعات پیشرو آغاز و با مهر رسمی این نهاد بینالمللی، برجام در هیاهو و غوغاسالاری غربیها دفن شد؛ نکتهای که عباس عراقچی هم بر آن صحه گذاشت
شکست قطعنامه روسیه و چین و بازگشت تحریمهای سازمان ملل، مرگ رسمی برجام را رقم زد. اما پایان برجام نباید به معنای پایان دیپلماسی باشد. ایران بیش از هر زمان دیگر نیازمند عقلانیت، صبر و پرهیز از ماجراجویی است. خروج از انپیتی نهتنها گرهی از مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور باز نمیکند، بلکه بحرانهای تازهای میآفریند. در این میان، تنها کسانی که از تشدید فشارها سود میبرند، کاسبان تحریم و شبکههای غیرشفاف اقتصادیاند. مردم ایران، اما با موج تازهای از گرانی، رکود و انزوای بینالمللی مواجه خواهند شد. این لحظهای تاریخی برای ایران است؛ لحظهای که باید میان منافع ملی و سود کوتاهمدت گروههای افراطی یکی را برگزید.
سه ماه پس از جنگ دوازدهروزه ایران و اسرائیل، تنشها همچنان بالاست و تحلیلگران دور دوم درگیری را اجتنابناپذیر میدانند. دو طرف با رزمایشهای گسترده پیام بازدارندگی میفرستند، اما بحران هستهای ایران به ابهامی خطرناک تبدیل شده است
کد خبر: ۳۲۸۳۶۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۷/۰۴
اقتصاد ۲۴ در گفتوگو با کوروش احمدی بررسی میکند؛
کوروش احمدی درباره مساله فروش نفت ایران پس از اسنپ بک میگوید: «این تحریمها به صورت مستقیم بر روی فروش نفت ایران تحریم نخواهد داشت، یعنی آن را تحریم یا ممنوع نمیکند، اما به صورت غیرمستقیم میتواند تاثیر بگذارد. زمانی که شرایط ایران از نظر حقوقی و بین المللی سختتر شود این طبیعی است که ممکن است هم آمریکا بتواند بیشتر به ایران فشار بیاورد و هم چینیها در خرید نفت ایران تا حد زیادی عقب بکشند.»
یک کارشناس ارشد انرژی میگوید: «در موضوع تخفیفهای نفتی، حتی ممکن است وضعیت برای ایران بدتر شود. توجه داشته باشید که یکی از دلایلی که چین در رابطه با ایران بازی دو سر برد را دنبال میکند، این است که مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمها برای ایران یک بازی دو سر باخت است، اما برای چین و روسیه بازی دو سر برد محسوب میشود. فعال شدن مکانیسم ماشه باعث میشود فروش نفت ایران با شرایط سختتر و دشوارتری مواجه شود؛ در مقابل، این وضعیت به چین اجازه میدهد نفت ایران را ارزانتر خریداری کرده و تخفیفهای بیشتری دریافت کند. از سوی دیگر، روسیه با حذف یک رقیب (ایران) در بازار نفت هندوستان و پاکستان، دست بازتری در فروش نفت خود خواهد داشت.»
درست چند روز پیش از ضربالاجل بازگشت قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل متحد، ماراتن دیپلماسی در نیویورک با حضور رئیسجمهور و وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران، در حاشیه نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل آغاز میشود
همزمان در تهران، تحولی مهم در سطح تصمیمگیری رخ داده است: انتقال مدیریت پرونده هستهای از وزارت امور خارجه به شورای عالی امنیت ملی، با دبیر تازه آن، علی لاریجانی. این تغییر به معنای جابهجایی در رأس تیم هدایتکننده مذاکرات است
ریچارد نفیو، دیپلمات پیشین آمریکایی که خود را معمار تحریمهای ایران معرفی میکند، در مقالهای تاکید کردهاست که «ایران گزینههای بسیاری برای بازسازی دارد و احتمالاً هنوز تصمیم نگرفته است که کدام را دنبال کند»
یک سناریوی دیگر، که احتمال آن کمتر، اما جذاب است، توافق محدود میان ایران و غرب است. در این حالت ممکن است توافقی گامبهگام که در آن ایران بخشی از فعالیتهای هستهای خود را محدود یا شفاف کند و در مقابل، کانالهای فروش نفت و دسترسی ارزیاش تسهیل شود. در صورت تحقق چنین سناریویی، دلار آزاد میتواند بهطور معناداری کاهش پیدا کند و در بازه ۹۰ تا ۹۸ هزار تومان پایدار شود.
فعال شدن مکانیسم ماشه، نهتنها اقتصاد ایران را با تحریمهای گستردهتر مواجه خواهد کرد، بلکه دستاوردهایی، چون عضویت در بریکس و شانگهای را نیز عملاً بیاثر میسازد. در چنین شرایطی، همه تلاشهای چند سال اخیر برای یافتن «راهحل شرقی» جایگزین تحریمها به مانعی اساسی برمیخورد و بار دیگر نشان میدهد که هیچ ائتلاف منطقهای نمیتواند بهتنهایی جای خالی تعامل سازنده با اقتصاد جهانی را پر کند.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در اظهاراتی با اشاره به تصمیم سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در جهت کلیدزدن فرآیند فعالسازی مکانیزم ماشه علیه ایران، ادعا کرد: «فرصت ۳۰ روزه کنونی، آغاز شده و این به معنای پایان دیپلماسی نیست.»
خروج از NPT نه تنها فایدهای در پی نخواهد داشت که حتی میتواند به طرفهای مقابل فرصت و حق اقدامات خصمانهتر چه در حوزه اقتصادی و چه نظامی را بدهد. نباید از یاد برد که عدم پیوستن به FATF و مخالفت تندروها با آن و اتفاقا آن هم باز بدون هیچ دلیل قانع کننده بارها به یک خود تحریمی ویرانگر تعبیر شد و اکنون نیز به نظر میرسد اقدام تازه برای خروج از یک معاهده جهانی میتواند گل به خودی در میان میدان نبرد نظامی و سیاسی و اقتصادی برای ایران باشد که باید به تک تک تبعات آن توجه ویژه کرد.