گران‌ترین اثر حراجی بهمن ماه ۱۴۰۳ تهران، تقلبی از آب در آمده است. نگاره‌ای منسوب به رضا عباسی که در حراجی تهران با قیمت بیش از ۲۲ میلیارد تومان فروخته شد. این اثر با نام دختر نشسته، شباهت بسیاری با چند اثر دیگر عباسی دارد، اما شواهد مختلفی نشان می‌داد، دختر نشسته، ربطی به عصر صفوی و نگارگر مطرح آن دوران ندارد. با این حال، پس از پیگیری‌های فرهیختگان مشخص شد، گران‌ترین اثر حراجی تهران ربطی به ۳۰۰ سال قبل ندارد. از نکات عجیب این نگاره، نوشته‌ای روی این تابلو است که نشان می‌دهد نگارگریِ آن در سال ۱۰۴۹ هجری قمری به پایان رسیده، این درحالی است که رضا عباسی در سال ۱۰۴۴ هجری درگذشته است و به این ترتیب نگاره برای پنج سال پس از فوت این نقاش عصر صفوی است!
کد خبر: ۳۰۴۱۴۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۳/۰۴
اقتصاد ۲۴ مهم‌ترین رویداد‌های فرهنگی و هنری در سال ۱۴۰۳ را بررسی می‌کند؛
سیاست‌گذاری فرهنگی با وجود ادعا‌های کلان، نتوانست از چرخه‌های معیوب ممیزی، بدهی‌های میلیاردی، و شکاف طبقاتی بگریزد. آنچه در این سال باقی ماند، نه امیدی روشن، که ضرورتی فوری برای بازاندیشی در الگو‌های مدیریت فرهنگ بود: الگو‌هایی که به جای آمارسازی، به عدالت فرهنگی؛ به جای انحصارگرایی، به تنوع صدای هنرمندان؛ و به جای سیاست‌زدگی، به استقلال هنر باور داشته باشند. آینده فرهنگ ایران در گرو عبور از این گذار دردناک است، عبوری که تنها با نگاهی نقادانه به گذشته و جسارتی خلاق برای بازتعریف فردا ممکن خواهد شد.
بر اساس قانون حفاظت آثار ملی و فرهنگی مصوب ۱۳۰۹ و آیین‌نامه‌های اجرایی آن، فروش و خروج هرگونه اشیاء و آثار تاریخی و فرهنگی با قدمت بیش از ۱۰۰ سال بدون اخذ مجوز از معاونت میراث فرهنگی، ممنوع و غیرقانونی است. حال آنکه مسئولان حراج تهران پیش از این به ایرنا اعلام کردند که تمامی آثار با قدمت و سنتی این رویداد دارای مجوز وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هستند و نمایندگان این وزارتخانه هم در نمایشگاه حراج تهران حضور داشتند.
کد خبر: ۲۸۵۸۰۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۱۱/۲۹
اقتصاد۲۴ نوزدهمین حراج آثار هنری تهران را بررسی می‌کند؛
تاکنون سریال‌های «رقص روی شیشه» و «هیولا» تا «آقازاده» به‌طور علنی از راز‌های پنهان در دنیای حراج پرده‌برداری کرده و با شرح جزئیات پولشویی، فساد مالی و معاملات مشکوک، نقاب از بحران‌های این حوزه برداشتند. همین حاشیه‌ها سبب شد کاربران فضای مجازی از مسئولان ناشناخته این نهاد، درباره مکانیزم حضور تابلو‌هایی از سهراب سپهری، نحوه قیمت‌گذاری میلیاردی بر آثار تازه‌کاران، خریداران و درصدی که به فروشندگان اختصاص پیدا می‌کند، سؤال کنند.
فردا چوب حراج تهران روی بوم نقاشی‌هایی می‌خورد که هویت ایرانی در قاب آن‌ها جانی تازه یافته است. فارغ از قیمت‌های میلیاردی و ارزش‌گذاری‌های حراج که مسیر خودش را دارد، نقاشان ایرانی یک‌صد سال گذشته در میان هیاهو و غوغای مدرن شدن تلاش کردند تا ایران و ایرانی مدرن شده را ترسیم و یا حتی به آن شکل دهند
بلک فرایدی یا جمعه سیاه در حالی فرا می‌رسد که اغلب کالا‌های تخفیف خورده، کالا‌های الکترونیک و پوشاک بوده و هیچ کدام در دسته کالا‌های اساسی جای نمی‌گیرند. در واقع فروشنده‌ها به خوبی می‌دانند که کالا‌های اساسی بدون تخفیف هم به فروش می‌رسد چرا که مشتری ناچار به خرید آنهاست. اما کالای تخفیف خورده اغلب کالا‌هایی هستند که نیاز ضروری به آن‌ها ندارید و مشتری صرفا با دیدن تخفیف زیاد بر روی آن‌ها وسوسه می‌شود که آن را خریداری کند.
یکی از موضوعاتی که مدت‌هاست در مورد حراج تهران مورد بحث و نقد قرار می‌گیرد، مربوط به درصد بالایی است که این نهاد از عواید فروش آثار هنری دریافت می‌کند. مصداق بارز این مدعا، اظهارات سمیع آذر، مدیر اجرایی حراج تهران در سال ۹۲ بود که اعلام کرد: «۱۵ درصد از عواید فروش این حراجی سهم برگزارکنندگان است»؛ درصدی غیر معمول به همراه درآمد‌های غیررسمی که حواشی بسیاری به همراه داشت.
مانورهای رسانه‌ای دست‌اندرکاران سیزدهمین حراج تهران در مورد رکوردشکنی ۸۸میلیاردی، صدای کارشناس یکی از برنامه‌های تلویزیون را هم درآورد!کارشناس برنامه «ثریا» با انتقاد شدید نسبت به هنر غریبه با مردم جامعه، در مورد فروش یکی از تابلوهای این حراجی به قیمت ۱۲ میلیارد گفت، در حالی که عموم مردم به واسطه شرایط اقتصادی حتی میوه مصرف خانواده‌شان را «دانه»ای می‌خرند، چگونه است که یک تابلوی نقاشی به قیمت گزاف ۱۲ میلیارد تومان به فروش می‌رسد؟
در شبی که حراج تهران با فروش بیش از ۳۱ میلیارد و ۷۱۷ میلیون تومان به کار خود پایان داد، اثری از یک هنرمند منسوب به هنر انقلاب، توانست شگفتی‌ساز شود و با رشد ۷۰۰ درصدی به فروش برسد.