اقتصاد ۲۴ - نشانه‌های این رخوت نسبی را میتوان در عدم ارائه محصولات نو، عدم استفاده بهینه از تکنولوژی و فن‌آوری نوین، کمبود توجه لازم به داده‌های آماری شرکت‌ها، سرگرم شدن به روزمرگی‌هایی که چندین سال گریبان‌گیر صنعت بوده و هست و ... مشاهده کرد.
شاید بهتر است مدیران صنعت اگر خود اهل مطالعه و تحقیق نیستند و یا فشار‌های مبتنی بر نتیجه گرایی و فروش بیشتر بر آن‌ها تا حدی زیاد است که فرصت این مهم را ندارند، افراد زیرک و خوش فکر را در حوزه‌های مختلف به خدمت گرفته تا راه را برای تحول باز کنند.
بعنوان مثال واحد‌های تحول دیجیتال که مد روز صنعت هستند آیا برنامه مدون و نقشه حرکتی متناسب با چشم انداز ۱۰ ساله صنعت بیمه جهان و دست‌کم ایران دارند یا کماکان در کش و قوس استفاده از وب سرویس و طراحی برنامه موبایل و چالش با پیمانکاران نرم افزار و سخت افزار خویش هستند؟
البته همگان بر این موضوع موافقت دارند که اولویت مدیران باید فروش بیشتر و کاهش ریسک باشد، اما آیا باید تا همیشه بر سر این موضوع باقی مانده و از انجام کار‌های ریشه‌ای و ماندگار متناسب با مقتضیات جهانی غافل باشیم؟
در حال حاضر در صنعت بیمه بالغ بر ۳۰ شرکت در حال فعالیت و یا در شرف تأسیس می‌باشند. عمده و اصلی‌ترین مفهوم در این صنعت برآورد و کنترل ریسک بوده و خواهد بود. اما یکی از بزرگترین ریسک‌های موجود حال حاضر محدود بودن شرکت‌های ارایه دهنده خدمات نرم‌افزاری در این حوزه می‌باشد.
بازار کوچک نرم افزار‌های بیمه‌ای شباهت فعالیت و محصول را رقم خواهد زد و عملاً کپی برداری را دامن زده و مزیت‌های رقابتی را نیز از بین خواهد برد.
بیشتر بخوانید: مصوبات جدید شورای عالی بیمه ابلاغ شد
همچنین عدم وجود رقیب، خمودگی در ارائه خدمات، پاسخگو نبودن و نیز پایین آمدن قدرت چانه‌زنی شرکت‌های بیمه را همراه داشته و پس از چندی عملاً جای کارفرما و پیمانکار را تا حد زیادی عوض خواهد کرد.
از طرف دیگر هر گونه چالش در شرکت‌های فعلی ارایه دهنده خدمات می‌تواند شرکت‌های بیمه را با تلاطم جدی روبرو نماید تا آنجا که فرآیند فروش و رسیدگی و پرداخت خسارت را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
این موضوع در حوزه بانکی کمتر به چشم میخورد، زیرا آیین نامه‌های نظارتی مدت‌ها قبل تدوین شده و در حال بهبود است و همچنین لزوم انجام فعالیت‌های برخط زودتر احساس شده، در همین راستا نیز بانک‌ها با تلاش در تمرکز زدایی و ارائه خدمات غیرحضوری بیشتر به مشتری وضعیت بهتری نسبت به شرکت‌های بیمه‌ای دارند.
همه‌گیری کرونا علیرغم همه مشکلات، آزمونی بزرگ برای صنعت بیمه بود تا علاوه بر آنکه قدرت تصمیم‌گیری و ارائه محصول جدید مرتبط با شرایط جامعه را به چالش بکشد، توانایی شرکت‌ها را در بازاریابی و فروش در بستر فضای مجازی و مهمتر از همه خدمات پس از فروش و پشتیبانی از مشتریان را نیز هدف قرار دهد، جایی که اغلب فعالین صنعت به این مهم اذعان کردند که با سازوکار فعلی و ادامه شرایط همه‌گیری مخاطرات زیادی خواهند داشت.
شاید بد نباشد تا شرکت‌های بیمه اگر خود به تنهایی توانایی اقدام برای تولید را ندارند با تشکیل کنسرسیوم برای توسعه نرم افزاری اقدام کرده و راه را برای تحول دیجیتال با سرعت بیشتری هموار نمایند.
نیما رضایی _ کارشناس ارشد حوزه فناوری اطلاعات در صنعت بیمه
جناب اقای دکتر نیما رضایی
مقاله پیشنهادی بسیار جامع و ساز کار عالی است