وی افزود: ارتباط بین تجار دو کشور کم کم در حال بازگشت به جایگاه اصلی خود است. امیدواریم که به زودی این اتفاق محقق شود و نتیجه مذاکرات وین تاثیر خود را در تجارت بین ایران و ترکیه ببینیم.
سعادت اضافه کرد: تلاشهای اتاق مشترک و تجار دو کشور و ارتباطاتی که از این طریق برقرار شده و همچنین کمیسیون مشترکی که در ماه گذشته بین ایران و ترکیه برگزار شد بیتاثیر نبوده است. علاوه بر این تغییر سیاستهای ارزی کشور طی ماههای گذشته هم در افزایش تجارت اثر داشته است. مجموع اینها نشان میدهد که تجارت ایران با ترکیه در حال رشد است و امیدواریم بتوانیم به میزان قبل از تحریمها برسیم.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ترکیه گفت: طبق آماری که گمرک ایران ارائه داده، در سه ماهه امسال در کل با رشد صادرات در همه حوزهها مواجه بودیم، این رشد در تجارت با ترکیه نیز اتفاق افتاده است. باید توجه داشت که تغییر سیاستهای ارزی و برگشت ارز در این موضوع بسیار تاثیرگذار بود. در مدت مشابه سال گذشته ما مشکلات رفع تعهدات ارزی را داشتیم که بسیار در مشکلات تاثیر داشتند. امسال با شفافتر شدن سیاستهای ارزی، صادرکنندگان هم توانستند برای خود یک نقشه راه برای سال 1400 تعیین کنند و به تبع آن تا حد زیادی این مسائل حل شده است.
بیشتربخوانید:یخ تجارت ایران و ترکیه در سهماهه ۲۰۲۱ باز شد
وی خاطرنشان کرد: راه نجات کشور ما توسعه صاردات است، ما در کشور برای مسائل اقتصادی هیچ راه چاره دیگری نداریم مگر اینکه صادرات را توسعه دهیم و بتوانیم از ظرفیتهای خالی کشور استفاده کنیم. با امید اینکه هرچه زودتر تحریمها برداشته شوند و ما به اهداف خود در بازارهای صادراتی که سالیان سال برای آن زحمت کشیدیم برسیم. ما مشتریان خوبی در جهان داریم اما شرایط سخت شده است اگر این شرایط به حالت اولیه خود برگردد این توانمندی در بخش خصوصی وجود دارد که وظایف خود را انجام نمیدهد.
سعادت در پاسخ به سوالی در مورد منابع پولی ایران در ترکیه و واردات کالا از محل این منابع گفت: این مسائل وابسته به موضوع رفع تحریمها است، اگر تحریمها برداشته شوند این منابع به داخل کشور بازمیگردند و نیازی به واردات کالا در برابر این پول نیست. ما بیشتر به دنبال آزاد شدن منابع هستیم تا در اختیار بانک مرکزی قرار گیرد که هرجا لازم است صرف کند. اما اینکه در مقابل پولهای خود در خارج از کشور و به خصوص ترکیه واردات مواد اولیه انجام دهیم خواسته ما نیست و بیشتر مایل هستیم و به نفع کشور است که منابع به صورت کامل برگردد و در اختیار خودمان باشد.