اقتصاد۲۴ – چابهار یکی از شهرهای جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان و تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد . همچنین این بندر یکی از مهمترین چهارراههای کریدور شمال- جنوب بازرگانی جهانی است در حالی که چابهار علاوه بر موقعیت بازرگانی، دارای جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی است. از آبوهوای همیشه بهاری و معتدلی نیز برخوردار است که به همین دلیل چابهار (چهاربهار) نامیده میشود. در ادامه به ذکر برخی از مهمترین نقاط گردشگری چابهار اشاره می شود:
کوههای مینیاتوری: این کوهها از دیدنیهای حیرتانگیز چابهار به موازات ساحل از منطقه کچو تا نزدیکی خلیج گواتر کشیده شده و از پدیدههای مورفولوژی این ناحیه محسوب میشود.
تالاب لیپار: این تالاب به تالاب صورتی نیز موسوم است و از مناطق زیبا و طبیعی منطقه است که با چشماندازی فوقالعاده در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار در نزدیکی روستای رمین و در مسیر جاده ساحلی چابهار-گواتر قرار گرفته است. وجود پرندگانی چون چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسکن، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، زیبایی این منطقه را دوچندان کرده است.
مسجد جامع دزک: این مسجد در روستای دزک در سه کیلومتری شرق سراوان واقع شده است. زمان ساخت مسجد مشخص نیست. احتمال داده میشود که این مسجد به زمان دوران صفویه تعلق داشته باشد. مصالح به کار رفته در دیوارها و ستونها از خشت و چینه و پوشش سقف از فرآوردههای نخل و خرما و گز و کنار است.
موزه محلی چابهار: ساختمان قدیمی فرمانداری چابهار که از دوران قاجار به جا مانده اکنون موزه محلی چابهار است. این بنا بر روی سکویی به ارتفاع یک و نیم متر و به وسعت حدود 650 متر مربع بنا شده و دارای سه درب ورودی، مجموعه اتاقها، راهرو و… است. بنا در دو طبقه ساخته شده است که قسمتی از آن به وسیله سکویی با سقف چوبی و ستون آهنی احاطه شده است.
غارهای بان مسیتی: غارهای بان مسیتی به مجموعه غارهایی در پنج کیلومتری شمال باختری روستای تیس واقع شده است و یک غار طبیعی و دو غار مصنوعی در کنار هم قرار دارند که غار اول طبیعی و به شکل نیمدایره و با استفاده از روش تراشکاری درون غار و دهانه آن توسعه پیدا کرده است و دارای یک آرامگاه کوچک از گچ به صورت دوسطح افقی که بر روی یکدیگر قرار دارند و فاقد آثاری مانند سنگنبشته، خط و لوحه در عمق یک متر از سطح غار دیده میشود که در گرد آن یک فضای کوچک وجود دارد.
قلعه پیروز گت: قلعه پیروز گت در بخش مرکزی پنج کیلومتری شمال غربی چابهار در روستای تیس قرار دارد که گفته می شود این اثر از دوره اشکانیان و ساسانیان به جا مانده است. این دژ بر فراز تپهای در میانه دره تیس واقع است که بلندی تپه از ارتفاع دو رشته کوه پیرامون تپه بیشتر نیست.
درخت مکرزن: درخت مکرزن به انجیر معابد، لور و انجیر هندی نیز معروف است که این درخت از جاذبههای گردشگری این شهر بهشمار میآید که گفته می شود اصل این گیاه از هند شرقی و دارای برگهای پهن است و شاخههای آن به پایین سرازیر میشود و در لای شنها ریشه میدواند.
گل افشان: یکی از دیدنیهای حیرتانگیز چابهار، کوههای گلافشان آن است که مهمترین آنها در نقطهای نزدیک به کنارک به نام بندر تنگ قرار دارد. کوه گلافشان بندر تنگ با ارتفاع تقریبی ۱۰۰ متر و قطر قاعده کمی بیش از ۱۰۰ متر در فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری شهرستان چابهار قرار دارد و بالا رفتن از کوه اگر فصل بارندگی نباشد، تقریبا راحت است. همچنین علت نامگذاری آن به نام گل افشان به این دلیل است که در بالاترین نقطه کوه چالهای به قطر کمتر از یک متر و به عمق حدود نیم متر وجود دارد که با گل پوشیده شده است که در فواصل زمانی حدود یک دقیقه، مقداری گل با صدای خاصی شبیه به ترکیدن یک حباب، از چاله خارج و به اطراف پراکنده میشود.
منطقه حفاظت شده گاندو: رودخانه باهوکلات یکی از پرآبترین رودخانههای استان سیستان و بلوچستان و عامل اصلی حیات و زندگی در جنوب استان به حساب میآید. این رودخانه از آن جهت که محل زیستگاه تمساح ایرانی است از اهمیت توریستی فراوان برخوردار است. این رودخانه آبهای مناطق وسیعی از صفحات جنوبی شهرستان ایرانشهر و چابهار را جمعآوری کرده و به دریای عمان سرازیر میکند.
مسجد جامع تیس: مسجد تیس از لحاظ معماری مانند مساجد کشورهای پاکستان و هندوستان است و مانند اکثر مساجد اهل تسنن یک مناره دارد و صحن این مسجد هر زائری را حتی برای اولین بار به یاد تابلوهای پر از رنگ زیبا میاندازد. مناره و گنبدهایی که با رنگهای سبز و قرمز زیباتر شدهاند و دربهایی که با شیشهکاریهای منظم و نامنظم رنگارنگ جلوهایی چشمنواز به مسجد دادهاند و مردمانی سفیدپوش و بلوچزبان که دوستانه و مهربان زائران را با لبخند نگاه میکنند زیبایی های خاصی به این مکان بخشیده است.
بندر گواتر: در منتهی الیه جنوب شرقی ایران و در آخرین نقطه مرزی شهرستان چابهار و تماس با مرز پاکستان، بندری کوچک و قدیمی به نام «گواتر» قرار گرفته است. گواتر چون گوهر بهشتی در ساحل دریای عمان میدرخشد و به واسطه قرار گرفتن در مجاورت جنگلهای حرا یکی از مناطق حفاظت شده محیط زیست به شمار میرود.