اقتصاد۲۴- برگزاری پر زرق و برق مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری در مجلس آن هم در شرایط کرونایی و البته تنگنای مالی و اقتصادی کشور، صدای برخی ناظران سیاسی را در آورده است. چنانکه محمدحسن آصفری، نایب‌رییس کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها در توییتی نوشت: «مراسم تحلیف باشکوه بود، اما در شرایط بد اقتصادی و کمبود بودجه کشور و با توجه به مشکلات معیشتی مردم هیچ توجیهی نداشت در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری این همه هزینه شود.»
مسیح مهاجری، مدیرمسوول روزنامه اصولگرای جمهوری اسلامی نیز با بیشترین انتقاد به این مراسم، روز گذشته در سرمقاله این روزنامه نوشت: «مراسم تحلیف آقای رییسی، متاسفانه با اقداماتی همراه بود که نه‌تن‌ها نشانی از پارسایی نداشت، بلکه نمادی از آلوده شدن به تشریفات زاید بود.»
به گفته وی «اصل ۱۲۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حضور رییس قوه قضاییه، اعضای شورای نگهبان و نمایندگان مجلس را در مراسم تحلیف رییس‌جمهور لازم می‌داند، ولی در این مراسم، صد‌ها نفر از مهمانان داخلی و خارجی حضور داشتند که اولا حضورشان ضروری نبود و ثانیا مستلزم هزینه‌های زیادی برای کشور بود. علاوه بر اینها، برگزاری مراسمی با این تشریفات با توجه به اینکه نیاز به خیل عظیم ماموران امنیتی، اطلاعاتی، پذیرایی‌کننده و تنظیم‌کننده امور دارد، با شرایط سهمگین کرونایی کشورمان در تضاد است.»
به نوشته این فعال اصولگرا «در شب پنجشنبه چهاردهم مرداد، خیابان‌های اطراف ساختمان مجلس شورای اسلامی در تهران، تجدید آسفالت شدند و علایم راهنمایی و رانندگی و سایر امکانات مربوطه این خیابان‌ها نیز نو شدند. این اقدام به مناسبت برگزاری مراسم تحلیف رییس‌جمهور رییسی در مجلس صورت گرفت. لابد هدف این بود که مهمانان خارجی این مراسم با چشم خود ببینند که خیابان‌های تهران چقدر تمیز هستند... ای کاش چنین مراسمی هر چند وقت یک‌بار در مناطق جنوب شهر تهران نیز برگزار می‌شد تا مردم محروم آن مناطق هم از چنین نعمتی برخوردار شوند.»
اگرچه که برگزاری هر چه بهتر مراسم‌های سیاسی از نقاط عطف یک کشور محسوب می‌شود، اما در شرایطی که قربانیان کرونا در برخی شهر‌ها و مناطق کشور دو رقمی شده و روند واکسیناسیون نیز کند است و از سوی دیگر تورم بالای ۴۴ درصدی کشور، خوراکی‌های زیادی را از سفره‌های معیشتی مردم حذف کرده، برگزاری این مراسم‌ها شاید مناسب نباشد.»
هرچند پیش از پایان دولت روحانی نیز، مراسم پرزرق و برق دیگری در سالن اجلاس سران برای خداحافظی با اعضای کابینه دولت دوازدهم برگزار شد که کاربران فضای مجازی آن را یک «گودپارتی» پرخرج نامیده و ضرورتی برای آن قائل نشدند؛ برآورد هزینه برگزاری مراسم‌های اینچنینی جلسات مجلس و سایر رویداد‌ها همواره نمودی از ریخت و پاش‌های سیاسی بوده که گرچه در سنوات گذشته نیز وجود داشته و هر سیاستمداری سعی در بهتر برگزار کردن‌شان بوده، اما در شرایط فعلی که کرونا در کنار تحریم‌ها، بر مشکلات معیشتی مردم افزوده، حساسیت‌ها به برگزاری مراسم‌های سیاسی نیز بیشتر شده است.
علاوه بر مراسم تحلیف که البته هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود و ممکن است برخی آن را جدی نگیرند، هزینه هر جلسه علنی در مجلس نیز هزینه‌های زیادی دارد؛ بر اساس برآورد‌های موجود «در سال ۹۷ هزینه هر دقیقه مجلس شورای اسلامی ۲۱ میلیون تومان بود. بنابراین برای هر جلسه علنی که یک ساعت به طول بینجامد یک میلیارد و ۲۶۰ میلیون تومان هزینه روی دست ملت می‌گذاشت. این رقم در آنچه کمیسیون تلفیق در سال ۹۸ برای سال ۹۹ منتشر کرده بود نیز تغییر یافت به گونه‌ای که هزینه سالانه جلسات مجلس ۱۱۵۶ میلیارد تومان برآورد شده بود.»
بیشتر بخوانید: مسیح مهاجری: مراسم تحلیف، نماد اشرافی گری بود
البته که این اعداد و ارقام برای سال ۹۷ است و در بودجه سال ۱۴۰۰ کل اعتبارات عمومی و اختصاصی برای مجلس ۱۰۳۹ میلیارد تومان اعلام شده بود که با احتساب برگزاری ۴۰ تا ۴۵ هزار دقیقه جلسه در یک سال، هر دقیقه بین ۲۳ تا ۲۶ میلیون تومان هزینه جلسات علنی مجلس است. اگرچه که به نظر می‌رسد این ارقام آن هم در شرایطی که تورم سالانه به بیش از ۴۴ درصد رسیده، کم باشد.
هزینه دقیقه‌ای تا ۲۶ میلیون تومانی برای جلسات مجلس در حالی است که در برخی جلسات نمایندگان حضور ندارند یا وقت خود را برای تصویب طرح‌هایی مانند «صیانت از کاربران در فضای مجازی» صرف می‌کنند. در حالی که کرونا و تحریم به عنوان مهم‌ترین معضلات فعلی کشور از سوی مردم شناخته می‌شود. با هزینه یک‌سال جلسات علنی مجلس می‌توان ۲۰ بالگرد برای اطفای آتش در جنگل‌های کشور خریداری یا ۵۲۰ تخت آی‌سی‌یو راه‌اندازی کرد یا ۳۸۴ هزار و ۸۱۸ متر مسکن مهر در کشور ساخت.
مجلس چقدر خرج روی دست مردم می‌گذارد؟
با استناد به آنچه مرکز پژوهش‌های مجلس در ۲۳ خرداد سال جاری منتشر کرد، بودجه قوه مقننه شامل مجلس شورای اسلامی و دستگاه‌های زیرمجموعه آن در سال ۱۴۰۰ با افزایشی حدود ۶۷ درصدی نسبت به سال ۹۹ همراه بوده است. رشد اعتبارات هزینه‌ای این قوه کشور ۲۲۸۸ میلیارد تومان بوده که برای مجلس از ۵۷۲ میلیارد تومان به ۹۹۲ میلیارد تومان رسیده است.
اگرچه این اعداد و ارقام برای اعتبارات هزینه‌ای است و مجموع اعتبارات عمومی و اختصاصی مجلس در سال ۱۴۰۰ و در بودجه، ۱۰۳۹ میلیارد تومان بود. اگر فرض شود که مجلس در هر سال ۴۰ تا ۴۵ هزار دقیقه جلسه علنی خواهد داشت (هر جلسه ۴ ساعت که سالی ۱۶۶ جلسه می‌شود)، در این صورت دقیقه‌ای حدود ۲۳ تا ۲۶ میلیون تومان هزینه در بر دارد؛ از سال ۹۷ تاکنون دقیقه‌ای ۲ تا ۵ میلیون تومان به هزینه‌های مجلس برای هر جلسه افزوده شده است.
البته که اگر نرخ تورم سالانه ۴۴.۲ درصدی را در هزینه‌های مجلس دخیل بدانیم، هزینه هر دقیقه جلسه باید به ۳۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان برسد. با هر جلسه علنی ۴ ساعته در صحن مجلس، حداقل ۵ میلیارد و ۵۲۰ میلیون تومان هزینه ایجاد می‌شود که با این می‌توان ۱۱۰۴ عدد مخزن دو هزار لیتری برای شهر‌ها و روستا‌های در تنش آبی خریداری کرد. بنابراین اگر هر روزی که قرار است طرحی در مجلس بررسی یا اقدامی در دستور کار مجلس قرار داشته باشد، بنا به هر دلیلی خوب پیش نرود یا نتیجه‌ای در بر نداشته باشد، فرصت‌سوزی زیادی خواهد داشت.
مجلس در حالی سالی بیش از هزار میلیارد تومان هزینه برگزاری جلساتش می‌شود که بر اساس گفته‌های مدیرکل سازمان حفاظت از محیط زیست استان انزلی، برای سند ۷ ساله تالاب انزلی بودجه دو هزار و ۵۵۸ میلیارد تومانی در نظر گرفته شده، سالی ۳۶۵ میلیارد تومان.