اقتصاد ۲۴-چهل روز از شهادت برادرم ودوود ذره و شوهرم فهیم دشتی می‌گذرد.
خوب به یاد دارم بیست سال قبل از امروز وقتی آمر صاحب مسعود شهید شد، دشتی به شدت زخمی گردیده بود.
پسر بزرگ ما ادریس چهار ماهه بود.
من از پنجشیر به تاجکستان برای دیدن فهیم رفتم. آنروز کسی را دیدم که کاملا سوخته بود و توان در آغوش گرفتن فرزند خود را نداشت.اما ایمانش همچنان قوی بود.
چند روز بعد از شهادت آمر صاحب با خبر شد. روزی بدی بود، روز گاری بدی…مثل امروز …
بعد از آن دشتی با خداوند و با خود عهد بست که برای آزادی و آرمان آمر صاحب وفادار خواهد ماند. واقعآ هم چنین کرد.
من شاهد هستم که بهترین پست‌های دولتی برایش پیشنهاد شد، اما نپذیرفت.
با صد‌ها مشکلات روبرو شد، اما از تعهد خود نگذشت.
او بهترین مثال برای مبارزه برای آزادی واقعی است.ای کاش همه کسانی که خود را پیرو مکتب آمر صاحب می‌دانند از دشتی، ودوود و امثال آن‌ها وفاداری را می‌آموختند.
حالا پسرم بیست و دخترم هژده سال دارند. هر دو رهرو راه پدر هستند.
من با تمام توانم می‌کوشم تا تکیه گاه شان باشم.
در آینده نه چندان دور برنامه‌هایی خواهیم داشت که انشاالله خداوند توفیق بدهد.
روح دشتی شاد و راه او پر رهرو باد!
با حرمت
سیاره دشتی همسر شهید فهیم دشتی
۱۳ اکتوبر ۲۱، ۰، ۲ میلادی