اقتصاد ۲۴-لارنس نورمن خبرنگار وال استریت ژورنال نوشت:درخواست ایران برای اخذ ضمانت از آمریکا در خصوص عدم خروج دوباره از برجام چگونه به عاملی برای ایجاد بن‌بست در مذاکرات تبدیل شده است.
این که ایران و آمریکا به صورت مستقیم با یکدیگر گفتگو نمی‌کنند در ایجاد سوءتفاهم آن‌ها از مواضع و انتظارات یکدیگر نقش داشته است.
تیم ایران در مراحل پایانی مذاکرات وین، درخواستش را از دریافت ضمانت دائمی درباره عدم خروج آمریکا از برجام به اخذ ضمانتی مبنی بر عدم خروج دولت بایدن از توافق تقلیل داده است.
با این حال، موضع محوری آمریکا کاملاً روشن است. [از نگاه آمریکایی‌ها]برجام سندی است که بر روی آن توافق شده است. [در این توافق]هیچ ضمانتی داده نشده که طرفی هرگز از آن خارج نشود. این، یک توافق سیاسی با تعهدات سیاسی بوده است. اگر ایران می‌خواهد توافق را تغییر دهد، آمریکا هم خواسته‌های خودش را دارد
مساله روشن بود: در واقع، علناً اعلام شد که ضمانت دائمی منتفی است. هیچ رئیس‌جمهور آمریکا اختیار ملزم کردم دولت بعدی به یک معاهده غیرالزام‌آور که از تأیید کامل سنا برخوردار نیست را ندارد.
رابرت مالی می‌گوید دولت بایدن این را هم به صراحت بیان کرد که هر گونه ضمانت حقوقی، فراتر از توافقی خواهد بود که بر سر آن اجماع حاصل شده است. با این حال، آن‌ها کاملاً تمایل داشتند در داخل متن، تعهد سیاسی خودشان را به اجرای توافق و پایبندی به آن به صراحت قید کنند.
در آن زمان رایزنی‌های متعددی درباره لحن بیان چنین ضمانتی انجام شد.
دیده بان ایران