اقتصاد ۲۴- مجید رضا حریری در کنفرانس «راه ابریشم نو و خاورمیانه» اظهار کرد: مزیت‌های ترانزیتی در کشور ما به طور تاریخی مورد توجه قرار نگرفته است از اوایل دهه ۴۰ سرمایه‌گذاری زیادی را صرف حوزه‌هایی مانند فولاد کردیم که نتیجه آن جز از بین رفتن محیطز زیست و ... نبوده است. اگر بخشی از این هزاران میلیارد را در ترانزیت سرمایه‌گذاری می‌کردیم هم جواب بهتری می‌گرفتیم هم امنیت و اشتغال بیشتری داشتیم و هم معضلات زیست محیطی امروز را نداشتیم. موقعیت ترانزیتی ما از منابع زیرزمینی ما بهتر است، اما از آن استفاده نشده است.
وی افزود: از چند دهه پیش پیش‌بینی می‌شود که درگیری‌هایی بین چین و آمریکا ایجاد شود از آنجا که در راه‌های دریایی چند تنگه وجود دارد که یک سمت آن در اختیار آمریکاست اگر درگیری به وجود بیاید مسیر رفت و آ‌مد چین مختل می‌شود به همین دلیل چین شروع به راه‌سازی کرده و نواحی شرقی و غربی را به هم متصل می‌کند جاده ابریشم از چین به بنادر بارسلون و لندن می‌رسد.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین بیان کرد: تا اول نوامبر ۲۰۲۱، ۱۴۰۰ لاین قطار از مناطق شرقی چین به اروپا رفته که حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار کانتینر را در برمی‌گیرد در حالی که در همین مدت سه تا چهار قطار از چین به اینچه برون آمده‌اند در حالی که ما تحریم هستیم انگار برای توسعه این راه‌ها برنامه‌ای نداریم.
وی تصریح کرد: مشکل دیگر این است که بار از چین به ایران می‌آید، اما از ایران باری برای بردن ندارند. در حالی که محصولات ما بیشتر در نیمه شمالی کشور قرار دارد آن‌ها را از طریق مسیر فرسوده جاده‌ای به بندرعباس می‌فرستند تا از این طریق به چین ارسال کنند. محصولات معدنی در نیمه شمالی کشور را می‌توان با اتصال‌های کوتاه به راه آهن وصل کرد تا ما هم بتوانیم بخشی از این یک میلیون و ۴۰۰ هزار کانتینر را استفاده کنیم. چرا که هم صرفه اقتصادی داشته و هم ایجاد امنیت می‌کند. هیچ یک از مدیران در یک دهه گذشته چنین تغییری را ایجاد نکرده‌اند.
حریری تصریح کرد: موضوع دیگر این است که ما چگونه می‌خواهیم از پروژه یک جاده یک کمربند استفاده کنیم. در این مورد هم مثل همیشه فکر می‌کنیم که دنیا باید معطل ما باشد و تصوراتی مانند دور زده شدن ایران را می‌پرورانیم در حلالی که این یک راه نیست بلکه کانسپت است که کشور‌ها باید خود را در آن تعریف کنند، نباید با ذهنیت قدیمی طوری رفتار کنیم که نه بهره‌ای به شرکای ما برسد و نه حتی زیرکی و فرصت‌طلبی خود را نشان بدهیم. تنها استفاده ما برقی شدن مسیر تهران و مشهد بود.
بیشتربخوانید:لایحه بودجه سال ۱۴۰۱، تهدیدکننده صادرات است
وی ادامه داد: ما باید به جای پروژه‌های چند صد کیلومتری پروژه‌های کوتاه مانند همین مسیر رشت-آستارا را فعال کنیم یا کریدور‌های کوتاه را ایجاد کنیم. اگر نقاط اتصال داخلی ما وجود داشته باشد آن‌ها مایل به سرمایه‌گذاری می‌شوند و شاهراه‌ها را به این نقاط متصل می‌کنند باید طراحی‌های جدیدی به عنوان واصل و بهترین نقطه برای اتصال شرق و غرب جهان داشته باشیم. فرصت‌طلبی در حوزه بین المللی یک هنر است، اما ما در حوزه حمل و نقل نشان دادیم یا این هنر را نداریم و یا هنرمندان ما در سیاست‌گذاری نیستند. حوزه حمل و نقل بسیار از مواردی مانند نفت و گاز مفیدتر هستند
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین اضافه کرد: هزاران سال است که به جای بهره از این موقعیت از قرار گرفتن در چهارراه دنیا لطمه خورده‌ایم و به جای آنکه از این موقعیت استفاده کنیم تنها به زیر زمین پرداخته‌ایم. درست است که ایران بهترین نقطه اتصال در جهان است، اما ما تنها نقطه‌ای نیستیم و اگر کشور‌های دیگر ببینند که استفاده از این بهترین نقطه سخت است به سراغ موارد دیگر می‌روند.
حریری افزود: فرودگاه‌های محلی در جنوب شرقی آسیا از فرودگاه بین المللی ما ظرفیت بیشتری دارد این موضوعات ارتباطی با تحریم ندارد و حتی می‌تواند سپری در مقابل تحریم باشد اگر دو درصد از بار اروپا از ایران رد می‌شد به راحتی نمی‌توانستند دور ما دیوار بکشند. ما با سیاست‌گذاری‌های داخلی، اقتصاد خود را محلی می‌کنیم در حالیکه جهانی اندیشیدن مزایای زیادی برای ما خواهد داشت ما در نقطه بسیار طلایی جهان قرار گرفته‌ایم و نباید این نعمت را کفران کنیم.