اقتصاد ۲۴- مسولان شرکت برق بارها اعلام کردهاند که قرار نیست قیمت حاملهای انرژی برای بخش خانگی افزایش داشته باشد. با این حال مقامات هنوز اظهار نظری درباره بخش صنعتی نکردهاند.
بنا بر گفته فعالان بخش فولاد، مزیت تولید فولاد در ایران وجود منابع سنگآهن و انرژی بهصرفه است. حالا اگر دولت یارانه حاملهای انرژی برای بخش خصوصی را قطع کند، آیا تولید فولاد در ایران همچنان بهصرفه است؟ محمد احرامیان، عضو هیات مدیره انجمن فولاد در همین مورد میگوید: اگر قیمت انرژی ایران گران شود مزیت تولید فولاد کشور از بین میرود.
با این همه، قالیباف چند وقت پیش اعلام کرده بود سالانه ۱۶۰ میلیارد دلار هزینه مصرف انرژی در کشور است و سه چهارم از این یارانه متعلق به غیرخانوارهاست.
یعنی به گفته رییس مجلس، بخش صنعت سه چهارم یارانه انرژی را دریافت میکند و بخش زیادی از یارانه پنهان انرژی به صنایع میرسد. وقوع این اتفاقات و
این فعال حوزه فولاد مزیت تولید فولاد در ایران را بررسی میکند: مزیت تولید فولاد ما در ایران حدود ۲۰ یا ۳۰ دلار است.
مدتی پیش نامه شرکت سهامی برق منطقهای تهران در توییتر فارسی دست به دست شد. این نامه خطاب به چند شرکت فولادی بود و بنا بر آن قرار بود برق صنایع فولادی سهمیهبندی شود. شرکت برق همچنین اخطار داده بود که در صورت استفاده مازاد و خارج از برنامه، برق این شرکتها قطع میشود.
حالا فولادیها از تکرار سناریوی قطع و سهمیهبندی برق و گاز در زمستان ۱۴۰۰ و تابستان امسال نگراناند. طبق تجربه امسال و سال پیش، شرکت برق زمانی که قادر به تامین برق شبکه خانگی نبود، برق صنایع را سهمیهبندی و در نهایت قطع کرد.
محمد احرامیان، عضو هیات مدیره انجمن فولاد ادامه میدهد:. درست است که در ایران هزینه انرژی نسبتا ارزان است، اما هزینههای تامین مالی در کشور بسیار گرانتر از بقیه دنیا و چند برابر کشورهایی مانند آمریکا و ژاپن است.
این فعال بخش فولاد عنوان میکند: تولید هر کیلو فولاد، تقریبا ۱۲۰۰ تومان هزینه گاز و برق دارد و این رقم بین ۸ تا ۱۰ درصد هزینههای کلی ماست.
بیشتر بخوانید: برق صنایع قطع شد؟
احرامیان بیان میکند: شرایط اقتصادی ایران را باید به صورت یک بسته دید. اگر قرار بر مقایسه باشد، باید همه عوامل تولید را مقایسه کنیم.
او میافزاید: سودآوری زنجیره فولاد نکتهای مغفول دارد. سود شرکتهای فولادی و معدنی حاصل شرایط و تصمیمات مدیران نیست. این کارخانهها و معادن با دلار ۲۰۰۰ تومانی و ۳۰۰۰۰ تومانی ایجاد شدند. اگر همین الان بخواهیم با دلار ۳۰ هزار تومانی این معادن و کارخانهها را بسازیم، همه زیانده میشدند.