اقتصاد۲۴ -کسانی که با ادبیات غالب مسوولان آشنایند، احتمالا این جمله را از زبان آنها چنین ترجمه می کنند: با استفاده از پلیس، معترضین از خیابان ها جمع خواهند شد و دیگر نه شعاری خواهید شنید و نه شاهد تجمع و درگیری خواهید بود.
اما این جمله، می‌تواند معنای دیگری هم داشته باشد: "اعتراضات را ریشه یابی و خواسته‌های اکثریت را برآورده می‌کنیم تا اعتراض خاصی وجود نداشته باشد. "
معنای اول، به معنای ریختن خاکستر روی آتش است؛ آتشی که منتظر بادی دیگر می‌ماند برای برافروختگی بیشتر.
به هزار تاسف و تحسر و تاثر باید گفت که تا کنون، اعتراضات با همین روش، "جمع شده است".
از سال ۱۳۸۸ که دور جدید اعتراضات آغاز شده، نگرانی اصلی اغلب مسوولان این بوده است که چگونه خیابان‌ها آرام شوند.
البته آرامش خیابان، فی نفسه امر مثبتی است و هیچ حاکمیتی، ناآرامی در آن را برنمی تابد، ولی آرامش ذهن ها، قطعا مقدم بر آرامش خیابان هاست.
این که خیابان آرام شود و مردم با ذهن‌های مضطرب‌تر و مطالباتی معطل تر، به خانه بروند، جمع کردن واقعی اعتراضات نیست، جمع کردن معترضین است و راندن آنها از خیابان به هر جایی جز خیابان.
امروز، کسانی که دلسوز ایران، مردم و نظام جمهوری اسلامی هستند، باید وجهه همت خود را مصروف معنای دوم کنند.
مردم ایران، چیزی جز یک زندگی عادی نمی‌خواهند و از این همه "مقطع حساس کنونی" بی پایان، خسته شده اند.
منطق زندگی، به ویژه در نسل جدید - که مرتبط‌ترین نسل تاریخ ایران با جهان است - به طرز معنی داری، قوی‌تر است و انگیزه‌های جوانان و نوجوانان برای یک زندگی کم حاشیه و متعارف، بیشتر از پدران و مادران شان است.
آنها به چشم خود دیده اند که والدین شان، در جامعه بحران زده‌ای که مر از محدودیت و تورم و فساد و رانت‌خواری و ... است، هرگز نتوانسته اند زندگی عادی داشته باشند و اینک، نمی‌خواهند مانند آنها شوند.
باید به قید فوریت، مردم و به ویژه جوانان را شنید؛ باید به آنها قول داد که مطالبات شان برآورده می‌شود و باید به این قول عمل کرد
در چنان وجهی است که اعتراضات جمع می‌شود، جمهوری اسلامی، به جای صرف انرژی اش برای مقابله با معترضین، به اهداف و برنامه هایش خواهد پرداخت و مردم از این که در حاکمیتی زندگی می‌کنند که به خواسته هایشان بها می‌دهد، لذت خواهند برد و برای حفظ آن، از هیچ کاری دریغ نخواهند کرد.
حال قضاوت کنید: آنان که می‌خواهند صرفا با برخورد قهری آتش را به زیر خاکستر بفرستند تا هنوز بماند، دوستدار ایران و مردم و جمهوری اسلامی اند یا آنان که دعوت می‌کنند به گفتگو و کرنش در برابر خواسته‌های اکثریت مردم ایران، یعنی صاحبان این سرزمین؟
نادان‌ها و نفوذی ها، حتما این دومی را نمی‌خواهند و حتی اگر شده، با پنهان شدن در پشت نقاب ارزشمداری، خواهند کوشید، اعتراضات باقی بماند ولو آن که معترضین جمع شوند.