اقتصاد۲۴- تغییرات پی در پی مدیریتی در شهرداری تهران سبب شده برخلاف ادعای برخی مدیران حامی این تصمیم زاکانی، این نهاد دچار بیثباتی در مدیریت شود و این بیثباتی تاثیر خود را در ریزترین امور که در نهایت خدمترسانی به مردم را دچار خدشه میکند، بگذارد.
از جمله توسعه حمل و نقل عمومی که اولویت شهر تهران است و باید به جدیت تمام پیگیری شود، اما بررسی عملکرد شهرداری تهران در این حوزه نشان میدهد که تغییرات پیدر پی تا چه اندازه امور شهر را دچار اشکال کرده است. حادثه از ریل خارج شدن قطار در خط ۵ از نمونه این عم ثبات مدیریتی به ویژه در شرکتهای تخصصی، چون شرکت بهرهبرداری مترو است.
طی مدیریت یکسال و اندی شهرداری زاکانی، تاکنون ۳ ایستگاه مترو و چند ورودی ایستگاه فقط به بهرهبرداری رسیده و اوضاع اورهال و نوسازی واگنهای قطار و تجهیزات مترو نیز وخیم است.
آنطور که رسانه رسمی شهرداری میگوید تاکنون تنها ۲ هزار دستگاه تاکسی نوسازی شده که طبق بررسیها اغلب این روند از دورههای گذشته پیگیری و درنهایت به ثمر رسیده است.
به گفته شهرداری ۶۳۰ ون تاکسی نیز خریداری شده که ۲۰۰ دستگاه تحویل شده است، اما در خیابانهای تهران ون تاکسیهای مورد ادعای شهرداری تهران را هنوز نمیبینیم.
همانطور که ۱۲۰ دستگاه اتوبوس نیز از دوره قبل برای تهران خریداری شده که شهردار فعلی تهران میگوید تعداد آنها را به ۲۰۰ دستگاه رسانده، اما بازهم هیچکدام از اتوبوسها به چشم شهروندان تهرانی نمیآید.
شهرداری همچنین مدعی است که ۵۵۰ دستگاه اتوبوس نیز اورهال و نوسازی کرده است، اما کم شدن تعداد اتوبوسهایی که مردم خدمترسانی میکند، حاکی از آن است که احتمال ماجرای اورهال هم آنچنان قطعی نباشد.
محسن هرمزی که پیش از این به عنوان معاون فنی و مهندسی شرکت متروی تهران فعالیت میکرد، اکنون به سمت مدیرعامل و عضو هیئت مدیره شرکت راهآهن شهری تهران و حومه (مترو) منصوب شده است. در یک سال گذشته، علی امام، مسعود درستی که بعد از مدتی سرپرستی به تازگی حکم یکساله خود را دریافت کرده بود، مدیرعامل این شرکت بودند.
مسعود درستی از شرکت مترو به شرکت بهرهبرداری رفت تا چهارمین مدیرعاملی باشد که در یکسال گذشته بر صندلی مدیرعاملی شرکت بهرهبرداری مترو نشسته است. پیش از درستی، علی عبدالله پور، مهدی شایسته اصل و حامد عباسی نامی که از سوم شهریور به عنوان سرپرست این شرکت منصوب شده بود، عهدهدار این مسئولیتها بودند.
بیشتر بخوانید: ماجراهای ایران و سفارت انگلیس؛ روابط الاکلنگی!
میانگین زمان مدیریت در شرکت مترو؛ تنها ۳ ماه
سیدجعفر تشکری هاشمی رییس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران گفته «برای چهارمین بار مدیر عامل شرکت مترو تهران تغییر کرد و جالب است که طی یک سال گذشته این اتفاق افتاده و هر مدیری متوسط سه ماه در این مجموعه مشغول به کار بوده است.
این مدیران چه ضعفی را داشتهاند که تا قبل از انتصابات فکر میکردیم این افراد بهترین هستند، اما با گذشت حدود ۳ ماه از فعالیت آنها اقدام به تغییر آنها شده است؟ حتی اگر بخواهیم یک بقالی را راهاندازی کنیم در یک بازه زمانی دو ساله برای آن برنامهریزی میشود. این تغییر و تحولاتی که در مترو در بازه زمانی یک ساله و تغییر ۴ مدیر عامل انجام شده است عجیب است.»
از همان ابتدا درباره حکمهای یکساله و چندماهه هشدار داده بودیم
ناصر امانی عضو شورای شهر تهران نیز در گفتگو با رویداد٢٤ عدم ثبات مدیریتی و تاثیر آن در توسعه و نگهداشت حمل و نقل عمومی اشاره کرده و میگوید: از همان ابتدا به حکمهای یکساله که حالا در برخی موارد به سه ماه نیز رسیده، انتقاد داشتیم.
از این جهت که وقتی مدیریتی برای چهارسال انتخاب میشود، میتواند در این دوره برنامهریزی کرده و با قوت قلب کار خودش را ادامه دهد. حالا اگر طی این مدت شهردار تهران متوجه شود که فرد توانایی، تخصص و تحرک لازم را ندارد، میتواند جابجا کند.
او ادامه میدهد: نمیخواهم قضاوت کنم، اما این نوع جابجاییها نشان میدهد که در انتخاب دقت لازم صورت نگرفته است که بعد از یکسال یا سه ماه مدیری جابجا شده است.
از طرفی تغییر و نبود ثبات مدیریتی در شرکتهای تخصصی ممکن است یک ریسک و فاجعه به بار بیاورد. از جمله شرکت بهرهبرداری مترو که روزانه ۲ میلیون نفر را جابجا میکند و ۱۵۰۰ قطار در این مدار حرکت میکنند. همانطور که دیدیم یک قطار هم چندی پیش از ریل در خط ۵ خارج شد.
امانی با بیان اینکه مترو و اتوبوس اهمیت ویژهای در شهر تهران دارند، تاکید میکند: معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران منهای اینکه احتمالا به لحاظ قانونی نمیتواند متصدی دو شغل باشد و شرکت اتوبوسرانی را اداره کند، هزاران مشغله کاری دارد، نمیتواند همزمان حواسش به کارهای فنی باشد و از سوی دیگر، مطالبات حمل و نقل عمومی از دولت را پیگیری کند، یا اتوبوس جدید خریداری کرده و با بخش خصوصی ارتباط بگیرد.
درست است که مدیریت طولانی مجموعه را به رکود و سکون میرساند، اما باید یک حد معقولی هم داشته باشد و این شرایط سبب عدم ثبات مدیریتی میشود، آن هم در کاری که نیازمند پیشرفت و آرامش است.