اقتصاد24 - حالا ممکن است که به عنوان یک شهروند و یا رئیس یک قوه و یا بخشی از سه قوه اظهارنظر کند. اما این اظهارات در میان مردم تأثیر معکوس میگذارد. یعنی مردم همین را خودبه‌خود به عملکرد کل دستگاه تسری میدهند و می‌گویند که عملکرد آن دستگاه مبتنی بر ملاحظات سیاسی است.
برای جلوگیری از این امر باید حتیالمقدور سخنگوی قوه قضائیه، رئیس قوه قضائیه و مسئولان قضایی سعی کنند در این‌گونه مسائل حتی اظهارنظر هم نکنند چون فایده‌‌ای ندارد جز این‌که در میان مردم ایجاد بدبینی میکند.
خیلی از وقتها ما فکر میکنیم که همه موظف هستند که مصلحت نظام را رعایت کنند. از آن قاضی گرفته که وقتی میخواهد به پرونده رسیدگی کند میگوید مصلحت نظام آن هم به تشخیص خودش، تا گاهی وقتها شورای نگهبان هم که میخواهد مصوبه‌ای را تأیید و یا رد کند میگوید مصلحت نظام. اما باید این را دانست که هیچ مصلحتی برای نظام و حاکمیت و مردم مهم‌تر از رعایت قانون و قانونگرایی نیست. مصلحتگراییهای دروغین و حتی گاهی مستضعفگراییهای دروغین راه به جایی نمیبرد. بعضی وقتها افرادی در اظهارات خود می‌گویند که قاضی باید به نفع مستضعفین رأی بدهد. نه؛ چه معنی دارد. باید به کسی رأی بدهد که حقش است. اتفاقاً این چیزی است که در خود قرآن هم تقبیح شده. دو نفر پیش حضرت داوود میروند. یکی از آنها میگوید که این فرد ۹۹ گوسفند دارد و من یک گوسفند، حالا میگوید که همان یک گوسفند را هم به من بده. حضرت داوود بدون بررسی میگوید که عجب ظلمی به تو میکند. بعد بلافاصله حضرت داوود سرزنش میشود که چرا بدون شنیدن حرف طرف مقابل رأی داده است.