اقتصاد۲۴- دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق گفت: آمریکا اجازه پرداخت ۵۰۰ میلیون دلار از پول‌های ایران در بانکی‌های عراقی را داده است.
حمید حسینی دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق در ارتباط با پول‌های بلوکه شده ایران در کشور عراق اظهار داشت: عراق پول برق و گاز ایران را در حساب بانکی به نام شرکت ملی گاز و توانیز واریز می‌کند، اما این به معنی دسترسی ایران به این پول‌ها نیست.
وی در گفتگو با تسنیم افزود: پول‌های ایران در بانکی است که تحت نظارت آمریکا است و تنها اجازه واردات کالا‌هایی داده می‌شود که تحریم نیست، به طوری که سال گذشته در اسفند ماه یک میلیارد دلار کالا از این مسیر به ایران وارد شد و بدهی ایران به ترکمنستان نیز از این محل پرداخت شد.
دبیرکل اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق گفت: در سفر اخیر وزیر امور خارجه عراق، اجازه پرداخت ۵۰۰ میلیون دلار از پول‌های ایران در بانکی‌های عراقی داده شد.
وی تصریح کرد: وزارت خارجه عراق به آمریکا اعلام کرده است که حدود ۱۸ میلیارد دلار به ایران بدهکار هستیم البته رئیس کل بانک مرکزی ایران رقم کمتری را اعلام کرده، و رقم ۱۰ میلیارد دلار در گذشته اعلام شده بود.
حسینی در ارتباط با دلایل اختلاف آمار موجود درباره میزان بدهی عراق به ایران اظهار داشت: اعلام این رقم بدهی به ایران توسط عراق، شابد به دلیل پول‌های برق و گازی جدیدی است که اضافه شده است.
وی اظهار داشت: از راه‌هایی که می‌توان با سرعت بیشتری پول‌های خود را در عراق آزاد کنیم سرمایه گذاری در خود این کشور است که منجر به بهره وری نیز می‌شود یا اینکه با تجار عراقی برای واردات کلا باید هماهنگی شود.
حسینی اظهار داشت: سالانه ۴ هزار مگابایت برق عراق از طریق ایران تامین می‌شود و نمی‌شود این کشور را در این شرایط تنها گذاشت؛ البته این به معنی صرف نظر کردن از پول خود نیست.
وی گفت: عراق روزانه ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار در آمد نفتی دارد که بر اساس قطعنامه سازمان ملل این پول در ابتدا به بانک آمریکایی وارد می‌شود و بانک مرکزی عراق دستور می‌هد تا این پول به بانک‌های عراق سویفت شود؛ بخشی از این درآمد نیز به صورت اسکناس تحویل داده می‌شود.
بیشتر بخوانید: گره معیشت به سیاست خارجی پیش چشمان دولت رئیسی
وی اضافه کرد: به همین خاطر آمریکا بر بازار ارز این کشور نظارت دارد، اما باید توجه داشت که همه فعالیت‌های بانکی عراق از طریق بانک‌ها انجام نمی‌شود و عملا بستن مسیر ورود ارز به ایران بسته نیست.
حسینی با بیان اینکه دخالت آمریکا در بازار ارز عراق در واقع مشکلی برای تاجر عراقی است که ۱۰ درصد هزینه تجارت با ایران را بالا می‌برد؛ گفت: با اقدامات جدید آمریکا برای جلوگیری از ورود ارز به ایران مانعی ایجاد نشده است، زیرا ما در صادرات به این کشور قدرت رقابت و فاصله نزدیکی داریم که هزینه حمل و نقل را ارزان کرده است و می‌توانیم کماکان محصولات صادراتی خود را با قیمت کمتری صادر کنیم.
بخش‌هایی از گفت و گوی حسینی را در ادامه می‌خوانید:
پول‌های ایران در بانکی است که تحت نظارت آمریکا است و تنها اجازه واردات کالا‌هایی داده می‌شود که تحریم نیست، به طوری که سال گذشته در اسفند ماه یک میلیارد دلار کالا از این مسیر به ایران وارد شد و بدهی ایران به ترکمنستان نیز از این محل پرداخت شد.
در سفر اخیر وزیر امور خارجه عراق، اجازه پرداخت ۵۰۰ میلیون دلار از پول‌های ایران در بانکی‌های عراقی داده شد.
بیشتر بخوانید: جایی که دلار نیست، دینار هم غنیمت است
وزارت خارجه عراق به آمریکا اعلام کرده است که حدود ۱۸ میلیارد دلار به ایران بدهکار هستیم البته رئیس کل بانک مرکزی ایران رقم کمتری را اعلام کرده، و رقم ۱۰ میلیارد دلار در گذشته اعلام شده بود.
از راه‌هایی که می‌توان با سرعت بیشتری پول‌های خود را در عراق آزاد کنیم سرمایه گذاری در خود این کشور است که منجر به بهره وری نیز می‌شود یا اینکه با تجار عراقی برای واردات کلا باید هماهنگی شود.
سالانه ۴ هزار مگابایت برق عراق از طریق ایران تامین می‌شود و نمی‌شود این کشور را در این شرایط تنها گذاشت؛ البته این به معنی صرف نظر کردن از پول خود نیست.
عراق روزانه ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار در آمد نفتی دارد که بر اساس قطعنامه سازمان ملل این پول در ابتدا به بانک آمریکایی وارد می‌شود و بانک مرکزی عراق دستور می‌هد تا این پول به بانک‌های عراق سویفت شود؛ بخشی از این درآمد نیز به صورت اسکناس تحویل داده می‌شود.
به همین خاطر آمریکا بر بازار ارز این کشور نظارت دارد، اما باید توجه داشت که همه فعالیت‌های بانکی عراق از طریق بانک‌ها انجام نمی‌شود و عملا بستن مسیر ورود ارز به ایران بسته نیست.
دخالت آمریکا در بازار ارز عراق در واقع مشکلی برای تاجر عراقی است که ۱۰ درصد هزینه تجارت با ایران را بالا می‌برد؛ با اقدامات جدید آمریکا برای جلوگیری از ورود ارز به ایران مانعی ایجاد نشده است، زیرا ما در صادرات به این کشور قدرت رقابت و فاصله نزدیکی داریم که هزینه حمل و نقل را ارزان کرده است و می‌توانیم کماکان محصولات صادراتی خود را با قیمت کمتری صادر کنیم.