اقتصاد۲۴ - «کیفیت زندگی»؛ یکی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی- اجتماعی به حساب می‌آید که رفاه کلی یک شخص را می‌سنجد. این سنجش می‌تواند بر اساس مواردی مثل غذا، مسکن، لباس، حمل‌ونقل و سرگرمی باشد که با پول می‌توان خرید یا شامل موارد غیرقابل‌لمس‌تر مانند اقلیم، هوای تازه، آب آشامیدنی تمیز، محل زندگی امن، مدارس باکیفیت و ... شود.
هیچ تعریف عمومی از کیفیت زندگی یا تعریفی از چیستی و عناصر تشکیل‌دهنده آن که به صورت عمومی پذیرفته شده باشد وجود ندارد. با این حال بدیهی است که این شاخص با معیارهایی، چون دسترسی به خدمات بهداشت و درمان، تضمین امنیت فردی و سطح درآمد کافی ارتباط دارد؛ بنابراین کیفیت زندگی موضوعی است که نمی‌توان یک تعریف ثابت از آن ارائه کرد و این موضوع به میزان امکاناتی که در اختیار هر فرد است، بستگی دارد. یک مثال روشن از کیفیت زندگی ارتباط بین کار و تفریح است. در حالت کلی مردم باید زمان بیشتری را به کار و در نتیجه کسب درآمد بیشتر اختصاص دهند. برخی از مردم معتقدند در این شرایط کیفیت زندگی آن‌ها بالا می‌رود، اما برخی دیگر می‌گویند کاستن از زمان تفریح برای بیشتر کار کردن، کیفیت زندگی را پایین می‌آورد.
بیشتر بخوانید: جایگاه تورم ایران در دنیا
کشور‌هایی با بیشترین شاخص کیفیت زندگی در سال ۲۰۲۳
طبق آمار Numbeo، در میان کشورهای جهان، کشور دانمارک بالاترین شاخص کیفیت زندگی را دارد. در میان ۸۴ کشور مورد بررسی، ایران در شاخص کیفیت زندگی رتبه ۸۰ را به خود اختصاص داده است. در کنار این شاخص، معیارهایی، چون شاخص قدرت خرید، امنیت، خدمات بهداشت و درمان، هزینه‌های زندگی، نسبت قیمت مسکن به میزان درآمد، زمان رفت‌وآمد و ترافیک، آلودگی و اقلیم در مورد این ۸۴ کشور اندازه‌گیری شده است.
کشور‌هایی با کمترین کیفیت زندگی در سال ۲۰۲۳
بر اساس این آمار، در هیچ کدام از معیار‌های مورد نظر برای شاخص کیفیت زندگی، رتبه ایران در میان ۸۴ کشور از ۶۲ بالاتر نمی‌رود. ایران از نظر قدرت خرید در رتبه ۸۱، از نظر امنیت در رتبه ۶۷، خدمات بهداشت و درمان در رتبه ۷۴ و از لحاظ هزینه‌های زندگی در جایگاه ۶۲ قرار دارد. در نسبت قیمت مسکن به میزان درآمد افراد، ایران در رتبه ۷۸ و در زمان رفت‌وآمد و ترافیک در رتبه ۷۷ است. رتبه شاخص آلودگی ایران در میان این کشور‌ها ۷۲ و رتبه شاخص اقلیم آن ۷۱ است.